NPV =(ارزش امروز پول سرمایه گذاری شده)- (ارزش امروزی جریان پول مورد انتظار)
ITSM چیست ؟
برای پاسخ به سوال ITSM چیست ، احتمالا به صفحاتی میرسید که با اصطلاحات پیچیده تلاش میکنند تا در مورد ITSM توضیح دهند ما در این محتوا تصمیم گرفتیم که به شکلی ساده و کاربردی مفهوم مدیریت خدمات IT رو بیان کنیم.
عبارت ITSM یا همان (IT Service Management) به همه فعالیت های درگیر با طراحی، ایجاد، ارائه، مدیریت و پشتیبانی چرخه حیات سرویسهای فناوری اطلاعات اشاره میکنه. البته این که تعریف ساده ای نشد! اجازه بدین، در ادامه موضوع روشن تر میشه.
بهتره اول معنی سرویس های فناوری اطلاعات (IT Services) رو با هم مرور کنیم. میتونید بهش اینطور نگاه کنید، هر چیز مرتبط با IT که در محل کار باهاش سر و کار دارید، مثل لپ تاپ خودتون و یا نرم افزار هایی که روی لپ تاپ دارید، دستگاه پرینتری که هر روز ازش استفاده می کنید، اینترنت و بهره ساده چیست؟ بهره ساده چیست؟ یا سیستم حضور و غیاب شرکت، همه این ها سرویس های فناوری اطلاعات هستند که توسط واحد IT سازمان در اختیار شما قرار گرفته اند.
با اینکه بسیاری از کارمندان (کاربران شبکه) و یا حتی مدیران سطح بالای سازمان، ITSM رو فقط به صورت خدمات پشتیبانی واحد IT میبینند، در واقعیت مفهوم ITSM بسیار فراتر از این حرف ها است. واحد IT سازمان شما مسئول مدیریت همه سرویس های فناوری اطلاعات از ابتدا تا انتها است و لازم است از نرم افزار های ITSM مانند نرم افزار ITSM دانا پرو برای این کار استفاده کند.
چرا سازمان شما به ITSM نیاز دارد؟
حتی اگر سازمان یا کسب و کار شما کوچک باشد و فقط تعداد انگشت شماری کاربر داشته باشید و یک نفر را به عنوان “مسئول IT” تعیین کردهاید، در واقع همین الان هم شما دارید ITSM را به شکلی محدود اجرا میکنید. اما همینطور که وسعت کار شما بیشتر میشه، نیاز پیدا میکنید که فرآیندهای IT را به شکلی استاندارد تر و با تمرکز بیشتری مدیریت کنید تا به خوبی از عملیات کسب و کار شما پشتیبانی کند.
در اینجا، رایج ترین مزیتهای بکارگیری یک راهکار ITSM رو به طور خلاصه معرفی میکنیم:
- کاهش هزینه های واحد فناوری اطلاعات
- افزایش کیفیت سرویس ها
- افزایش رضایتمندی مشتریان
- کمک به برنامه ریزی صحیح برای توسعه منابع فناوری اطلاعات
- افزایش مزیت های رقابتی
- افزایش چابکی سازمان برای ایجاد و ارائه سرویس های جدید
راه انتخاب فرآیندهای صحیح ITSM این است که ببینیم دقیقا کسب و کار ما چه نیازهایی داره. برای مثال اگه شما یک واحد IT کوچک دارید که به طور مداوم درگیر رفع و رجوع موارد مشابهی است، لازم است که ریشه مشکل یکبار برای همیشه شناسایی و رفع شود. یک مثال ساده میتونه مربوط به مدیریت فضای دیسک باشه، فرض کنید فضای دیسک به طور مداوم پر میشه و شما مجبور هستید هر از چند گاهی فایل ها را برای آزاد کردن فضا پاک کنید، اما راه حل بهتر این هستش که یک هارد بزرگتر بخرید و مشکل را ریشه ای حل کنید.
