اهمیت سرمایه گذاری

اهمیت سرمایه گذاری در بورس ، انواع بازارهای سرمایه گذاری ، انواع سرمایه گذاری کوتاه مدت ، آموزش سرمایه گذاری در بورس ، سرمایه گذاری ، مزایای بورس اوراق بهادار از دیدگاه سرمایه گذاران برچسب

صفحه اصلی نوشته های برچسب خورده با "اهمیت سرمایه گذاری در بورس ، انواع بازارهای سرمایه گذاری ، انواع سرمایه گذاری کوتاه مدت ، آموزش سرمایه گذاری در بورس ، سرمایه گذاری ، مزایای بورس اوراق بهادار از دیدگاه سرمایه گذاران"

مزاياي سرمايه گذاري در بورس
حال بايد ديد كه چرا آحاد مردم درخصوص ورود به سرمایه گذاری در بورس ، اظهار تمايل مي‌نمايند. دراين قسمت تنها به ذكر چكيده‌اي از عوامل موثر در اين امر خواهيم پرداخت:
نبود حد سرمايه مجاز به نحوي كه هر فردي با هر ميزان سرمايه امكان ورود به اين بازار را خواهد داشت. به عنوان مثال دربازار سرمايه شما به راحتي مي توانيد با مبلغ پنج ميليون ريال بخشي ازسهام يك شركت بزرگ ومعتبر را خريداري نمائيد. اما اگر بازار بورسي وجود نمي‌داشت، به سختي مي‌توانستيد درشرايط عادي با اين مبلغ حركت اقتصادي خاصي را در انواع بازارهای سرمایه گذاری انجام دهيد.
قابليت نقد شوندگى بالا كه موجب گرديده تا درشرايط عادي ورود و خروج شما به اين بازار در كمتر از چند روز فراهم گردد. كه يقينا با توسعه الكترونيكي بازار حتي به چند ساعت تقليل پيدا نموده است كه تقريبا چنين وضعيت مشابه‌اي به ندرت درساير رويه‌هاي سرمايه گذاري يافت می‌شود .
بازده بالاتر از منابع پربازده شناخته شده در بازارهاي مشابه ، بادرنظر گرفتن ريسك بهينه.
تب گسترش انواع بازارهای سرمایه گذاری كه به عنوان عاملي ناديدني (همانند تب طلا در ايالات متحده)، بازار امروز ايران را فرا گرفته است و همچنان تا ظرفيت نهايي و تعادل، گام هاي بسيار بزرگي را در پيش روخواهد داشت

درعين حال منابع كسب سود دراين بازار بسيار متنوع است، به نحوي كه يك سهم خريداري شده مي تواند براي دارنده آن، به طرق گوناگون سود ايجاد نمايد كه از آن جمله مي توان به انواع افزايش سرمايه، ما به التفاوت قيمت خريد با قيمت روز، سود نقدي و … اشاره داشت.
ظرفيت هاي باز موجود به نحوي كه عليرغم تمام رشدهاي بهترین بازار سرمایه گذاری در حال حاضر همچنان ظرفيت‌هاي رشد فوق‌العاده بكر و دست نخورده‌اي وجود دارد ،كه سياست‌هاي خصوصي سازي دولت نيز بعنوان يكي از اهداف كلان اقتصادي در واقع تقويت كننده اين موضوع مي‌باشد.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

اهمیت سرمایه گذاری

مقدمه

از گذشته‌های بسیار دور، راه‌اندازی یک کسب‌وکار جدید مستلزم طی مراحل مشخص و به هم پیوسته‌ای، شامل پروراندن ایده اولیه، ارزیابی و اصلاح ایده، مطالعات بازار، عرضه محصول اولیه و در نهایت ورود همه‌جانبه به بازار بوده است که البته بسیاری فرآیندهای جانبی، از استخدام کارکنان مناسب و تیم‌سازی گرفته، تا جذب سرمایه نیز در این مسیر لازم‌الاجرا است. یکی از فاکتورهای کلیدی در موفقیت هر کسب‌وکار، دسترسی به سرمایه کافی جهت هزینه‌های اولیه راه‌اندازی کسب‌وکار و اداره امور پیش از عرضه نهایی محصول و رسیدن به سودآوری است. تأمین سرمایه برای تمامی کسب‌وکارهای خرد و کلان، اعم از یک مغازه خواروبار فروشی کوچک در یک منطقه حاشیه‌ای شهر گرفته تا یک شرکت بزرگ ساخت تجهیزات پیشرفته با گردش مالی میلیون‌ها دلار، بسیار مهم و کلیدی است و هر گونه غفلت در پیش‌بینی هزینه‌ها و عدم جذب سرمایه متناسب با هزینه‌ها، می‌تواند شکست کسب‌وکار را در پی داشته باشد.

هنگامی که صحبت از تأمین سرمایه برای اهمیت سرمایه گذاری راه‌اندازی یک کسب‌وکار می‌شود، اغلب افراد به فکر بانک‌ها و دریافت وام می‌افتند. در کسب‌وکارهای سنتی، معمولاً ریسک و مخاطرات مربوطه متوجه صاحب ایده یا بنیان‌گذار آن است و سرمایه اولیه، از سوی خود وی و در صورت عدم وجود منابع مالی شخصی کافی، از طریق دریافت وام تأمین می‌شود. بانک‌ها صرفاً یک ارزیابی اولیه و فرمالیته از امکان‌پذیری و سودآوری ایده کسب‌وکار داشته و با اخذ وثایق و ضمانت‌های کافی، عملاً کاری با سرنوشت نهایی آن نخواهند داشت. همین عامل، موجب شده است تا بسیاری از کارآفرینان و فعالان اقتصادی، به دلایل مختلف، نظیر ناتوانی در ارائه ضمانت‌های درخواستی و نیز بروکراسی اداری حاکم بر فرآیند دریافت وام، نتوانند از این روش برای تأمین سرمایه خود استفاده نمایند.

