عناصر مهم در سرمایه گذاری

مهمترین عوامل تولید کدام است؟

عوامل تولید یا منابع در علم اقتصاد آنچه است که در فرایند تولید برای تولید خروجی - یعنی کالاها و خدمات تمام شده - به کار می‌رود. مقادیر ورودی‌های مختلف مورد استفاده تعیین‌کننده کمیت خروجی طبق یک رابطه تابع تولید است. سه منبع یا عوامل تولید پایه وجود دارد: زمین، نیروی کار و سرمایه. تعداد عوامل تولید در شرایط مختلف با توجه به اهداف نظری، میزان اتکا بر شواهد، و مکتب اقتصادی متفاوت در نظر گرفته می‌شود. این عوامل اغلب کالاهای تولیدکننده‌ای نیز نامیده می‌شوند تا با کالاهای مصرفی متمایز شوند.

1منابع طبیعی
2سرمایه
3و مهم ترین آنها نیروی انسانی

یکم حس ششمت رو ارتقا بده میشه.

سه عمال مهم تولید را نام ببرید عناصر مهم در سرمایه گذاری ر

نیروی انسانی چون اگر کار و تلاش انسان ها نبود هیچی تولید نمیشد

سلام
مهمترین عامل تولید نیروی انسانیه
چون نیروی انسانی باعث انجام کار میشه اگر نیروی انسانی نباشه تلاش و نیرو آدم یان نباشه چطوری میشه کالا تولید کرد؟

نیروی انسانی لطفا مثبت رو بزنین⁦^_^⁩

نیروی انسانی که اگه نباشه بدون اون کاری انجام نمیشه. همچنین منابع طبیعی که بعنوان ماده اولیه بکار میرن و با تغییر در اونها کالای جدید تولید میشه. در نهایت هم سرمایه که تسهیلات کار رو فراهم میکنه مثل وسایل و ابزارآلات یا پولی که به نیروی انسانی پرداخت میشه.

منابع طبیعی چون اگر منابع طبیعی نباشد نمیتوان تولید را انجام داد

نیروی انسانی زیرا : اــ تا تلاش انسان نباشد منابع بیکران و با ارزش طبیعت امکان استفاده پیدانمی کند و این انسان است که وظیفه ی ترکیب سایر عوامل تولید را بر عهده دارد. 2- سرمایه فیزیکی در واقع حاصل کار گذشته انسان ها است .

نیروی انسانیکه مهم ترین عامل است
منابع طبیعی
سرمایه

سلام.همگی درست جواب دادن.

نیروی انسانی : اگر کار و تلاش انسان نبود ، چیزی تولید نمی شد و آدمیان نمی توانستند به زندگی ادامه بدهند . به همین دلیل نقش نیروی انسانی در تولید بسیار مهم است . برای تولید هر محصولی ، نیروی انسانی باید دان شو مهارت لازم را داشته باشد.

سلام
نیروی انسانی بدون انسان ها کار صورت نمیگیره
پیروز باشید :))

نیروی انسانی زیرا اگر کار و تلاش انسان نبود چیزی تولید نمی شد و آدمیان نمی توانستند به زندگی ادامه بدهند

نیروی انسانی لطفا علامت مثبت رو بزارید?

نیروی انسانی
سرمایه
مواد طبیعی
ولی نیروی انسانی مهم ترینشان هست
مطالعات هفتم صفحه 32 33 کتاب کادر صورتی

منابع طبیعی چیست؟
منابع طبیعی مانند آب ،خاک و. منابع طبیعی هستند.
تا انسان بتواند کالا و وسایل مورد نیاز تولید کنند

نیروی انسانی
اگر کار تلاش انسان نبود هیچ چیزی تولی د نمی شد
و بقیه انسان ها هم نمی توانستند به زندگی خود ادامه بدهند
به همین دلیل نقش مهمی است
برای تولید هر محصولی نیروی انسانی باید دانش و مهارت لازم را داشته باشد

صورت های مالی، انواع و عناصر تشکیل‌دهنده آن

صورت های مالی سوابق مکتوبی از وضعیت مالی هر کسب‌وکار هستند. صورت های مالی شامل گزارش‌های استانداردی مانند ترازنامه، صورت درآمد یا سودوزیان و صورت گردش نقدی هستند. صورت های مالی از اجزای مهم و ضروری اطلاعات کسب‌وکار و روش اصلی انتقال اطلاعات مالی مربوط‌به هر نهاد به طرف‌های دیگر هستند. ازنظر فنی، صورت های مالی برای برآورده کردن نیازهای کاربران گوناگون و فراوان، به‌ویژه مالکان فعلی و بالقوه و بستانکاران طراحی شده‌اند. صورت های مالی نتیجه‌ی ساده‌سازی، فشرده‌سازی و جمع‌آوری حجم زیادی از اطلاعات و داده‌هایی هستند که بیشتر از سیستم حسابداری شرکت به‌دست می‌آیند. برای آشنایی با انواع صورت های مالی و عناصر و مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده‌ی آن تا پایان مقاله با ما همراه باشید.

حتما بخوانید:

گزارشگری مالی

براساس هیئت استانداردهای حسابداری مالی، گزارشگری مالی، علاوه‌بر صورت های مالی شامل ابزارهای دیگر انتقال اطلاعات مالی شرکت به کاربران خارج از آن نیز می‌شود. صورت های مالی اطلاعات مفیدی را برای تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری و اعتباری و ارزیابی چشم‌اندازهای گردش نقدی شرکت ارائه می‌دهند. صورت های مالی حاوی اطلاعاتی درمورد منابع شرکت، ادعاهای موجود درمورد آن منابع و تغییرات در آن منابع هستند.

گزارشگری مالی، مفهوم گسترده‌ای است که صورت های مالی، یادداشت‌های پیوست صورت های مالی و افشای اطلاعات در داخل پرانتز (parenthetical disclosures)، اطلاعات تکمیلی (مانند تغییر قیمت‌ها) و سایر ابزارهای گزارشگری مالی (مانند بحث‌ها و تجزیه‌وتحلیل‌های مدیریتی و نامه به سهامداران) را شامل می‌شود. گزارشگری مالی تنها منبع اطلاعات موردنیاز برای افرادی است که درمورد شرکت‌های تجاری، تصمیم‌های اقتصادی می‌گیرند.