مثال بالا در واژه نامه ITSM، مصداق حرکت از مدیریت رخداد (Incident Management) به مدیریت مشکلات (Problem Management) است. البته کارشناسان تیم IT در سازمان های بزرگتر، به رخداد ها رسیدگی می کنند و مشکلات را به تیم های تخصصی تر می سپارند.
عکاسی مینیمال چیست؟
بخشی از هنر عکاسی که کمتر شناخته شده می باشد، سبک مینیمال است. در سبک مینیمال، عکاس با بهره گیری از سوژه هایی آرام و با دقت و تمرکز بالا تصاویری را خلق می کند که کادربندی آنها ساده است؛ اما با استفاده از ترکیب فوق العاده و متفاوتی که از عناصر ایجاد می شود، تشکیل شده است.
در سبک عکاسی مینیمال از یک سوژه و یا حداکثر دو سوژه استفاده می شود و در واقع جزئیات از تصاویر این سبک تصاویر حذف می شوند؛ اما در حالت کلی مفهوم تصویر قابل درک است. طبق تعریف منابع مختلف عکاسی، عکاسی مینیمال در واقع خلاصه کردن فرم و تاکید روی محتوای اثر می باشد. در واقع پیش از اینکه این سبک عکاسی روی احساسات شخصی و بیان احساسات تمرکز کند، سعی می کند از قوانین مختلف استفاده کرده و آثار فوق العاده و متفاوتی را خلق کند.
عکاسی مینیمال را می توان در یک جمله ساده خلاصه کرد، هر چه تصویر ساده تر باشد، قابل فهم تر است. هنر عکاسی مینیمال با اینکه کمتر شناخته شده است؛ اما از هنرهای خاص عکاسی به شمار می رود و می توان گفت برای بسیاری از شرایط کارآمد می باشد. در نتیجه، در عکاسی به سبک مینیمال چند نکته اهمیت پیدا می کنند:
- سادگی تصویر
- سریالی بودن و تکرار شدن عناصر موجود در تصویر
- استفاده از انواع مختلف اشکال هندسی
- کاهش اشیاء و جزئیات تصویر
- عدم توجه و در واقع دوری از احساسات مختلف و موضوعات متنوعی مانند موضعات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و سایر موضوعات پیچیده
- بیان مفهوم تصویر به شیوه مستقیم
تمامی این نکات اگر در تهیه یک تصویر استفاده شوند می توان گفت که عکاس از سبک عکاسی مینیمال استفاده کرده است.
دلیل خاص بودن سبک مینیمال
در اکثر اوقات سادگی از پیچیدگی نتیجه بهتری می دهد. در سایر سبک های عکاسی شلوغی و کمبود نظم قابل توجه مشاهده می شود. سبک مینیمال یک دید متفاوت و تازه ای به بیننده می دهد و همین عامل موجب خاص بودن این سبک شده است. در واقع در تصاویر این سبک می توان حذف جزئیات و فضای تنفس با پس زمینه های ساده ای را مشاهده کرد و متفاوت بودن این سبک به سادگی قابل درک می باشد.
در برخی موارد با ترکیب بندی اشیاء می توان تصاور بی نظیری را خلق کرد؛ اما در برابر، با ایجاد یک فضایی بدون جزئیات می توان یک عکس فوق العاده قوی تری تهیه کنید. با حذف بی نظمی ها و جزئیات غیر ضروری می توان توجه بیننده را به یک مورد خاص جلب کرده و در واقع بیننده راحت تر درک می کند که تمرکز اصلی عکاسی روی چه موضوعی است و یا عکاس از تهیه این عکس چه هدفی داشته است.