بسیاری از دولت‌ها، با هدف هدایت سرمایه‌های کشور در تولید و اشتغال‌زایی، اقدام به تعریف پروژه‌های حمایتی از صاحبان ایده می‌نمایند؛ برای مثال، ایده طرح‌های زودبازده که چند سال پیش در ایران و با حمایت دولت جهت راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و طرح‌های زودبازده اقتصادی انجام گرفت. البته باید توجه داشت که امروزه، فضای کسب‌وکار تحت تأثیر روند افزایشی نفوذ فناوری و تغییر ماهیت رقابت، کاملاً متحول شده است و ظهور مفاهیم جدیدی، همچون نوآوری، کارآفرینی و استارت‌آپ‌ها، ما را نیازمند راهکارهای نوین در تأمین سرمایه نموده است.

با توجه به نقش کلیدی استارت‌آپ‌های فناورانه در رشد و توسعه اقتصادی و حرکت به سوی اقتصاد دانشی و نیز جایگاه تأمین مالی و جذب سرمایه‌گذار در این کسب‌وکارهای نوپا، در یک مجموعه از مقالات، سعی خواهد شد تا مروری اجمالی بر روش‌های متنوع جذب سرمایه در استارت‌آپ‌ها داشته باشیم. در اولین قسمت از مجموعه مذکور، به تبیین نقش سرمایه‌گذاری و اهمیت آن در موفقیت استارت‌آپ‌ها پرداخته و روش‌های اصلی تأمین مالی را معرفی خواهیم کرد.

اهمیت تأمین مالی برای استارت‌آپ‌ها

استارت‌آپ‌ها معمولاً فعالیت خود را با یک طرح یا ایده نوآورانه اولیه آغاز می‌نمایند. در مسیر پیاده‌سازی و اجرایی نمودن ایده که در نهایت به تجاری‌سازی و عرضه محصول نهایی به بازار ختم خواهد شد، مجموعه‌ای از اقدامات و فعالیت‌ها انجام می‌گیرد. انگیزه، هیجان ناشی از نوآوری‌های معمولاً رادیکال، فعالیت‌های تحقیق و توسعه‌ای، کارکنان و مدیران خلاق و از همه مهم‌تر، دست و پنجه نرم کردن با محدودیت‌های مالی فراوان، از ویژگی‌های مشترک بسیاری از استارت‌آپ‌های مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته به شمار می‌آید.

اگرچه امیدواری به آینده روشن، برنامه‌ریزی، الهام گرفتن از دیگر کارآفرینان موفق و البته صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از جمله ملزومات اصلی استارت‌آپ‌ها به‌حساب می‌آیند، با این حال، تأمین منابع مالی مورد نیاز هم از جایگاهی خاص برخوردار است. این امر، به‌ویژه با هزینه‌های قابل توجه فرآیند تحقیق و توسعه و ریسک عدم موفقیت در تجاری‌سازی نوآوری، موجب می‌شود تا بنیان‌گذاران و تیم‌های استارت‌آپی، از همان ابتدای راه‌اندازی شرکت به فکر جذب سرمایه‌های لازم باشند.

یکی از موانع و چالش‌های پیش روی فناوران و کارآفرینان استارت‌آپی در زمینه جذب سرمایه، افشاء نشدن ایده‌ها و دارایی‌های فکری است که موجب شده است، استقبال از سرمایه‌گذاران تا حدی کمرنگ شود. با این حال، فعالان استارت‌آپی باید به این نکته توجه داشته باشند که اگرچه در گام‌های نخست راه‌اندازی شرکت و توسعه فناوری، برای تأمین نیازهای مالی می‌توان بر سرمایه‌های خانوادگی و شخصی تکیه نمود، اما این رویه تا پایان فرآیند تجاری‌سازی نمی‌تواند ادامه داشته باشد. از سوی دیگر، کسب‌وکارهای نوپا از ریسک زیادی برخوردار بوده و درصد بسیار زیادی از آن‌ها در تجاری‌سازی ایده‌های خود ناموفق هستند که همین عامل، عدم اعتماد سرمایه‌گذاران برای ارائه منابع مالی به استارت‌آپ‌ها را در پی دارد.

تا به اینجا، مشخص شد که موفقیت در اکوسیستم نوآوری و تجاری‌سازی محصول نهایی که همراه با ایجاد ارزش افزوده خواهد بود، برای جذب سرمایه و تأمین مالی نیازمند یک بستر کارآفرینانه و روشمند است. همچنین روش‌های سنتی سرمایه‌گذاری، به دلیل ریسک قابل توجه حوزه‌های فناورانه، پاسخگوی نیازهای مالی استارت‌آپ‌ها نخواهد بود. پرسش این است، که چه باید کرد؟

ریسک، بازده، میزان سرمایه‌گذاری و افق زمانی سرمایه‌گذاری، چهار عامل اصلی و تعیین کننده برای تصمیم‌گیری پیرامون سرمایه‌گذاری است که به دلیل عدم وجود تصویری شفاف در هیچ یک از فاکتورهای یاد شده، استارت‌آپ‌ها کاری دشوار برای اقناع سرمایه‌گذار، در مسیر تأمین مالی خود دارند. برای رفع چالش‌ها و تسهیل فرآیند جذب سرمایه در کسب‌وکارهای نوآورانه، می‌بایست دو جنبه کلیدی را در نظر داشت. اول این‌که روش‌های سنتی، از کارایی چندانی برخوردار نیستند و می‌بایست سازوکار نوینی برای تأمین مالی استارت‌آپ‌ها اندیشید. دوم این‌که نسبت به دوره عمر استارت‌آپ‌ها، دقت وافر صورت گیرد. هر استارت‌آپ، از ابتدای طرح ایده و آغاز به کار، تا زمانی که بتواند محصول یا فناوری خود را به بازار عرضه نموده و خود را به عنوان شرکتی بالغ معرفی نماید، مراحل و دوره‌های مختلفی را طی می‌نماید و بدیهی است که در هر دوره، نیازها و اقتضائات متفاوتی خواهد داشت. از منظر سرمایه‌گذاری نیز دوره عمر استارت‌آپ می‌بایست مدنظر قرار گیرد، چرا که جذب سرمایه بیش از نیاز و بدون توجه به ویژگی‌های چرخه عمر شرکت، به همان میزان به موفقیت آن ضربه می‌زند که عدم وجود منابع مالی ممکن است به شکست ایده بیانجامد.