تمرکز اصلی گزارشگری مالی، اطلاعات مربوط‌به عایدات و اجزای آن است. معمولا اطلاعات مربوط‌به عایداتی که بر حسابداری تعهدی (accrual accounting) مبتنی است، بهتر از دریافت‌های نقدی و پرداخت‌ها، توانایی فعلی و آتی شرکت در تولید گردش نقدی مثبت را نشان می‌دهد.

صورت های مالی اصلی

صورت های مالی اساسی و اصلی هر شرکت عبارت‌اند از: ترازنامه (یا صورت وضعیت مالی)، صورت درآمد، صورت گردش نقدی و صورت تغییرات در حقوق مالکان یا حقوق سهامداران. ترازنامه، تصویری فوری از شرایط هر نهاد را در تاریخ مشخصی نشان می‌دهد. در ترازنامه، دارایی‌ها، بدهی‌ها و درمورد شرکت‌ها، حقوق سهامداران در تاریخ مشخصی فهرست می‌شود. صورت درآمد خلاصه‌ای از درآمدها، سودها، هزینه‌ها، زیان‌ها و درآمد خالص یا زیان خالص هر نهاد در دوره‌ای مشخص را نشان می‌دهد. این صورت مالی شبیه تصویر متحرکی است که عملیات‌های آن نهاد درطول این دوره‌ی زمانی را نشان می‌دهد. صورت گردش نقدی، به‌طور خلاصه دریافت‌ها و پرداخت‌های نقدی هر نهاد در ارتباط‌ با فعالیت‌های بهره‌برداری، سرمایه‌گذاری و مالی آن درطول دوره‌ای خاص را نشان می‌دهد. صورت تغییرات در حقوق مالکان یا حقوق سهامداران، اختلاف میان حقوق صاحبان سهام شرکت در ابتدای دوره‌ را با مانده‌ی آن در پایان دوره نشان می‌دهد.

اقلامی که معمولا در صورت های مالی گزارش می‌شوند، براساس ویژگی‌های مختلفی اندازه‌گیری می‌شوند (مانند بهای تمام‌شده‌ی تاریخی (historical cost)، بهای جاری (current cost)، ارزش فعلی بازار (current market value)، ارزش قابل‌اعتماد خالص (net reliable value) و ارزش فعلی جریان‌های نقدی آینده). بهای تمام‌شده‌ی تاریخی، ابزار قدیمی ارائه‌ی دارایی‌ها و بدهی‌ها است.

یادداشت‌های پیوست صورت های مالی اطلاعات افشاشده‌ای هستند که به انتهای صورت های مالی پوست می‌شوند. این یادداشت‌ها، اطلاعات مهمی را درمورد مسائلی مانند روش‌های استهلاک و موجودی مورداستفاده، جزئیات بدهی‌های بلندمدت، حقوق‌های بازنشستگی، اجاره‌ها، مالیات بر درآمدها، بدهی‌های احتمالی (contingent liabilities)، روش‌های ادغام و سایر مسائل ارائه می‌دهند. این یادداشت‌ها بخش جدایی‌ناپذیری از صورت های مالی به‌شمار می‌روند. برنامه‌ها و اطلاعات افشاشده در داخل پرانتز نیز برای ارائه‌ی اطلاعات ارائه‌نشده در سایر قسمت‌های صورت های مالی استفاده می‌شود.

هر صورت مالی دارای عنوانی است که در آن نام نهاد، نام آن صورت مالی و تاریخ یا زمان پوشش‌داده شده در صورت مالی بیان می‌شود. اطلاعات ارائه‌شده در صورت های مالی عمدتا ماهیت مالی دارد و به‌صورت واحدهای پولی بیان می‌شود. این اطلاعات مربوط‌به یک شرکت تجاری واحد است. این اطلاعات بیشتر حاصل تخمین و برآورد است تا اندازه‌گیری‌های دقیق. صورت های مالی معمولا اثرات مالی معاملات و رویدادهایی را بازتاب می‌دهند که قبلا رخ داده‌اند (یعنی تاریخی هستند).

صورت های مالی که داده‌های مالی مربوط‌به دو یا چند دوره را ارائه می‌دهند، صورت های مالی مقایسه‌ای نام دارند. معمولا در صورت های مالی مقایسه‌ای، گزارش‌های مشابهی برای دوره‌ی جاری و یک یا چند دوره‌ی پیشین ارائه می‌شود. این صورت های مالی اطلاعات مهمی را درمورد روندها و روابط موجود در دو یا چند سال در اختیار تحلیلگران قرار می‌دهند. صورت های مالی مقایسه‌ای بسیار مهم‌تر از صورت های مالی یک‌ساله هستند. صورت های مالی مقایسه‌ای بر این حقیقت تأکید دارند که صورت های مالی مربوط‌به یک دوره‌ی حسابداری واحد، فقط بخشی از تاریخ مستمر شرکت هستند.

صورت های مالی موقت (interim financial statements) گزارش‌هایی برای دوره‌هایی کمتر از یک سال هستند. هدف از صورت های مالی موقت، بهبود زمان‌بندی اطلاعات حسابداری است. بعضی از شرکت‌ها صورت های مالی جامعی را منتشر می‌کنند، درحالی‌که بعضی دیگر صورت های خلاصه‌ای را ارائه می‌کنند. هر دوره‌ی موقت در درجه‌ی اول باید به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیری از یک دوره‌ی سالانه درنظر گرفته شود و به‌طور کلی به پیروی از اصول حسابداری پذیرفته‌شده‌ی همگانی (GAAP) که در تهیه‌ی آخرین گزارش سالانه‌ی شرکت استفاده شده، ادامه دهد. معمولا برای افزایش اعتماد کاربر به قابلیت‌ اطمینان و اعتبار صورت های مالی، حسابداران مستقلی به حسابرسی و بازرسی آنها می‌پردازند.