در نتیجه، عکاسی مینیمال تلاش می کند تا با یک سری روش های بخصوص، درک عکس را برای بیننده ساده تر کند. در واقع، عکاسی مینیمال سبک ساده گرایی بهره ساده چیست؟ هنر عکاسی است و اکثر افراد برای بهبود عکس هایشان از این سبک استفاده می کنند. به عبارتی، تفاوتی ندارد که شما در چه شاخه ای از عکاسی فعالیت می کند. شما می توانید با بهره گیری از سبک مینیمال برای قوی تر کردن عکس هایتان استفاده کنید.
مینیمالیسم یا ساده گرایی چیست؟
در اکثر هنر های تجمسی اعم از نقاشی، عکاسی و مجسمه سازی، مینیمالیسم یا ساده گرایی سبک خاص یا یک رویکرد متفاوت است را هنرمند با استفاده از این سبک سادگی را پایه و اساس خلق آثار خودش قرار می دهد. در واقع، هنرمند از روش های ساده و بدون پیچیدگی مانند کاهش المان های بصیری استفاده می کند. سبک مینیمالیسم با نام های ساده گرایی، هنر کمینه و کمینه گرایی نیز شناخته می شود.
سبک مینیمالیسم در عکاسی
در تعریف عکاسی، مینیمالیسم یا ساده گرایی بیان و یا شرح یک المان بخصوص و واضح است. داستان عکس و هدف عکاس با استفاد از این سبک، ساده می شود، المان ها و جزئیات تصویر کاهش پیدا می کند و فضای عکاسی تنها روی یک سوژه خاص تمرکز می کند. عکاسی مینیمال در حال حاضر به یکی از شاخه های عکاسی تبدیل شده است و علاوه بر آن، عکاسانی که در سایر شاخه ها نیز تخصص دارند می توانند از این سبک عکاسی استفاده کرده و یک فضای منحصر به فرد و جذاب برای بیننده ایجاد کنند.
در نتیجه، شما حتما نباید یک عکاس متخصص مینیمالیست باشید تا بتوانید عکس هایی با این سبک تهیه کنید. بلکه کافی است یک سری دستورالعمل ها و نکات را در عکس های خود رعایت کرده و از برخی روش ها برای بهره گیری این سبک، استفاده کنید.
در ادامه برخی نکات و دستورالعمل ها شرح داده شده اند، که با رعایت و بهره گیری از آن ها می توانید در عکس های خود از سبک مینیمالیست استفاده کنید.
انتخاب سوژه ای متفاوت و خاص
این نکته که عکاسی مینیمال روی سادگی مسائل توجه دارد، منجر به کسل شدن عکس نمی شود. در واقع، شما با استفاده از این سبک می توانید عکس هایی جذاب تهیه کرده و یک سوژه خاص و قوی پیدا کنید تا بتوانید هدف خود را به بهترین شیوه بیان کرده باشید. این مسئله زمانی اهمیت زیادی پیدا می کند که شما می خواهید از یک فضای بزرگ عکاسی کرده و سوژه عکس در قسمت کوچکی از این فضا قرار دارد.
علاوه بر آن، در عکاسی مینیمال شما می توانید به جای قرار دادن اشیاء و المان های مختلف درون کادر عکس، یک سری المان ها را از کادر خود حذف کنید. در این جهت، باید سوژه و هدف موردنظر خود را به طور شفاف مشخص کرده سپس به کمک سایر دستورالعمل ها که در ادامه ذکر می شوند، هدف عکس را به بهترین شیوه بیان کنید.
انتخاب پس زمینه
پس زمینه یکی از مهم ترین و تاثیرگزار ترین قسمت عکس ها به شمار می رود. شما می توانید از چند گزینه زیر برای انتخاب پس زمینه عکس خود، بهره بگیرید و یک عکس مینیمالیست جذاب خلق کنید.
- پس زمینه های تار: شما می توانید دیافراگم دوربین خود را به نحوی تنظیم کنید که تمام جزئیات پس زمینه به غیر از سوژه اصلی از فوکوس دوربین خارج شوند.در این صورت می توانید توجه بیننده را نیز به سوژه اصلی عکس خود جلب کنید.