روش‌های متنوعی برای جذب سرمایه مورد نیاز یک استارت‌آپ وجود دارد که از آن میان، می‌توان به سرمایه شخصی، استفاده از سرمایه‌های دوستان و خانواده، فرشتگان کسب‌وکار، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر و سرمایه‌گذاری جمعی اشاره نمود. با در نظر گرفتن اثر دوره عمر بر روش تأمین سرمایه و تغییر و تحولات اخیر اکوسیستم‌های نوآوری در زمینه تأمین مالی استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا، در ادامه سعی خواهد شد تا مروری اجمالی بر روش‌های تأمین مالی استارت‌آپ‌ها مبتنی بر دوره عمر آن‌ها داشته باشیم.

فرایند تأمین مالی در استارت‌آپ‌ها

به طور خلاصه، اولین مرحله از تأمین سرمایه مورد نیاز یک استارت‌آپ، مرحله کشت ایده است که با توجه به بنیه ضعیف استارت‌آپ در این مرحله، این تأمین سرمایه ایده، آن را قادر خواهد ساخت تا به رشد خود ادامه دهد. عمدتاً منابع مورد نیاز در این مرحله، توسط بنیان‌گذاران و یا اطرافیان (فاز خودگردانی که تأمین هزینه‌ها بر مبنای سرمایه شخصی، کمک‌های خانوادگی، قرض از دوستان و خرده درآمدهای ناچیز خواهد بود) و در برخی موارد از سوی فرشتگان کسب‌وکار تأمین می‌شود. البته اخیراً استفاده اهمیت سرمایه گذاری از روش سرمایه‌گذاری جمعی نیز به‌عنوان یکی از راه‌های تأمین مالی در دوره اولیه، مورد توجه کارآفرینان قرار گرفته است. سرمايه جذب‌شده در اين مرحله، براي آن است که استارت‌آپ ۶ ماه دوام بياورد تا بتواند فرضيات ايده خود را اعتبارسنجي نموده و با چرخش ايده اوليه و تغيير آن به ايده اصلي، به مدل نهايي کسب‌وکار نزديک شود. باید دقت نمود که استارت‌آپ‌ها در توسعه برنامه‌های تجاری خود، نمی‌توانند بر جذب سرمایه از منابع وام‌دهنده، نظیر بانک‌ها تکیه نمایند، چراکه دارایی‌های مشهود قابل توجهی در اختیار نداشته و علاوه بر نداشتن اعتبار کافی، با توجه به فعالیت در حوزه فناوری‌های نوظهور، از ریسک بالایی نیز برخوردارند.

با اصلاح و توسعه ایده و بلوغ نسبی استارت‌آپ، فرآیند توسعه فناوری شتاب بیشتری خواهد گرفت و با توجه به هزینه‌های قابل توجه، نیاز به بهره‌گیری از یک سازوکار مدون برای جذب سرمایه خواهد بود. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر، به عنوان مجموعه‌های تخصصی تأمین مالی استارت‌آپ‌ها، می‌توانند در این مرحله از دوره عمر استارت‌آپ‌ها ایفای نقش نمایند. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر، علاوه بر تأمین سرمایه‌های لازم، می‌توانند منابعی ارزشمند برای مشاوره‌های مدیریتی، مالی، بازاریابی و . محسوب شوند که اهمیت این موارد، در برخی موارد از جذب سرمایه نیز بالاتر است.

در نهایت، استارت‌آپ به مراحل نهایی رشد خود رسیده و برای ایجاد بالاترین ارزش افزوده، وارد مرحله عرضه به بورس، ادغام با شرکت‌های بزرگ، یا فروش تجاری می‌شود. اغلب داستان‌های موفقیت استارت‌آپ‌ها و معروفیت آن‌ها، مرتبط با این مرحله است.

روش‌های تأمین مالی در استارت‌آپ‌ها

مطابق با آنچه پیشتر ارائه شد، با توجه به اهمیت فراوان تأمین سرمایه مورد نیاز برای مراحل مختلف یک استارت‌آپ، از رشد ایده تا توسعه کار، نیاز است تا با روش‌های مختلف تأمین مالی آشنا شد. در همین راستا، در این بخش روش‌های عمده مورد استفاده برای تأمین مالی استارت‌آپ‌ها، از جمله روش خودگردانی، روش « 3F »، فرشتگان کسب‌و‌کار، شتاب‌دهنده‌ها، سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر، بانک‌ها و سرمایه‌گذاران جمعی، به طور خلاصه معرفی خواهند شد.

1- خودگردانی یا خودکفایانه: این روش، به استفاده از امکانات به بهترین نحو ممکن اشاره دارد. برای مثال، استفاده از دفتر اجاره‌ای کوچک‌تر، اجاره یک اتاق از یک دفتر کار با هدف کاهش هزینه‌ها و امکان تبادل ایده با دیگر تیم‌های کاری مستقر. جالب است بدانید که برخی از غول‌های فناوری حال حاضر، کار خود را از پارکینگ شخصی آغاز نموده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها، می‌توان به اپل، مایکروسافت، گوگل و آمازون اشاره نمود. باید توجه داشت که این روش، بیشتر از آن‌که به تأمین مالی بیاندیشد، متمرکز بر صرفه‌جویی در هزینه‌ها و کاهش آن‌ها در بدو راه‌اندازی استارت‌آپ است.

2- تأمین مالی « 3F »: « 3F » مخفف سه کلمه « Family »اهمیت سرمایه گذاری ، « Friends » و « Fools » است و دوستان، خانواده و اطرافیان را به عنوان یک منبع تأمین سرمایه، در دوره‌های ابتدایی راه‌اندازی استارت‌آپ معرفی می‌نماید. خانواده و دوستان نزدیک، از این جهت که اعتماد کافی به فرد داشته و بدون نیاز به ضمانت و یا طرح کسب‌وکار پیچیده، حاضر به کمک مالی هستند، می‌توانند نقشی مهم در جذب سرمایه‌های اولیه داشته باشند. نکته کلیدی در این است که در ابتدای امر، فقط یک ایده وجود دارد و نه از پتنت‌های ارزشمند و نمونه‌های اولیه محصول خبری است و نه حتی خود فرد اطمینان کافی از موفقیت ایده خود دارد. پس تنها کسانی که ممکن است ریسک این کار را به جان بخرند و بر روی ایده شما سرمایه‌گذاری نمایند، خانواده و اطرافیان هستند. سومین منبع تأمین مالی استارت‌آپ‌ها، افرادی هستند که از ریسک‌پذیری بسیار بالا و بعضاً نامعقول برخوردار بوده و حاضرند بر روی ایده شما بدون بررسی‌های عمیق، مبالغی را سرمایه‌گذاری کنند.