هر صورت مالی براساس چند فرضیه‌ی حسابداری تهیه می‌شود: تمام معاملات را می‌توان برحسب دلار بیان یا اندازه‌گیری کرد، شرکت به‌مدت نامحدودی به فعالیت خود در تجارت ادامه خواهد داد و صورت‌ها در بازه‌های زمانی منظمی تهیه خواهد شد. این مفروضات، پایه و مبنایی را برای ساختار نظریه و عملکرد حسابداری مالی فراهم می‌کنند و توضیح می‌دهند که چرا اطلاعات مالی به شیوه‌ی مورداستفاده، ارائه شده است.

صورت های مالی باید براساس اصول حسابداری پذیرشته‌شده‌ی همگانی آماده شوند و شامل توضیحی درمورد رویه‌ها و سیاست‌های حسابداری شرکت باشند. اصول حسابداری استاندارد، ثبت دارایی‌ها و بدهی‌ها به قیمت خرید، به‌رسمیت شناختن درآمد، پس از آنکه تحقق یافته و معامله انجام شده باشد (به‌طور کلی در مقطع فروش) و به‌رسمیت شناختن هزینه‌ها براساس اصل تطابق هزینه با درآمد (matching principle) را الزامی می‌کند. به‌علاوه، اصول حسابداری استاندارد ایجاب می‌کند که موارد بی‌اطمینانی و خطرات مربوط‌به شرکت در گزارش‌های حسابداری آن منعکس شود و به‌طور کلی، هرچیزی که می‌تواند موردعلاقه‌ی هر سرمایه‌گذار آگاه باشد نیز در صورت های مالی کاملا افشا شود.

عناصر صورت های مالی

هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB)، عناصر صورت های مالی شرکت‌های تجاری را به این صورت تعریف کرده است: دارایی‌ها، بدهی‌ها، حقوق صاحبان سهام، درآمدها، هزینه‌ها، سودها، زیان‌ها، سرمایه‌گذاری توسط مالکان، توزیع به مالکان و سود جامع (comprehensive income). براساس FASB، عناصر صورت های مالی اجزای سازنده‌ای هستند که صورت های مالی بااستفاده‌از آنها تنظیم می‌شوند. این تعاریف FASB، که در «عناصر صورت های مالی شرکت‌های تجاری» بیان شده، به شرح زیر است:

مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی یکی از مهمترین جنبه های کسب و کار است. برای راه اندازی یا حتی موفقیت یک کسب و کار به سطح دانش عالی در مدیریت مالی احتیاج دارید. مدیریت مالی یک فعالیت حیاتی در هر سازمان است. این فرآیند شامل برنامه ریزی، سازماندهی، کنترل و نظارت بر منابع مالی با هدف دستیابی به اهداف سازمانی است. مدیریت مالی یک روش ایده آل برای کنترل فعالیت های مالی یک سازمان مانند تهیه بودجه، استفاده از وجوه، حسابداری، پرداخت، ارزیابی ریسک و سایر موارد مرتبط با پول است. اما این شکل از مدیریت دقیقا چیست و چرا اهمیت دارد؟

پیشنهاد برای مطالعه بیشتر: مدیریت چیست؟

تاریخچه مختصری درباره مدیریت مالی

پول تقریبا 3000 سال است که بخشی از تاریخ بشریت تبدیل شده است، و تحولات زیادی از شروع با سیستم های ساده تا رسیدن به تکامل در سیستم مدرن بانکی جهانی و حتی بیت کوین سپری کرده است. تغییر بازارها ، جهانی سازی ، ظهور و به روزرسانی های فناوری و ارتقاء رویه های تجاری و موارد زیاد دیگر همه نقش اساسی در تغییر تاریخ پول در دوره های زمانی مختلف داشته است. همین مسئله را می توان در مورد مدیریت مالی نیز بیان کرد. تا سال 1890 ، مدیریت مالی صرفا شاخه ای از اقتصاد بود ، اما در قرن 18 دیگر اهمیت آن را نمی توانستند نادیده گرفته بگیرند . از سال 1900 به بعد ، مدیریت مالی دستخوش تغییرات اساسی شد.

• مدیریت مالی در دهه 1900 تا 1940: برای چند دهه اول در سال های 1900 ، مدیریت مالی در سنتی ترین مرحله خود قرار داشت. به عبارت دیگر، به نظر می رسد که بیشتر به حل و بهبود چالش های تجاری که با صنعتی شدن از جمله تشکیل شرکت ، گسترش ، ادغام ، انحلال و سازماندهی مجدد سر و کار داشت ، کمک می کرد. این مرحله شالوده اصلی مدیریت مالی را تشکیل می دهد.
• مدیریت مالی در دهه 40 و 50 میلادی : بعد از مرحله سنتی مدیریت مالی در اوایل دهه 1900 که شالوده اصلی عناصر مهم در سرمایه گذاری مدیریت مالی شکل گرفت ، در مرحله بعدی با هدف حل چالش های جدیدی که مدیران مالی ، وام دهندگان و بانک ها با نوسازی اولیه بانکداری مواجه بودند ، به وجود آمد. به عنوان مثال ، در سال 1946 ، جان بیگینز سیستم بانکی Charg-It" " را اختراع کرد که به اولین کارت اعتباری تبدیل شد. این مرحله به مرحله انتقالی مدیریت مالی معروف است. در این مدت هدف مدیریت مالی حل چالش های روزانه مانند تحلیل پولی ، کنترل و برنامه ریزی بود.
• مدیریت مالی از اواسط دهه 50 میلادی به بعد : همراه با تغییر و تحولاتی که در بازارهای نوظهور ، فن آوری ها ، مشاغل و ایده های جدید سازمانی پیرامون اقتصاد رخ می دهد ، مدیریت مالی به سرعت به مرحله جدیدی منتقل شد. دامنه مدیریت مالی به طرز چشمگیری گسترش یافت تا روشهای جدیدی برای تجزیه و تحلیل امور مالی ، ایجاد نظریه ها و توضیحات نهادی و استفاده از این تئوری ها و ایده ها در حین تصمیمات مهم اقتصادی و اقتصادی باشد. در طی این مرحله ، مباحث زیر ، در میان بسیاری دیگر ، در تاریخ مدیریت مالی مطرح شد:

1. بودجه بندی سرمایه
2. مدل سازی مالی
3. سیاست تقسیم سود
4. مدل های ارزیابی کسب و کار

مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی به برنامه ریزی استراتژیک ، سازماندهی ، هدایت و کنترل تعهدات مالی در یک سازمان یا یک مؤسسه اشاره دارد. همچنین شامل اصول مدیریتی بر دارایی های مالی یک سازمان می شود ، ضمن اینکه در مدیریت مالی نیز نقش مهمی دارد و هدف کلی آن شامل موارد زیر است :

• تأمین منابع مالی کافی برای سازمان؛
• تضمین دادن به سهامداران سازمان برای بازپرداخت خوب
• استفاده بهینه و کارآمد از بودجه
• ایجاد فرصت های سرمایه گذاری واقعی و ایمن برای سرمایه گذاری

مدیریت مالی از چه عناصری تشکیل شده است؟

مدیریت مالی به طور کلی از سه بخش تشکیل شده است که عبارتند از :

• برنامه ریزی مالی: این فرآیند محاسبه میزان سرمایه مورد نیاز یک سازمان و سپس تعیین تخصیص آن است. برنامه ریزی مالی شامل اهداف کلیدی خاصی است که عبارتند از: تعیین میزان سرمایه مورد نیاز ؛ تعیین سازمان و ساختار سرمایه؛ تنظیم عناصر مهم در سرمایه گذاری سیاست های مالی سازمان و مقررات.
• کنترل مالی: این یکی از فعالیتهای مهم در مدیریت مالی کنترل مالی است. نقش اصلی آن ارزیابی این موضوع است که آیا سازمان اهداف خود را برآورده می کند یا خیر. کنترل مالی به سؤالات زیر پاسخ می دهد:

1. آیا دارایی های این سازمان به درستی استفاده می شود؟

2. آیا دارایی های این سازمان امن هستند؟

3. آیا مدیریت به نفع منافع مالی سازمان و ذینفعان اصلی عمل می کند؟

• تصمیم گیری مالی: این موضوع شامل سرمایه گذاری و تامین اعتبار در رابطه با سازمان است. این بخش مربوط به تصمیماتی است که باید در مورد چگونگی برخورد سازمان برای افزایش سرمایه و فروش سهام جدید یا نحوه توزیع سود گرفته شود.
• بخش مدیریت مالی هر کسب و کاری توسط یک مدیر مالی اداره می شود. این بخش دارای توابع بسیار زیادی است که برخی از آنها عبارتند از :
• محاسبه سرمایه موردنیاز : مدیر مالی باید مقدار بودجه مورد نیاز یک سازمان را محاسبه کند. این کار به سیاست های شرکت در رابطه با هزینه ها و سود های مورد انتظار بستگی دارد. مقدار مورد نیاز باید به گونه ای تخمین زده شود که توانایی درآمد سازمان افزایش یابد.
• شکل گیری ساختار سرمایه : هنگامی که میزان سرمایه مورد نیاز شرکت تخمین زده شود ، ساختار سرمایه شکل می گیرد. این کار شامل تجزیه و تحلیل سهام بدهی در کوتاه مدت و بلند مدت است. علاوه بر آن، این موضوع به میزان سرمایه ای که در اختیار شرکت قرار دارد و به مبلغ مورد نیاز برای جذب از طریق منابع خارجی نیز بستگی دارد.
• سرمایه گذاری سرمایه : هر سازمان یا شرکت برای جمع آوری سرمایه بیشتر و به دست آوردن بازده منظم ، باید سرمایه گذاری کند. بنابراین ، مدیر مالی باید سرمایه های سازمان را عناصر مهم در سرمایه گذاری در سرمایه گذاری های امن و سودآور سرمایه گذاری کند.
• تخصیص سود : هنگامی که سازمان مقدار خوبی از سود خالص را بدست آورد ، وظیفه مدیر مالی است که بطور موثر آن را به بخش های مورد نظر اختصاص دهد. این کار حتی می تواند شامل نگه داشتن بخشی از سود خالص برای اهداف احتمالی ، نوآوری یا گسترش باشد ، در حالی که بخش دیگری از سود را می توان برای پرداخت سود سهامداران استفاده کرد.
• مدیریت موثر پول : این بخش مسئولیت مدیریت موثر پول شرکت را نیز بر عهده دارد. پول برای اهداف مختلف در شرکت مانند پرداخت حقوق و صورتحساب ، نگهداری سهام ، بدهی های پرداختی و خرید هرگونه مواد یا تجهیزات مورد نیاز است.
• کنترل مالی : مدیر مالی نه تنها باید برنامه ریزی ، سازماندهی و تخصیص بودجه را انجام دهد ، بلکه باید در کوتاه مدت و بلند مدت وضعیت مالی شرکت را نیز کنترل و تحلیل کند. این کار با استفاده از ابزارهای مالی از قبیل پیش بینی مالی ، تجزیه و تحلیل نسبت ها ، مدیریت ریسک و کنترل سود و هزینه صورت می گیرد.

چرا مدیریت مالی مهم است؟

این شکل از مدیریت به دلایل مختلف دارای اهمیت است . به برخی از این دلایل و کمک های این نوع مدیریت نگاهی بیندازید :

• کمک به سازمانها در برنامه ریزی مالی
• کمک به سازمانها در برنامه ریزی و جمع آوری بودجه
• کمک به سازمانها را در استفاده و تخصیص بودجه دریافتی یا بودجه به دست آمده
• کمک به سازمانها در تصمیم گیری های حساس مالی
• کمک به بهبود سودآوری سازمانها
• افزایش ارزش کلی شرکتها یا سازمانها
• فراهم کردن ثبات اقتصادی

دوره مدیریت مالی را در کجا آموزش ببینیم؟

هم زمان با افزایش افراد علاقمند به تحصیل و بالا بردن سطح دانش در نوع آموزش های عالی نیز امکانات خوب و متنوعی فراهم آمده است تا هر یک از افراد بتوانند با توجه به نیاز و امکانات خود از این آموزش ها بهره ببرند. در همین راستا موسسه آموزش عالی آزاد فن پردازان با مجوز قطعی به شماره 6074/22 دوره MBA مدیریت مالی را کنار سایر دوره های خود به دانش پذیران ارائه می کند . مدرک MBA عناصر مهم در سرمایه گذاری مدیریت مالی
که پس از پایان دوره به دانش پذیران ارائه می شود مورد تایید وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری است. علاوه بر این گواهینامه MBA مدیریت مالی برای آن دست از دانش پذیرانی که به مدرک ترجمه شده نیاز دارند قابل ترجمه است.