ایجاد یک پس زمینه یکدست باعث می شود که سوژه موردنظر خود را در تصویر به صورت برجسته تری نشان داده و توجه بیننده را به آن جلب کنید. همچنین می توانید برای مات کردن و یکدست کردن پس زمینه تصویر خود از دوربین های DSLR ، دوربین ها کامپکت و یا حتی ابزار فتوشاپ استفاده کنید.
پس زمینه های ساده
زمانی که می خواهید در فضاهای بسته مانند خانه و یا آتلیه، عکاسی کنید برای ایجاد یک پس زمینه ساده می توانید از پرده های مخصوص پس زمینه و یا فون استفاده کنید تا بی نظمی های درون عکس از بین بروند. در محیط بیرون نیز برای ایجاد پس زمینه ساده می توانید از حصارها و دیوار های یکدست استفاده کنید. در این صورت، برای تهیه عکس از سوژه های کوچکی مانند گل ها باید سعی کنید پس زمینه درستی داشته باشید. به عنوان مثال، می توانید زاویه عکس را طوری تنظیم کنید که آسمان پس زمینه تصویر شما باشد. در این صورت توانسته اید یک عکس مینیمال تهیه کنید.
شما با ساخت پس زمینه بوکه خلاقانه برای عکاسی پرتره، با استفاده از پس زمینه های ساده ای مانند کاغذهای رنگی و یا با تعویض پس زمینه با ابزار فتوشاپ می توانید یک پس زمینه ساده و جذاب برای عکس های مینیمال خود داشته باشید.
ایجاد فضای تنفس
شما در سبک عکاسی مینیمالیست می توانید برای ایجاد فضای تنفس، فضای خالی بیشتری را در اطراف سوژه عکستان قرار دهید. این فضا با نام فضای منفی نیز شناخته می شود و توجه بیشتری را از بیننده جلب می کند. در واقع ایجاد فضای تنفس باعث می شود که بیننده تمرکز بیشتری روی سوژه داشته باشد و بهتر هدف عکس را درک کند.
بازی کردن با رنگ ها
شما می توانید بین پس زمینه و سوژه عکس یک تضاد ایجاد کنید. در این صورت سوژه در تصویر کاملا برجسته به نظر می رسد. به عنوان مثال، برای ایجاد تضاد و به عبارتی کنتراست در تصویر می توانید از رنگ های روشن و قوی در پس زمینه های تاریک استفاده کرده و یا برعکس، از رنگ های تاریک در پس زمینه های روشن استفاده کنید. برای ایجاد عکس مینیمال باید مطمئن باشید که هیچ نقطه و جزئیاتی توجه بیننده را از سوژه اصلی عکس منحرف نکند. استفاده از رنگ تنها یکی از روش های تبدیل کردن اشیاء به سوژه اصلی عکس است و شما با استفاده از عوامل دیگر نیز می توانید توجه بیننده را به سوژه اصلی تصویر جلب کنید.
حذف المان ها و اشیاء اضافی تصویر
برای ایجاد یک عکس مینیمال قوی باید جزئیات اضافی تصویر را حذف کنید. شما هم می توانید در هنگام عکاسی و هم با استفاده از ابزار فتوشاپ جزئیات و المان های غیرضروری تصویر را حذف کنید. در واقع، تمامی المان هایی که توجه بیننده را از سوژه اصلی پرت می کنند و یا هیچ ارتباط با هدف اصلی عکس ندارند، باید از عکس حذف شوند.
در هنگام عکاسی می توانید اشیاء بی ربط و اضافی را با تغییر زاویه از درون کادر عکس حذف کنید. همچنین اگر با تغییر زاویه نتوانستید اشیاء اضافی را حذف کنید می توانید از ابزار فتوشاپ برای این منظور بهره بگیرید.