3- فرشتگان کسب‌وکار « Business Angels »: این اصطلاح، برای نخستین بار به سرمایه‌گذاران در نمایش‌های « Broadway » اطلاق می‌شد و منظور از آن، سرمایه‌گذاران و کارآفرینان ثروتمندی هستند که بخشی از ثروت خود را بر روی ایده‌های نوآورانه سرمایه‌گذاری می‌نمایند. فرشتگان کسب‌وکار برخلاف اعتقاد عموم، ممکن است میلیونر‌های سرشناس نباشند و افرادی حرفه‌ای در حوزه‌های مختلف را شامل شوند. فرشتگان کسب‌وکار در مراحل اولیه راه‌اندازی یک استارت‌آپ، سرمایه‌گذاری می‌نمایند و بدون دخالت در مدیریت آن، در ازای بخشی از سهام مالکیت شرکت، به تأمین مالی آن می‌پردازند. تفاوت عمده فرشتگان کسب‌وکار با سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر « 3F »، ریسک‌پذیری معقول و مبتنی بر آگاهی آن‌ها است که با توجه به سابقه درخشان تجاری و تجارب حرفه‌ای خود در حوزه کارآفرینی، می‌توانند رشد استارت‌آپ‌ها را تسریع نموده و احتمال شکست آن‌ها را کاهش دهند. از مثال‌های موفق در این زمینه، می‌توان به گوگل، فیسبوک و « Whats App » اشاره نمود.

4- شتاب‌دهنده‌ها « Accelerator »: یک شتاب‌دهنده استارت‌آپی ، مجموعه‌ای متشکل از متخصصین حوزه کارآفرینی همراه با منابع مالی است که پس از ارزیابی ایده‌های مختلف و انتخاب ایده‌های دارای پتانسیل تجاری‌سازی، اقدام به حمایت و پشتیبانی از آن‌ها می‌نماید. آن‌ها در ازای سرمایه‌گذاری اولیه خود بر روی یک شرکت نوپا ، درصدی از مالکیت آن را در اختیار گرفته و در مقابل، طیف وسیعی از آموزش‌ها، اعم از مدیریتی، مالی، بازاریابی و . را به صاحبان ایده ارائه می‌نمایند. شتاب‌دهنده « Y Combinator »، اولین شرکت شتاب‌دهنده است که در سال ۲۰۰۵ میلادی فعالیت خود را آغاز نموده و متقاضیان را در دو دوره زمانی سه ماهه در هر سال پذیرش می‌نماید. عملکرد نسبتاً متفاوت این شرکت در مقایسه با مراکز رشد سنتی که به صورت مستمر خدمات خود را به کاربران ارائه می‌دادند، موجب شد تا این ساختار جدید، تحت نام «شتاب‌دهنده استارت‌آپی»، به عنوان یک مفهوم جدید در اکوسیستم نوآوری پای به عرصه وجود بگذارد. امروزه شتاب‌دهنده‌ها در بازه‌های کوتاه‌مدت 3 تا 6 ماهه، اقدام به پذیرش و حمایت از صاحبان ایده می‌نمایند تا علاوه بر دسترسی به آموزش‌های ضروری برای موفقیت در تجاری‌سازی ایده، ارزیابی واقع‌بینانه‌ای از آن به دست آورند. در صورت پتانسیل‌های توسعه محصول، امکان ارتباط با سرمایه‌گذاران مهیا خواهد شد که می‌تواند فرآیند تجاری‌سازی را در مراحل آتی پیش برد.

5- سرمایه‌گذاران مخاطره پذیر « Venture Capital »: صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر، در مقایسه با فرشتگان کسب‌وکار تا حدی از ریسک‌پذیری کمتری برخوردار هستند؛ با این حال، دو مشخصه بسیار کلیدی موجب می‌شود که به عنوان یکی از مهم‌ترین روش‌های تأمین مالی استارت‌آپ‌ها نام گیرند. اول این‌که منابع در اختیار « VC »ها در مقایسه با فرشتگان کسب‌وکار بسیار بیشتر بوده و در نتیجه مبالغ بیشتری را بر روی طرح‌های فناورانه سرمایه‌گذاری خواهند کرد. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر در ازای سرمایه‌گذاری قابل توجه خود، عنان مدیریتی استارت‌آپ را نیز در دست گرفته و مجموعه‌ای از خدمات مالی، حسابداری، منابع انسانی، بازاریابی و فروش را در اختیار بنیان‌گذاران خواهند گذاشت. با توجه به نرخ 90 درصدی شکست شرکت‌های استارت‌آپی، پشتیبانی مدیریتی از آن‌ها، می‌تواند از میزان سرمایه جذب شده نیز مهم‌تر باشد.

6- بانک‌ها: همان‌گونه که در سطور پیشین ذکر شد، در ادبیات کارآفرینی چندان توصیه‌ای به تأمین سرمایه استارت‌آپ‌ها از طریق بانک‌ها نمی‌شود. بانک‌ها در سود و زیان پروژه توسعه ایده شریک نشده و در ازای وام پرداختی، وثیقه‌های سنگین اخذ خواهند کرد.

7- سرمایه‌گذاری‌های جمعی « Crowdfunding »: سرمایه‌گذاری جمعی، به معنای جمع‌آوری مقادیر کم سرمایه از تعداد زیادی از افراد با هدف تأمین مالی یک کسب‌وکار پرمخاطره است. این روش که به تازگی مورد توجه استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های فناور برای جذب سرمایه و تأمین مالی پروژه‌های توسعه فناوری قرار گرفته است، راهی آسان برای ارتباط میان سرمایه‌گذاران و کارآفرینان از طریق شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی است. مزیت دیگر این روش، در این است که مشارکت در پروژه‌های نوآورانه و دستیابی به حاشیه سود چند برابری، منحصر به سرمایه‌گذاران بزرگ نیست و هر فردی با مبالغ محدود نیز می‌تواند در این امر دخیل شود.