چرا در دوره MBA مدیریت مالی شرکت کنیم؟

فرصت های شغلی متنوع: مدرک MBA مدیریت مالی فرصت های شغلی متنوعی را ایجاد می کند. با این مردک در بخش خصوصی یا دولتی می توانید مشغول به فعالیت شوید. برخی از گزینه های شغلی شامل:

• مدیر شرکت
• بانکدار
• مشاور مالی
• تحلیلگر مالی
• بازرسان مالی
• مدیران مالی
• برنامه ریزان مالی شخصی
• تحلیلگران بودجه
• همکار یا مدیر اجرایی روابط سرمایه گذار
• کارآفرینی
• مدیریت استراتژیک مالی

علاوه بر این برای آن دسته از افرادی که علاقمند به راه اندازی کسب و کار خود هستند نیز بسیار سودمند است. آموزش MBA مدیریت مالی یا اخذ مدرکMBA مدیریت مالی می تواند به افراد کمک کند تا رزومه قوی تری داشته باشند یا شغل بهتری پیدا کنند.
بهبود مهارت های بین فردی : پس از گذراندن این دوره این امکان برای شما فراهم می شود تا از طریق توسعه روابط با همکاران ، مهارت های ارتباطی و کار گروهی بهتری داشته باشید.
رشد مهارت های شخصی : انجام یک دوره در این زمینه همچنین به پیشرفت مهارت های نرم شما کمک می کند. این امر به این دلیل است که افرادی که مایل به کار در این بخش هستند باید برون گرا باشند و باید بتوانند ساعت ها درمورد امور مالی صحبت کنند. این به بهبود شخصیت ، دانش و ارتباط آنها کمک می کند.
چشم انداز وسیع تر شغلی : مطالعات صورت گرفته در زمینه میزان تقاضا برای شغل مدیر مالی نشان می دهد این تقاضا به شکل رو به رشدی در حال افزایش است. این امر بیشتر با این واقعیت ثابت می شود که تقاضا برای مشاغل در مدیریت مالی 14 درصد ، مشاغل مشاوره مالی 32 درصد و مشاغل در تجزیه و تحلیل مالی 23 درصد افزایش داشته است. حتی در زمان رکود اقتصادی که دامنه فعالیت مشاغل محدود تر می شود همچنان به یک مدیر مالی نیاز است .
حقوق بیشتر : افرادی که در زمینه مالی کار می کنند ، معمولا حقوق بالایی دریافت می کنند، چه در سطح تازه کار و چه در سطح مدیریت هر دو به نسبت سایر رشته ها درآمد بیشتری دارند . این موضوع تقریبا در سایر زمینه های شغلی دیده نمی شود و به همین دلیل رشته های مربوط به امور مالی همیشه طرفداران زیادی دارد .
ارتقا شغلی : همیشه فرصتی برای پیشرفت مهارت های حرفه ای و صعود از نردبان شغلی وجود دارد. در زمینه مالی با گذراندن دوره MBA مدیریت مالی دانش عمیق و کافی در این زمینه پیدا می کنید که همین موضوع در فعالیت های شغلی شما به خوبی نمایان خواهد شد و در نتیجه منجر به ارتقا شغلی شما می شود.

مزایای MBA در مدیریت مالی چیست؟

MBA مدیریت مالی ممکن است بیشتر مناسب کسانی باشد که علاقه مند به مطالعه مباحث مالی مانند تحلیل مالی ، سرمایه گذاری ، مدیریت نمونه کارها ، مدل های ارزیابی و پیش بینی هستند. این گرایش نه تنها منطبق با نیاز دانش پذیران در ارتقا سطح دانش خود در امور مالی و اصول مدیریتی است بلکه مزایای دیگری نیز از جمله افزایش حقوق ، افزایش گزینه های بیشتر برای انتخاب موقعیت های شغلی نیز با خود به همراه دارد .MBA مدیریت مالی به طور کلی به آماده سازی دانش پذیران برای سمت های سطح بالا در سطح رهبری و مدیریت در حوزه مالی کمک می کند.

چرا منابع انسانی در شرکت‌ها مهم است؟

مهم‌ترین منابع شرکت‌ها، نیروی انسانی آنها می‌باشند. رفتار منصفانه با کارکنان و فراهم کردن فرصت‌هایی برای رشد آنها به شما کمک می‌کند تا به اهداف خود برسید و کسب و کار خود را به سمت موفقیت سوق دهید. منابع انسانی دقیقا برای این منظور در سازمان‌ها به وجود آمده است.

منابع انسانی دقیقا چیست؟

منابع انسانی (human resources) اصطلاحی است که برای توصیف مدیریت و توسعه کارکنان در یک سازمان استفاده می‌شود. در نهایت، می‌توان عنوان کرد که منابع انسانی در سازمان‌ها وجود دارد تا عملکرد و بهره‌وری کارکنان افزایش پیدا کند.

به طور سنتی، منابع انسانی بر استخدام، اخراج و بررسی دستمزد سالانه کارکنان متمرکز است. اما اخیراً منابع انسانی بسیار تغییر کرده است و اکنون مسئولیت‌های بسیار بیشتری بر دوش آنها است.