استفاده از خطوط هدایتگر
در نهایت، شما با حذف المان های اضافی درون عکس می توانید از خطوط هدایتگر برای هدایت توجه بیننده به سمت سوژه کمک بگیرید. همانطور که می دانید، عکاسی مینیمال ترکیب بندی بسیار ساده اس دارد و در این سبک معمولا عکاسان برای هدایت توجه بیننده از خطوط و بافت ها در جهت مناسب استفاده می کنند. علاوه بر آن، باید توجه کنید که این خطوط توجه بیننده را به بیرون کادر عکاسی هدایت نکنند.
نتیجه گیری
شما با استفاده از تمامی روش ها و دستور العمل هایی که در بالا ذکر شد می توانید عکس های مینیمال قوی و جذابی خلق کنید. با توجه به تعریفی که از سبک عکاسی مینیمال در ابتدای مقاله گفته شد، هر چه تصویر ساده تر باشد قابل درک تر است. با تمرکز روی این تعریف می توانید در سبک عکاسی مینیمال به صورت حرفه ای کار کنید.
حق انتفاع چیست
واژه انتفاع به معنی بهره بردن است و حق انتفاع نیز معادل حق استفاده می باشد. در واقع حق انتفاع زمانی مطرح است که استفاده کننده مال، مالک آن مال نیست و این حق بنا به شرایط یا عقدی به شخص داده شده است.
حق انتفاع در ماده 40 قانون مدنی به اینگونه تعریف شده است:
“حق انتفاع عبارتست از حقی که به موجب آن، شخص اجازه دارد از مالی که در تملک شخص دیگری بوده و یا مالک خاصی ندارد استفاده نماید.”
انواع حق انتفاع و جزئیات قانونی آن
این حق به سه حالت عمری، رقبی و سکنی می باشد که در زیر به تشریح آنها می پردازیم:
- عمری (عُمری): حقی است که مالک به واسطه عقدی به میزان عمر خود یا منتفع و یا شخص دیگری تعیین می کند.
- رقبی (رُقبی): حقی است که مالک به مدت معینی تعیین می کند.
- مثال: در اختیار قرار دادن مالی مانند ملک، اتومبیل و … به شخص برای مدت معین
مدت قانونی حق انتفاع
طبق ماده 44 قانون مدنی، اگر مالک برای انتفاع مال خود مدتی تعیین نکرده باشد این حق تا زمان فوت او اعتبار دارد. مگر اینکه مالک قبل از فوت نسبت به مال خود رجوع داشته باشد.
در خصوص جزئیات حق نفع
در ماده 48 قانون مدنی آمده است که شحص دارای حق باید از مال در اختیار گذاشته سوء استفاده نکرده و در محافظت از آن مال کوتاهی نداشته باشد. همچنین در در ماده 49 قانون مدنی به این موضوع اشاره شده است که هزینه لازم برای نگهداری مال مشمول بر حق نفع بر عهده منتفع نیست مگر اینکه بر این موضوع شرط شده باشد. در ماده 50 قانون مدنی نیز ذکر شده که اگر مال مشمول بر حق انتفاع با کوتاهی منتفع دچار آسیب یا از بین نرفته باشد، شخص مسئولیتی در قبال آن نخواهد داشت. برای مثال ملکی که در اختیار شخصی قرار داده شده است در حوادثی مانند زلزله، سیل، رانش زمین و مواردی از این دست نابود شده و یا آسیب ببیند آن شخص هیچ مسئولیتی نخواهد داشت. در ماده 52 نیز آمده که در شرایط زیر، منتفع ضامن جبران متضرر شدن مالک است:
- در صورت سوء استفاده از مال
- در صورت عدم رعایت شروط لحاظ شده
مواردی که موجب زایل شدن (از بین رفتن) حق نفع می شود
- انقضای مدت
- از بین رفتن مال موضوع انتفاع
در ماده 53 به این موضوع اشاره شده است که اگر مالک، مال خود را به دیگری انتقال دهد و مالک جدید از حق انتفاع آن مال بی خبر باشد حق فسخ معامله را خواهد داشت. لازم به ذکر است که در صورت علم بر این موضوع، معامله قابل فسخ نبوده و همچنین حق نفع پا برجا بهره ساده چیست؟ می ماند.