اهمیت سرمایه گذاری برای شرکت ها

سرمایه گذاری (Investment) عبارت است از هرگونه فدا كردن ارزشی در حال حاضر (كه معمولا مشخص است) به امید به دست آوردن هر گونه ارزشی در زمان آینده (كه معمولا اندازه یا كیفیت آن نامعلوم است). به عبارتی سرمایه گذار در حال حاضر، ارزش مشخصی را فدا می كند تا در قبال آن در آینده ارزش خاصی كه مورد نظرش است به دست آورد. یکی از مفاهیم مهمی که سرمایه گذاران در بازار سرمایه با آن سروکار دارند، مفهوم افزایش سرمایه شرکت های سهامی و به تبع آن نحوه محاسبه مقدار سهام هر سرمایه گذار پس از این افزایش سرمایه است.

افزایش سرمایه در شرکت های سهامی عبارت است از افزایش اسمی میزان سرمایه ثبت شده شرکت. به عبارت دیگر افزایش سرمایه به معنای افزایش تعداد سهام منتشره توسط شرکت های سهامی است. سرمایه عامل اساسی شکل گیری یک کاروکسب است که ممکن است این کاروکسب در بخش های مختلف اقتصادی ازجمله خدمات (بانکی-حمل و نقل-فرهنگی ورزشی) بازرگانی (صادرات و واردات-خریدوفروش کالا) تولیدی نظیر تولیدات کشاورزی-صنعتی و. صورت پذیرد.

سرمایه به عنوان عامل توسعه اقتصادی به شمار رفته و جوامعی که از نظر اقتصادی قادر به رشد و توسعه نیستند، همواره با فقر سرمایه مواجه هستند. به همین خاطر چگونگی تأمین منابع سرمایه گذاری از بزرگ ترین نگرانی کشورهای درحال توسعه بوده و تلاش درجهت تشویق سرمایه گذاری های خارجی و ورود سرمایه از خارج هرچند مسائل خاص خود را به همراه دارد، ولی می تواند سهم عمده ای در رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال داشته باشد.

سرمایه گذاری در هر بخشی که بخواهد انجام شود، معمولا به دو صورت سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلندمدت شکل می گیرد. گاهی این سرمایه گذاری به شکل سپرده گذاری نزد بانک ها و موسسات اعتباری و نیز خرید اوراق بهادارکوتاه مدت است که ازجمله سرمایه گذاری های کوتاه مدت تلقی می شود و گاهی به اشکال دیگری مانند سرمایه گذاری در دارایی مالی متجلی می شود که به آن سرمایه گذاری بلندمدت گفته می شود.

هرچه پول به کار گرفته شده بیشتر و سرمایه گذاری در مقیاس بزرگ تر، با خطرپذیری بالاتر و برای مدت زمانی طولانی تر صورت گیرد، میزان درآمد و سود نیز به همان میزان قابلیت افزایش خواهد داشت. این اقدام را «سرمایه گذاری بلند مدت» نیز می نامند. شاید گمان کنید که سرمایه گذاری بلند مدت به یک دوره زمانی چند ساله اطلاق می شود اما کمترین مدت زمان در این زمینه را می توان شش ماه در نظر گرفت.

به عنوان مثال اگر 100 سهم شرکت ایکس را خریداری کنید و بعد از 14 ماه آن را به فروش برسانید، یک سرمایه گذاری بلند مدت انجام داده اید. اما همین مسئله در یک دوره زمانی شش ماهه نیز صادق خواهد بود. به عبارت دیگر، اصول تئوریک علم اقتصاد کمترین «بازه زمانی» برای انجام یک سرمایه گذاری بلند مدت را شش ماه مفروض دانسته که البته این مسئله چندان مورد توجه سرمایه گذاران قرار نمی گیرد. آنها (سرمایه گذاران) بر این گمانند که برای یک سرمایه گذاری بلند مدت باید سال ها منتظر بمانند!

اما این مسئله پیامدهای ناخوشایندی را به دنبال دارد و موجب آن می شود که قابلیت های سرمایه در بازار دچار سکون شوند، بدین ترتیب با مطالعه ای مختصر و ایجاد چشم اندازهای علمی برای روند سرمایه گذاری، می توان تا حد زیادی در پیشبرد اقتصاد، عملکرد مفیدی داشت. اما همان اصول تئوریک بر پایه شرایطی خاص «بازه زمانی شش ماه» را به عنوان مرز سرمایه گذاری های بلند مدت و کوتاه مدت مورد اشاره قرار می دهند. در واقع امور مالیاتی دلیل اصلی آن است که به سرمایه گذاری های شش ماهه یا بیشتر، بلند مدت اطلاق می شود.

به عنوان مثال در رابطه با سهام ها، اگر آنها را برای مدت زمانی بیش از شش ماه نزد خود نگه دارید، مالیات متفاوتی را برای سودی که کسب می کنید، پرداخت خواهید کرد. می توان گفت سرمایه گذاری بلند مدت برای کسانی مناسب است که این فعالیت را به عنوان شغل اصلی خود انتخاب نکرده اند. در واقع آنها قصد کسب درآمدی مکمل، افزایش ثروت یا به جریان انداختن پول شان را دارند و هدفگذاری های بلند مدت انجام داده اند.

از این رو نقش سرمایه گذار در این نوع خاص سرمایه گذاری از اهمیت بسیاری برخوردار است و همه چیز به تصمیم گیری های او بستگی دارد. اگرچه باید همواره روند سرمایه گذاری های خود را مورد بررسی قرار داده و در صورت امکان گزینه های مناسب تری را جایگزین آنها کنید اما بیش از اندازه نیز وسواس به خرج ندهید. مسلما برای اطلاع از روند تغییرات قیمت سهامی که خریداری کرده و قصد استفاده از آن در بلند مدت را دارید، نیازی نیست روزی 10مرتبه قیمت آن را کنترل کنید.

چرا سرمایه گذاری؟

سرمایه گذاری چیزی نیست که محدود به میلیاردرها و ثروتمندان بزرگ باشد. هر کسی که هزینه زندگی خود و اطرافیانش را تأمین می کند، طبیعتا به فکر سرمایه گذاری هم است. به امید اینکه بتواند بهترین استفاده را از دارایی و سرمایه و خلاصه دستاوردهای زحمات خود داشته باشد. هدف همه ما از سرمایه گذاری های اقتصادی یکسان نیست. برخی ممکن است با استفاده از سرمایه گذاری در پی حفظ ارزش پول خود باشند.