وظایف اصلی منابع انسانی عبارت‌اند از:

• استخدام
• مدیریت حقوق و دستمزد
• رسیدگی به مزایای کارمندان
• مدیریت مرخصی‌های کارمندان
• آموزش و توسعه نیروی انسانی
• اطمینان از رعایت قوانین استخدامی
• حفظ امنیت کارمندان

بیش از این، منابع انسانی نقش مهمی در توسعه و بهبود فرهنگ سازمانی، بهبود مشارکت و بهره‌وری کارکنان داشت. در حال حاضر، عملکرد منابع انسانی همچنین شامل مراقبت از سلامت روان کارکنان و همچنین کمک به آنها در رشد و پیشرفت شخصی نیز می‌شود.

چرا منابع انسانی اینقدر مهم است؟

نادیده گرفتن اهمیت عملکرد منابع انسانی کار بسیار آسانی است و به راحتی نیز می‌توان آن را از هر سازمانی حذف کرد. بسیاری از کارآفرینان خیلی سریع کسب و کار خود را راه می‌اندازند، اما درست زمانی که کسب و کار در مسیر شکوفایی قدم برمی‌دارد، دچار چالش نیروی انسانی می‌شوند و نمی‌دانند برای حل آن چه کنند.

مدیریت کارکنان به زمان و به مهارت‌های خاصی نیاز دارد. منابع انسانی یک تخصص است که بسیاری از کارآفرینان و حتی کارفرمایان از آن بهره نمی‌برند.

صرف نظر از مهارت‌ها، ارزش منابع انسانی در کسب و کار همیشه بلافاصله آشکار نمی‌شود. کارفرمایانی که تنها چند کارمند دارند، احساس می‌کنند که تمام کارهای استخدامی و نگه داشت نیروی انسانی را در سازمان خود به درستی انجام می‌دهند و علم منابع انسانی را دارند.

اما همان‌طور که یک کسب و کار رشد می‌کند، کارفرمایان اغلب متوجه می‌شوند که زمانی برای رسیدگی به کارهای مدیریتی روزمره و استخدام افراد را ندارند و عناصر مهم در سرمایه گذاری تمرکز روی افراد به راحتی از بین می‌رود. این یک اشتباه پرهزینه در سازمان‌ها است و می‌تواند بر رضایت شغلی کارمندان، فرهنگ و موفقیت بلندمدت سازمان تأثیر بگذارد.

وقتی کارمندان ببینند و حس کنند که دیگر حمایتی از سمت کارفرما و دیگر مدیران سازمان ندارند، فرصتی برای رشد به آنها داده نمی‌شود، ساعات طولانی باید کار کنند و انگیزه آنها برای انجام کار تحت تاثیر قرار می‌گیرد و خیلی زود از شرکت خارج می‌شوند.

منابع انسانی را در سازمان جدی بگیرید و مشاهده کنید که در خروجی کارها چه تغییراتی صورت می‌پذیرد. با داشتن تیم و بخش منابع انسانی قوی خواهید دید که نیروی انسانی، فرهنگ سازمانی و موفقیت کسب و کار دست به دست هم می‌دهند تا سازمان به در مسیر هدف خود قدم بردارد.

اینکه برند معتبری باشید و نام شما در سراسر کشور شنیده باشد، خوب است و باعث می‌شود که متخصصان بسیاری برای کار به شرکت شما بیایند. اما، شهرت همه چیز نیست.

به عنوان مثال، اوبر را در نظر بگیرید. تبلیغات بد ناشی از یک اتفاق بد از آزار جنسی گرفته تا نادیده گرفتن شکایات کارمندان، بدون شک بسیاری را از کار در این شرکت یا استفاده از خدمات این برند منصرف کرده است و این ناشی از منابع انسانی ضعیف می‌باشد. منابع انسانی ضعیف، برند کارفرمای اوبر را از بین برده است.

• بیشتر بخوانید: چگونه مدیر منابع انسانی شویم؟

اهمیت منابع انسانی در شرایط خاص مانند همه‌گیری

همه‌گیری ویروس کرونا ما را مجبور کرده است که روش کسب و کار خود را دوباره ارزیابی کنیم. در این ارزیابی، نقش منابع انسانی بیشتر از دیگر بخش‌های سازمان نمود پیدا کرده است. در این دوران، شرکت‌ها بارها و بارها به دلیل رفتارهایی که با کارمندان داشتند و همچنین تصمیمات غلطی که گرفتند، در مرکز توجه بودند.

علاوه بر این، شرایط ناپایدار اقتصادی، دورکاری و تأثیر این همه‌گیری بر سلامت روان کارکنان، کسب و کارها را در سراسر جهان مجبور کرد تا سراغ منابع انسانی بروند و با کمک این بخش مشکلات را برطرف کنند.

از حمایت از کارکنان و مدیران دورکار گرفته تا نقش حامی در دوران بد اقتصادی، اینها تمام کارهایی است که در نبود منابع انسانی صورت نمی‌پذیرد و می‌توانند لطمه‌ی جبران ناپذیری به سازمان‌ها بزنند.

وظایف اصلی منابع انسانی چیست؟

منابع انسانی بخشی است که در آن افراد در سمت‌های مختلف فعالیت می‌کنند. از کارشناس منابع انسانی گرفته تا مدیر منابع انسانی، همگی یک سری وظایف مشخصی دارند که در قالب تیم منابع انسانی انجام می‌شوند.

استخدام و جذب نیرو

پیدا کردن افراد مناسب برای کار در هر کسب و کاری می‌تواند دشوار باشد. فرآیند استخدام می‌تواند ماه‌ها طول بکشد و استخدام فرد اشتباه می‌تواند برای سازمان‌ها هزینه‌بر باشد. شناسایی و مشخص کردن یک سری شرایط برای استخدام افراد، از جمله وظایف منابع انسانی در سازمان‌ها است که کار را برای استخدام راحت‌تر می‌کند. با حضور منابع انسانی در شرکت‌ها، می‌توان بهترین افراد را برای موقعیت‌های شغلی استخدام کرد و حتی هزینه مربوط به استخدام را کاهش داد.

در این مسیر، منابع انسانی همچنین وظیفه نگه داشت کارمندان را نیز برعهده دارد و مسئولیت آنها این است که کارمندان را در اولویت کارهای خود قرار دهند.