آیا حق انتفاع همان اجاره است؟
با وجود شباهت هایی که وجود دارد در پاسخ باید گفت خیر! و این دو با یکدیگر تفاوت دارند. در واقع این دو را می توان بصورت زیر مجزا نمود:
تامین مالی چیست و انواع روشهای تامین مالی کدامند؟
تأمین مالی، هنر و علم مدیریت وجه نقد است. هدف از تأمین مالی، سرمایهگذاری، سودآوری، کاهش ریسک و برطرف کردن نیازهای اقتصادی و اجتماعی بنگاه اســت. سود ناشی از کسب کار بنگاه، از عوامل مهم تداوم فعالیــت بنگاه اقتصادی تلقی گردیده و منبع مهمــی برای تأمین مالی فعالیتهای عملیاتی بنگاه درآینده است. از نگرانیهای بنگاههای اقتصــادی در جهان، تأمین منابع مطلوب مالی میباشــد. هر نوع فعالیت نیاز بــه منابع مالی دارد. از ایــن رو، منابع مالی را به شــریان حیاتــی بنگاههای اقتصادی و سازمانهای کوچک و بزرگ تشبیه کرده اند. در حقیقت، هدف اصلی از هر نوع فعالیت اقتصادی ســودآوری اســت و کسب سود بدون وجود منابع مالی امکانپذیر نمیباشد.
تأمین مالی، به فرآیند تامین بودجه برای فعالیت های تجاری، خرید کالا یا سرمایه گذاری گفته می شود.
اگر می خواهید کسب و کار جدیدی راه اندازی کنید یا توسعه دهید، وارد تجارت شوید، کالایی خریداری کنید و نقدینگی کافی ندارید، نیازمند تامین مالی خواهید بود و انتخاب نوع تامین مالی بر عملکرد کسب و کار شما تاثیر مستقیم دارد.
بعنوان مثال شخصی جهت خرید خودرو یا آپارتمان از تسهیلات بانکی جهت تامین بخشی از مبلغ مورد نیاز استفاده می کند، یا جهت احداث کارخانه تولید لبنیات 40 درصد از سرمایه مورد نیاز از طریق سهامداران شرکت و 60 درصد از طریق تسهیلات بانکی تامین می شود. شرکتی مواد اولیه خود را بصورت نسیه خریداری می کند. مثالهای ذکر شده نمونه هایی از روشهای تامین مالی است.
روشهای تامین سرمایه به دو گروه عمده تقسیم می شودند.
۱- تامین مالی از منابع داخلی بنگاه(ابزارهای سرمایه ای)
روشهای تامین مالی سرمایه ای به روشهایی گفته می شود که سرمایه مورد نیاز از محل حقوق صاحبان سهام تامین شده و سرمایه گذاران در زمره مالکان شرکت قرار می گیرند.مانند افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران یا فروش سهام
۲- تامین مالی از منابع خارج از بنگاه (ابزارهای بدهی)
روش تامین مالی از طریق بدهی به معنای تامین منابع مالی مورد نیاز به روش استقراض از سرمایه گذاران خارج از سهامداران شرکت می باشد. تامین کنندگان مالی در این روش به طور معمول از بازدهی معینی بابت سرمایه گذاری انجام شده بهره خواهند برد.