کارمند یا مدیری که به تازگی سنوات خود را از شرکت دریافت کرده، ممکن است در حال حاضر گزینه خاصی برای هزینه کردن آن پول یا سرمایه گذاری بلندمدت توسط آن نداشته باشد اما می داند که اگر این پول را به همین شکل رها کند، ارزش آن کاسته می شود و به همین دلیل به دنبال گزینه ای برای سرمایه گذاری است. برخی دیگر ممکن است در پی کسب سود قابل توجه باشند. شاید کسی را دیده باشید که خانه یا ماشین خود را می فروشد به امید اینکه طی یک یا دو سال، آن را چند برابر کند.

سفته بازان که قبلا درباره آنها حرف زدیم، نمونه هایی از این گروه محسوب می شوند. فرد دیگری ممکن است با هدف کاهش ریسک، به دنبال فرصت های دیگر سرمایه گذاری باشد. ممکن است شما کارمند یک شرکت بزرگ و موفق با درآمد خوب باشید یا مالک کارخانه ای که سود قابل توجهی دارد، اما همیشه این نگرانی وجود دارد که اگر در رابطه با شرکت مشکلی پیش آمد یا اگر کسب و کار دچار رکود شد، چه راهکاری پیش روی من قرار خواهد داشت؟ به همین دلیل ممکن است مالک یک کارخانه بخشی از درآمد خود را به املاک تبدیل کند یا کارمند یک شرکت، با بخشی از حقوق خود وارد بورس شود و سهم شرکت های مختلف را خریداری کند.

همان ماجرای قدیمی که هر کسی ترجیح می دهد تمام تخم مرغ هایش در یک سبد نباشد. کسی که در پی حفظ ارزش پول خویش است، سرمایه گذاری های مطمئن و کم سود را ترجیح می دهد. کسی که می خواهد پله های ترقی را سه تا یکی طی کند، احتمالا به دنبال فرصت های سفته بازی می رود و کسی که به دنبال کاهش ریسک است، منطقی است که در پی سرمایه گذاری هایی باشد که بیشترین استقلال را از کسب و کار فعلی اش داشته باشد (فقط تصور کنید که یک نفر در صنعت خودرو کار کند و برای توزیع تخم مرغ هایش در سبدهای مختلف، سهام چند شرکت خودروساز را هم خریداری کند! اگر شرکت او دچار رکود و مشکل شود، احتمالا ارزش سبد سهام او هم دیر یا زود، سقوط خواهد کرد).

به همین خاطر و با توجه به نکات ذکر شده سرمایه گذاری از الزامات فضای کسب و کار محسوب می شود. البته این امر مشروط به این است که تا چه میزان درست و منطقی صورت بگیرد. به همین خاطر لازم است قبل از اقدام در راستای سرمایه گذاری یا یافتن سرمایه گذار برای شرکت خود، در این رابطه به آگاهی لازم دست پیدا کنید.

توصیه های حرفه ای

- سرمایه گذاری مقدمه کارآفرینی است و اگر بدون تحقیق فراگیر و کامل در مورد حوزه سرمایه گذاری انجام شود به از میان رفتن تمام تلاش ها منجر خواهد شد. به همین خاطر باید دقت عمل لازم را در این رابطه داشته باشید.

- مارون دیویس (یکی از معروف ترین کارآفرینان دنیا) در یکی از مصاحبه های خود بهترین اصل راهنما را برای کسانی که وارد عرصه ریسک و کارآفرینی می شوند این گونه به سادگی بیان کرده است: «پول تان را از دست ندهید.» او در توضیح این جمله می گوید اگر به هر علت پیش بینی می کنید در سرمایه گذاری، پول تان از میان خواهد رفت بدون آنکه بازدهی نصیب شما شود، از اقدام صرف نظر کنید. این گفته به معنای ریسک نکردن نیست اما هر نوع ریسک باید معقول و مبتنی بر تحقیقات گسترده درباره بازار و دیگر حوزه های مهم کسب و کار باشد، در غیر این صورت تمام آن اشتباه محض است.

- قبل از تصمیم گیری درباره سرمایه گذاری به پول به عنوان بخشی از عمر و زندگی تان فکر کنید. واقعیت این است که شما برای کسب و جمع کردن پول باید ساعات، هفته ها و حتی سال ها از عمر خود را به این کار اختصاص دهید. این اهمیت سرمایه گذاری زمان دیگر بازنمی گردد. در واقع بخش ارزشمندی از عمرتان سپری شده و حاصل آن میزانی از پول است که اکنون قصد دارید آن را صرف راه انداختن یک کسب و کار کنید. بنابراین در نگهداری عاقلانه از آن تلاش کنید. این جمله به معنای عدم سرمایه گذاری در حوزه های غلط و نیز سرمایه گذاری در زمینه های پرسود است.

- اگر تصور می کنید ظرفیت از دست دادن مقدار اندکی پول را دارید، مقدار بسیار زیادی پول را از دست خواهید داد. در مورد دیدگاه فردی که احساس می کند به اندازه کافی پول دارد که می تواند مقدار اندکی از آن را هدر دهد یک فریب بزرگ وجود دارد. بنابراین همواره از خود بپرسید که اگر صد درصد پول خود را در یک سرمایه گذاری از دست بدهید چه خواهید کرد؟ آیا می توانید از صفر شروع کنید؟ اگر نمی توانید اصلاً در آن حوزه سرمایه گذاری نکنید.

اهمیت سرمایه گذاری در کلام الهی

خداوند متعال در آیاتی از کلام الله مجید به اهمیت عمران و آبادانی وساختن و آباد کردن جهان اشاره فرموده و انسان را به تلاش و کوشش برای زندگی تشویق و رهنمون میفرمایند.