حضور پررنگ و قوی منابع انسانی در کنار کارمندان، بهره‌وری و تلاش آنها در کار را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که شرکت را ترک نکنند. در مقابل، حضور ضعیف آنها می‌تواند تأثیر بسیار منفی داشته باشد که هم مانع از جذب کارجویان مستعد می‌شود و هم نیروهای متخصص را از شرکت دور می‌کند.

مدیریت عملکرد و آموزش

مدیریت عملکرد، آموزش و توسعه بخش بزرگی از توسعه منابع انسانی است. تقریباً همه کارکنان دارای شکاف مهارتی هستند. مدیریت عملکرد به رفع این مشکل کمک می‌کند.

یک سیستم مدیریت عملکرد مؤثر، مدیران را قادر می‌سازد تا در زمان مناسب و به جا از کارکنان حمایت کنند و همچنین شرایطی برای رشد و شکوفایی آنها فراهم می‌کند.

در طی سال‌ها، این موضوع ثابت شده است که اهمیت دادن به کارکنان و فراهم کردن شرایط برای رشد آنها می‌تواند باعث افزایش مشارکت آنها، افزایش بهره‌وری، کاهش جابجایی کارکنان و قوی‌تر شدن فرهنگ سازمانی شود.

آموزش نیز باعث به وجود آمدن تیم‌های قوی و آگاه می‌شود. سرمایه گذاری روی کارمندان، سازمان‌ها را قوی می‌کند و به عنوان یک مزیت رقابتی برای آنها به شمار می‌آید.

ایجاد و حفظ فرهنگ سازمانی

فرهنگ سازمانی امری مهم در هر سازمانی است. فرهنگ سازمانی قوی باعث مشارکت بیشتر کارکنان، رضایت شغلی آنها و حفظ کارکنان می‌شود و موفقیت کسب و کار را تضمین می‌کند. منابع انسانی نقشی کلیدی در توسعه، تقویت و تغییر فرهنگ یک سازمان ایفا می‌کند.

مدیریت عملکرد، آموزش و توسعه، استخدام و تقویت ارزش‌های کسب و کار همه عناصر ضروری برای تعریف فرهنگ سازمانی هستند که همگی توسط منابع انسانی انجام می‌شود.

ساخت فرهنگ سازمانی کار آسانی نیست. برای ساخت فرهنگ سازمانی نیاز است که زمان بگذارید و درباره فرهنگ سازمانی قوی بیشتر مطالعه کنید. از آنجایی که منابع انسانی دانش خوبی در مورد این موضع دارد، می‌تواند به شما کمک کند تا روی این بخش از سازمان خود کار کنید و آن را تقویت کنید.

بهبود روابط در سازمان

کسب و کارها برای عملکرد خوب نیاز به ارتباطات مؤثر دارند و اغلب، نحوه برقراری ارتباط در یک کسب و کار توسط منابع انسانی تعریف می‌شود.

داشتن ارتباط خوب با افراد، سوء تفاهم‌ها را کاهش می‌دهد، مشارکت کارکنان را افزایش می‌دهد، باعث می‌شود که ارتباط با مشتری به بهترین شکل صورت بپذیرد، نوآوری و خلاقیت در سازمان بیشتر می‌شود و به ایجاد یک فرهنگ سازمانی مثبت کمک می‌کند.

رعایت قوانین و مقررات

متخصصان منابع انسانی درک کاملی از قوانین استخدام و الزامات نظارتی بر کسب و کار و کارکنان دارند. این بخش از هر سازمان را نباید دست کم گرفت. اینکه بدون دلیل کارمندی را اخراج کنید، می‌تواند عواقب بدی برای شما به همراه داشته باشد که در صورت وجود منابع انسانی این اتفاق رخ نخواهد داد.

سخن پایانی

اینکه بخشی را به عنوان منابع انسانی در شرکت خود داشته باشیم و یا یک کارشناس منابع انسانی برای کسب و کار نوپای خود استخدام کنیم، کار لوکس و دهان پرکنی نیست و یک ضرورت است. بسیاری از کارآفرینان دوست دارند تا در زمان شروع فعالیت کار خود همه کارها را به تنهایی انجام دهند و عملا اعتقادی به منابع انسانی ندارند. اما پیچیدگی‌های قانون استخدام، مدیریت کارمندان و همچنین نگه داشت آنها بسیار سخت است و در صورت انجام نادرست آنها، کسب و کار متحمل هزینه‌ی بسیاری خواهد شد.

اگر اول راه هستید، می‌توانید منابع انسانی را برای شرکت خود برون سپاری کنید. داشتن شخصی برای رسیدگی به امور کارمندان، از مدیریت غیبت گرفته تا تدوین سیاست‌های مرخصی و فراتر از آن، کسب و کار شما را باثبات نگه می‌دارد و باعث می‌شود که کارمندان برای انجام کارها بیشتر ترغیب شوند.

• بیشتر بخوانید: KPI منابع انسانی چگونه محاسبه می‌شود؟

جشنواره پایان فصل کارفرمایان: ۲۰% تخفیف، آگهی نامحدود، افزایش مهلت استفاده

صورت های مالی مهم برای مدیران

صورت مالی یک سند رسمی از فعالیت های مالی کسب و کار است. صورت های مالی به ویژه صورت های مالی مهم معمولا پایان هر سه ماه (گزارش سه ماهه) و همچنین در پایان سال تهیه می شوند (گزارش سالانه).

هدف یک صورت مالی ارائه اطلاعات در مورد کسب و کار به مردم است تا بتوانند تصمیمات درستی در زمان درست بگیرند. منظور از مردم سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، بستانکاران و همچنین مدیریت است. برخلاف باور عامه این تنها سهامداران نیستند که با استفاده از صورت های مالی تحلیل مالی انجام می دهند. مدیریت نیز در چنین اموری دخالت می کند. این امور برای تصمیمات مهم کسب و کار برای عملکرد بهتر و رشد انجام می شوند. به علاوه ورود شرکت ها به بورس اوراق بهادار مستلزم به اشتراک گذاشتن صورت های مالی مبتنی بر اصول حسابداری پذیرفته شده در آن کشور است.