1- تامین مالی از منابع داخلی بنگاه (ابزارهای سرمایه ای)
1-1- افزایش سرمایه چیست
افزایش سرمایه یکی از روش های تامین مالی شرکتهاست.شرکتها برای اینکه بتوانند فعالیتهای خود را توسعه دهند و قدرت رقابت خود را حفظ و یا افزایش دهند اقدام به افزایش سرمایه می کنند.در برخی از مواقع نیز این کار به منظور اصلاح و بهبود ساختار مالی شرکت صورت می گیرد.این تامین منابع مالی جدید می تواند به شکل های مختلفی صورت پذیرد. هنگامی که یک شرکت بخواهد سرمایه خود را افزایش دهد باید تعدادی سهام جدید منتشر کند و به سهامداران بفروشد تا مبلغ مورد نیاز برای افزایش سرمایه را تأمین کند.تفاوت اصلی بین انواع روش های افزایش سرمایه،در محل تامین این منابع جدید است.در ادامه درباره انواع روش های آن بیشتر توضیح خواهیم داد.
1-1-1- افزایش سرمایه از محل سود انباشته
طبق قانون تجارت شرکت ها موظفند سالیانه درصدی از سود خود را نگهداری کنند.این سود در حسابی تحت عنوان سود انباشته در صورت های مالی شرکت ثبت می شود.در مواقعی که شرکت سود انباشته مناسبی دارد، تصمیم می گیرد که افزایش سرمایه خود را از این روش انجام بدهد و با این کار منابع جدید مورد نیاز خود را تامین کند.پس در روش سود انباشته عملا جریان نقدینگی جدید به شرکت وارد نمی شود.به دلیل اینکه سهامداران پولی برای سهام جدید خود پرداخت نمی کنند به سهامی که به این روش به سهامدار تعلق می گیرد، سهام جایزه بهره ساده چیست؟ هم گفته می شود.در روش سود انباشته درصد مالکیت سهامداران در شرکت تغییری پیدا نمی کند.یعنی به همان نسبت که سرمایه شرکت زیاد می شود تعداد سهام نیز افزایش پیدا می کند.از نظر تئوریک میزان دارایی سهامدار نیز تغییری نمی کند،یعنی به همان نسبت که تعداد سهام زیاد می شود قیمت سهام کاهش پیدا می کند.
1-1-2- افزایش سرمایه از محل آورده نقدی
در مواقعی که شرکت سود انباشته مناسبی ندارد و یا می خواهد که منابع مالی جدید به شرکت وارد کند از محل آورده نقدی سهامداران اقدام به افزایش سرمایه می کند. به دلیل اینکه افزایش سرمایه از این روش، نیازمند تأمین منابع جدید از سوی سهامداران فعلی شرکت است، شرکت حق استفاده و حضور در آن را ابتدا به سهامداران شرکت میدهد. به این صورت که اوراقی تحت عنوان حق تقدم سهام در اختیار سهامداران فعلی قرار می گیرد.سهامدار در مدت زمان مجاز برای معاملات این اوراق که معمولا ۲ ماه است و به آن مهلت پذیره نویسی گفته می شود،می تواند یکی از دو کار را انجام دهد:
- پرداخت مبلغ اسمی سهام: در این روش شما به ازای هر سهم باید مبلغی را دراین بازه زمانی ۲ماهه به شرکت پرداخت نمایید.این مبلغ در ایران معمولا ۱۰۰۰ ریال(قیمت اسمی سهم) است.با این کار پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه،حق تقدم شما تبدیل به سهم عادی می شود.
- فروش حق تقدم: اگرشما به هر علتی تمایل نداشته باشید که از حق تقدم های خود استفاده کنید می توانید در این بازه زمانی ۲ ماهه حق تقدم های خود را به سرمایه گذاران دیگر بفروشید.این حق تقدم ها مثل سهام عادی در بورس قابل معامله هستند.مثلا حق تقدم ایران خودرو با نماد خودرو، با نماد خودروح معامله می شود.قیمت حق تقدم به اندازه آورده شما(معمولا ۱۰۰۰ ریال) از قیمت روز سهم اصلی در بازار کمتر است.