یکی از موارد به شرح زیر میباشد:

آیه – ۶۱ سوره هود – قرآن کریم

« … هو انشاکم من الارض و استعمرکم فیها …»

«… اوست که شما را از زمین آفرید و از شما خواست که در آن عمران و آبادانی نمایید…»

۲- اهمیت سرمایه گذاری در کلام معصومین

در خصوص توجه به مسایل اقتصادی ، کار آفرینی ، تجارت ، صنعت ، سرمایه گذاری و تلاش برای ساختن جامعه ای آباد در کلام معصومین (ع) اسناد و روایات و نقل قولهای متعددی وجود دارد که یکی از شاخص ترین آنها در نامه ۵۳ حضرت امیرالمومنین علی (ع)، اولین پیشوای شیعیان جهان آمده است .ایشان در نامه ای به تمام فرمانداران و کارگزاران خویش دستورات و سفارشات لازم را در این خصوص فرموده اند که نمونه آن به شرح زیر میباشد

متن زیر تفسیر نامه ۵۳ نهج البلاغه توسط آیت الله ایمانی نماینده محترم ولی فقیه در استان فارس میباشد:

« سفارش مرا به بازرگانان و صنعتگران برسان و برای آنان خیر خواه باش و با آنان اعم از سرمایه گذاران داخلی و غیره به نیکی رفتار کنید زیرا آنان منابع اصلی منافع جامعه ، مردم و کشور هستندو وسیله راحتی مردمند، گذشته از اینکه منافع بسیاری برای جامعه دارند اینان مردمی آرام و ملایم میباشند و افرادی صلح جو هستند مسئولیت پذیری آنها از دیگران بیشتر است زیرا خطر سرمایه گذاری را پذیرفته اند به کار آنها چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور رسیدگی کن .»

۳- اهمیت سرمایه گذاری در کلام مسئولین

مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران که بر مبنای تعالیم اسلام ناب محمدی اقدام به برنامه ریزی و تعیین استراتژی برای نظام مینمایند با الهام از تعالیم قرآن و اسلام و ائمه معصومین (ع) توصیه ها و دستوراتی را در زمینه های مشارکت مردم در امور کشور و تلاش و کوشش در زمینه های اقتصادی و اهمیت موضوع سرمایه گذاری فرموده اند که بصورت خلاصه به چند مورد از آنها اشاره میگردد.

فرمایشات حضرت آیت الله العظمی امام خمینی (ره):

– کار ها را به مردم بسپارید.

– الحمد لله شهرداریها طوری شده اند که خدمت در آن عبادت است .

– مردم را مشارکت بدهید کارهایی را که نیاز نیست دولت انجام دهد به مردم بسپارید.

– باید باورمان شود که ما میتوانیم .

فرمایشات حضرت آیت الله خامنه ای – مقام معظم رهبری:

– امروز سرمایه گذاری برای کشور یک ضرورت است.

– عامل مهم تشویق سرمایه گذاران خارجی به فعالیت در ایران به این است که آنان احساس کنند سرمایه گذاران داخلی با اطمینان و آسودگی خاطر در محیطی امن به فعالیت مشغولند.

– در عرصه اقتصادی باید حرکت جهشی و جهاد گونه داشته باشیم.

– سرمایه گذاری و کار آفرینی کاری بزرگ و نوعی عبادت است .

– همت مضاعف نیازمند ورودحقیقی به میدان کار و ابتکار است.

– همه فعالان بخش خصوصی باید به طور یکسان و بدون تبعیض از فرصتهای سرمایه‌گذاری مطلع باشند… محدود بودن دسترسی اطلاعات برای برخی افراد خاص، زمینه‌ساز ویژه‌خواری‌های عجیبی می‌شود که برای مقابله با آن، باید دسترسی به اطلاعات، عمومی شود.

از مسئولان کشور، چه در دولت، چه در مجلس، چه در بخشهای دیگری که مربوط به مسائل اقتصادی میشوند و همچنین از ملت عزیزمان انتظار دارم که در عرصه‌ی اقتصادی با حرکتِ جهادگونه کار کنند، مجاهدت کنند. حرکت طبیعی کافی نیست؛ باید در این میدان، حرکت جهشی و مجاهدانه داشته باشیم.

اهمیت سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

شکی وجود ندارد که ارزهای دیجیتال رشد چشمگیری داشته اند. با رشد باورنکردنی بیت کوین (BTC) و اتر (ETH) ، حوزه ارزهای رمزنگاری شده در حال گسترش است. علاوه بر عرضه اولیه سکه (ICO) ، در حال حاضر انواع جدیدی از محصولات سرمایه گذاری بلاک چین وجود دارد که از منابع مالی غیر متمرکز گرفته تا توکن های غیرقابل تعویض را شامل می شود. در اینجا به بررسی دلایل مهم برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت.

بسیاری از علاقه مندان به ارزهای دیجیتال معتقدند که این سرمایه گذاری ها می تواند مجموعه جدیدی از میلیونرها یا میلیاردرهای ارز دیجیتال را تولید کند. اما کسانی که هنوز روی فضای ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری نکرده اند، ممکن است این سوال را داشته باشند که آیا دلایل قانع کننده ای برای شروع در حال حاضر وجود دارد یا خیر. در اینجا برخی از دلایلی که و ملاحظات دیگر را آورده ایم تا قبل از سرمایه گذاری مورد بررسی قرار می دهید.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک فناوری دگرگون کننده توصیف شده اند که می تواند انقلابی در صنایع مختلف ایجاد کند. از آنجا که نمی توان آنها را چاپ یا توقیف کرد، ارزهای رمزنگاری شده نیز می توانند یک ذخیره امن از ارزش را ارائه دهند. با این حال، آنها همچنان بسیار سوداگر هستند و هیچ تضمینی وجود ندارد که بتوانند به استفاده از جریان اصلی برسند. ضمن آنکه چندین پروتکل امنیتی پیچیده وجود دارد که باید قبل از خرید ارز رمزنگاری شده و سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال با دقت رعایت شود.

فناوری تحول آفرین

فناوری بلاکچین زیرساخت بیت کوین و دیگر ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک بازیگر بالقوه برای بسیاری از صنایع از زنجیره های حمل و نقل و بانکداری و خدمات درمانی توصیف شده است. با حذف واسطه ها و بازیگران مورد اعتماد از شبکه های رایانه ای، دفترهای توزیع شده می توانند انواع جدیدی از فعالیت های اقتصادی را که قبلاً امکان پذیر نبود، تسهیل کنند.