پنج صورت مالی اساسی وجود دارد :

1. صورت سود و زیان
2. ترازنامه
3. صورت جریان وجوه نقد
4. صورت حقوق صاحبان سهام
5. صورت سود و زیان جامع

ارزش هر یک از این صورت های مالی مهم و اینکه چرا هر کسب و کار با هر اندازه ای به آن احتیاج دارد در زیر آمده است :

1. صورت سود و زیان

این یکی از صورتهای اولیه است که برای سنجش عملکرد یک کسب و کار مورد استفاده قرار می گیرد. این صورت مالی میزان رشد در فروش یا درآمد و همچنین درآمد خالص یا دریافتی خالص شرکت را نشان می دهد. درآمد خالص معیاری عناصر مهم در سرمایه گذاری است که معمولا برای فهمیدن اینکه چقدر شرکت در یک بازه زمانی مشخص که صورت حساب برای آن تنظیم شده در پول درآوردن موفق عمل کرده است مورد استفاده قرار می گیرد. یکی دیگر از عناصر مهم که بخشی از این صورت مالی را تشکیل می دهد هزینه های ایجاد شده به وسیله شرکت برای تولید درآمد است.

در صورت سود و زیان مدیر باید فروش ها و هزینه های یک دوره را با دوره پیشین مقایسه کند تا تغییر قابل توجهی نداشته باشد. به عنوان مثال اگر هزینه های اجرایی بدون هیچگونه افزایش در میزان فروش، رشد چشمگیری داشته باشند توسط صورت سود و زیان آشکار می شود و مدیر می تواند به دنبال راهی برای کاهش هزینه ها باشد.

دیگر هزینه های قابل توجه در صورت سود و زیان هزینه تحقیق و توسعه و بهره پرداخت شده برای وجوه قرضی است. اگر مقدار مورد دوم بالا باشد شرکت می تواند به دنبال یک منبع مالی ارزان تر بگردد. به این ترتیب صورت سود و زیان می تواند روندهایی در فروش و هزینه را نشان دهد که منجر به تصمیماتی برای عملکرد بهتر و رشد کسب و کار گردد.

2. ترازنامه

این صورت مالی را با نام صورت وضعیت مالی نیز می شناسند چرا که اطلاعاتی درباره دارایی ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام سازمان ارائه می کند. در حالی که صورت سود و زیان برای یک دوره زمانی خاص ایجاد می شود، ترازنامه در یک تاریخ مشخص تهیه می شود (معمولا در پایان یک سال مالی). از این جهت ترازنامه را می توان به یک عکس از وضعیت مالی شرکت در یک نقطه خاص از زمان تشبیه کرد.

عناصر ترازنامه (دارایی ها، بدهی ها و سرمایه) منابعی که متعلق به شرکت است و نحوه تامین مالی آنها را نشان می دهند. مدیریت باید این صورت مالی را با دوره های گذشته مقایسه و هر گونه افزایش یا کاهش عمده هر یک از عناصر آن را بررسی کند. به عنوان مثال در مورد دارایی ها اگر موجودی ها با سرعت بیشتری نسبت به فروش رشد کنند، مدیر باید به دنبال راهی باشد که هرچه سریع تر موجودی ها را تبدیل به فروش کند. به این ترتیب ترازنامه جنبه هایی را مشخص می کند که وضعیت مالی شرکت را بهتر کند.

3. صورت جریان نقدینگی

این صورت مالی با نام صورت جریان وجوه نقد نیز شناخته می شود. صورت جریان نقدینگی اطلاعاتی در مورد جریان نقدی ورودی و خروجی سازمان در طول یک بازه زمانی مشخص ارائه می کند.

جریان نقدی ممکن است به سه شکل متفاوت باشد :

• جریان نقدی عملیاتی که جریان های وجوه نقد مربوط به درآمدها و هزینه های شرکت را نمایش می دهد.
• جریان نقدی سرمایه گذاری که سرمایه گذاری صورت گرفته روی دارایی های بلندمدت است.
• جریان نقدی تامین مالی که مربوط به حقوق صاحبان سهام است. مانند پرداخت سود سهام

جریان های نقدی برای تعیین نقدینگی موجود برای پرداخت بدهی ها مفید هستند. معمولا افزایش جریان نقدینگی حاصل از فعالیت های عملیاتی نشان دهنده یک وضعیت جریان نقدی سالم برای شرکت است.

4. صورت حقوق صاحبان سهام

این صورت حساب اطلاعاتی درباره توازن حقوق صاحبان سهام که در ترازنامه آورده شده اند به همراه توضیحی در مورد چرایی تغییر این موارد ارائه می کند. تغییرات این صورت مالی معمولا به دلیل توزیع سود سهام، صدور سهام جدید و بازخرید سهام خزانه اتفاق می افتند. مدیریت باید مدام سود سهام پرداخت شده و سود انباشته را بررسی کند. اگر سود انباشته کاهش یابد مدیریت باید بررسی کند که بودجه کافی برای پرداخت بدهی های خود داشته باشد.

5. صورت سود و زیان جامع

این صورت حساب اطلاعاتی در مورد درآمد جامع که نمی توان در صورت سود و زیان آورد ارائه می کند. مواردی چون درآمد یا هزینه تحقق نیافته، حقوق، سرمایه گذاری ها و معاملات ارزی بخشی از این صورت حساب می باشند. این صورت مالی به مدیریت کمک می کند که منابع نقدینگی احتمالی در آینده را شناسایی کند.

همانطور که مشخص است صورت های مالی و گزارش های مالی دقیق دیدگاه های متعددی برای بهبود عملیات، افزایش درآمد، کاهش هزینه ها و تضمین موافقت ارائه می کند. مدیران باید تلاش کنند تا روندهای موجود در فروش، هزینه ها و سایر جنبه های مهم را شناسایی کنند تا بتوانند عملکرد را بهبود ببخشند و کسب و کار را در مسیر سودآوری قرار دهند.