این پتانسیل برای افرادی که به آینده ارزهای دیجیتال اعتقاد دارند، سرمایه گذاری جذابی ایجاد می کند. برای افرادی که به این وعده اعتقاد دارند، سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال ، راهی برای کسب بازدهی بالا و حمایت از آینده فناوری است.

یکی دیگر از دلایل رایج برای سرمایه گذاری در ارزهای رمزنگاری شده، تمایل به ذخیره ارزش قابل اعتماد و بلند مدت است. برخلاف پول فیات، اکثر رمز ارزها دارای محدودیت عرضه هستند که توسط الگوریتم های ریاضی مشخص شده است. این امر باعث می شود که هیچ ارگان سیاسی یا نهاد دولتی نتواند ارزش خود را از طریق تورم کاهش دهد. علاوه بر این، به دلیل ماهیت رمزنگاری ارزهای رمز پایه، غیرممکن است که یک نهاد دولتی بدون همکاری مالک، توکن ها را مشمول مالیات کرده یا مصادره کند.

این ویژگی باعث می شود ارزهای رمزنگاری شده برای افرادی که نگران رویدادهای فوق تورمی، ورشکستگی بانک ها یا سایر سناریوهای نامطلوب هستند، جذاب باشد. بیت کوین به دلیل ویژگی های ضد تورمی و مقاوم در برابر سانسور توجهات را به خود جلب کرده است و به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال را مطلوب دانسته به طوری که طرفداران آن را به عنوان طلای دیجیتال توصیف کرده است.

ارزش بالقوه یا حدس و گمان

مطالعات مربوط به فعالیت های بلاک چین نشان می دهد که معاملات مبادله همچنان رایج ترین استفاده برای ارزهای رمزنگاری شده است و فعالیت اقتصادی بسیار بیشتری را نسبت به معاملات و خریدهای معمولی به خود اختصاص می دهد.

ارزهای رمزنگاری شده منحصر به فرد نیستند که در معرض دیوانگی های سوداگرانه و سرزندگی غیرمنطقی قرار گیرند. دارایی های دیگر مانند سهام فناوری، فلزات گرانبها و حتی خانه ها نیز در معرض حباب بازار قرار گرفته اند که برای بسیاری از سرمایه گذاران پایان ناخوشایندی داشته است.

به عنوان یک فناوری جدید، برخی رفتارهای سوداگرانه در سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال انتظار می رود، به ویژه با بلوغ فناوری بلاک چین می توان آن را انتظار داشت. با این حال، سرمایه گذاران جدید باید مراقب افتادن در دام های روانشناختی مانند ترس از دست دادن یا مغالطه بزرگتر باشند که می تواند تفاوت بین ریسک محاسبه شده و خطر را ایجاد کند.

سرقت ، کلاهبرداری و سایر زیانها

یکی از چشمگیرترین و منحصر به فردترین جنبه های سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال مسئولیت قابل توجهی در آن است. از آنجا که ارز رمزنگاری شده به یک واسطه مرکزی متکی نیست، بر عهده کاربر است که با خیال راحت کلیدهای رمزنگاری شده که آدرس بلاک چین آنها را کنترل می کند، ذخیره کند.

سرمایه گذاران که کاوش در فضای ارز دیجیتال را انتخاب می کنند، باید آگاه باشند که تعدادی از اقدامات امنیتی ویژه کاملاً ضروری هستند و حتی این اقدامات ممکن است به اندازه کافی از دارایی های خود در برابر هکرهایی که دائماً برای اصلاح تکنیک های خود کار می کنند، محافظت نکند.

سرقت یکی از رایج ترین تهدیدها برای کاربران ارزهای رمزنگاری شده است و هکرها توکن هایی به ارزش میلیاردها دلار از صرافی ها، نرم افزارهای کیف پول و کاربران عادی سرقت کرده اند. علاوه بر این، تعدادی طرح وجود دارد که کاربران را وادار می کند تا توکن خود را رها کنند، مانند کلاهبرداری دو برابر، مهندسی اجتماعی، دستکاری در بازار و حتی ICO های جعلی که تماما تاثیری سوء بر سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال داشته است.

با این حال، طرفداران ارزهای دیجیتال باید قبل از شروع سرمایه گذاری، مراقب خطرات ارزهای رمزنگاری شده باشند. علاوه بر تسلط بر پروتکل های امنیتی پیچیده و تحقیق کامل در مورد سرمایه گذاری های جدید، آنها باید زمانی را برای درک رایج اهمیت سرمایه گذاری ترین مشکلاتی که برای سرمایه گذاران تازه کار پیش می آید، اختصاص دهند.

آیا رمزنگاری سرمایه گذاری خوبی است؟

ارزهای رمزنگاری شده و فناوری بلاک چین سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است، بنابراین تعجبی ندارد که افراد بیشتری به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال روی آورده اند. دلایل مختلفی وجود دارد که چرا افراد برای رسیدن به اهداف مالی خود در اهمیت سرمایه گذاری رمزنگاری سرمایه گذاری می کنند. با این حال، کسانی هستند که به دلایل اشتباه در بازار رمزنگاری سرمایه گذاری می کنند.

کمی بیشتر از یک دهه از راه اندازی بیت کوین می گذردو با این وجود، هزاران پیشرفت فناوری، نوآوری و تغییر در دنیای پویای معاملات ارزهای رمزنگاری شده اتفاق افتاده است. ارزهای رمزنگاری شده با ماهیت غیر متمرکز خود، سیستم های مالی سنتی را به نقطه ای بدون بازگشت تغییر داده اند که معاملات خارج از مرزها را با هزینه کم و زمان پردازش سریع تسهیل می کند.

خبر خوب این است که نیاز به بانک های مرکزی به حداقل می رسد و به سرمایه گذاران آزادی و کنترل قابل توجهی بر داده ها و پول خود می دهد. بنابراین می توان گفت سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال یک هوس هزاره ای نیست بلکه یک واقعیت است. ارزهای رمزنگاری شده اینجا هستند و ارزش سرمایه گذاری دارند. تعداد پروژه های رمزنگاری در حال افزایش است و طبق داده ها ، بیش از 5000 رمزنگاری برای سرمایه گذاری در خارج وجود دارد. در این باره می توانید اطلاعات بیشتری را از 20پیمنت دریافت کنید.