- نکته:اگر شما به هر علتی مبلغ اسمی سهام را پرداخت نکنید و همچنین حق تقدم خود را نیز به فروش نرسانید،پس از اتمام مهلت پذیره نویسی حق تقدم سهام شما به فروش می رود.یعنی شرکت حق تقدم های استفاده نشده را از طریق بورس به فروش می رساند و مبلغ حاصل از فروش را بعد از کسر کارمزدها به حساب شما واریز می کند.قیمت فروش در این مواقع معمولا نزدیک به قیمت روزهای آخر پذیره نویسی حق تقدم هاست.
1-1-3- افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها
در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها، شرکت دارایی های ثابت مشهود خود را نظیر زمین، ساختمان، ماشین آلات و تجهیزات، سرمایه گذاری ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار می دهند.با این کار ارزش دارایی های شرکت در ترازنامه به روز می شود.در نتیجه از آنجایی که معادله حسابداری در ترازنامه باید برقرار باقی بماند و بدهی های شرکت نیز تغییری نکرده،سرمایه شرکت باید افزایش پیدا بکند تا این معادله برقرار بماند.در این روش نیز پولی به شرکت وارد نمی شود و فقط یک عملیات حسابداری در صورتهای مالی شرکت رخ می دهد.در این روش نیز به همان مقدار که تعداد سهام افزایش پیدا می کند قیمت آن کاهش پیدا می کند،در نتیجه تغییری در دارایی سهامداران رخ نمی دهد.
1-1-4- روش صرف سهام
در این روش ، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را ، به حساب اندوخته منتقل و یا در ازای آن سهام جدید ، به سهامداران قبلی میدهد .
در افزایش سرمایه به روش صرف سهام بجای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره نویسی سهام جدید ناشی از افزایش سرمایه به قیمت بازار انجام میگیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی ما به التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام میباشد. شرکت در خصوص صرف سهام سه کار می توانند انجام دهند:
• انتقال اضافه ارزش به اندوخته شرکت
• تقسیم نقدی اضافه ارزش به سهامداری قبلی
• دادن سهام جدید به سهامداران قبلی
در مورد فروش هم دو کار می توانند انجام دهند
• فروش با حفظ حق تقدم
• فروش با سلب حق تقدم2- تامین مالی از منابع خارج از بنگاه (ابزارهای بدهی)
در بســیاری از پروژههای مهم بنگاههای اقتصادی، به دلایل زیر امــکان تأمین مالی داخلی وجود نداشــته و در چنین شرایطی بنگاهها برای تأمین وجه نقد سرمایهگذاری و وجه نقد ســرمایه در گــردش و اطمینان از فروش بیشــتر کالا، بــه تأمین منابع مالی خارجی گرایش پیدا میکنند.
- حجم بالای سرمایهگذاری مورد نیاز
- ریسک بالای پروژه از نظر مسائل سیاسی و اقتصادی
- حضور در بازارهای جهانی و اطمینان از فروش کالا در دیگر کشورها
- عدم کفایــت اعتبارات دولتی برای تأمین مالی طرحها یا پروژهها
- محدودیت مالــی بانکهای داخلی برای تأمین مالی طرحها یا پروژهها
- مشــارکت مالــی دیگر کشــورها برای تأمیــن مالــی، کاهش هزینه و ریســک ســرمایهگذاری، دســتیابی بــه فناوری پیشــرفته، تولید انبوه و کاهش بهای تمام شده و دسترسی به بازارهای جهانی
- اعمال برخی از سیاســتهای پولی بانک مرکزی
2-1- تسهیلات بانکی
مطلب در حال تکمیل است.
2-2- تسهیلات اعتباری خارجی میان مدت (فاینانس)
- نرخ پائین بهره
- بلندمدت بودن زمان بازپرداخت
- امکان مدیریت توسط طرف داخلی
- انتقال ریسک دریافت وام به اعتبار گیرنده (دولت یا شرکت های دولتی و خصوصی خارجی) و انتقال ریسک نوسانات بازار ارز به طرف خارجی
- تاخیــر در زمــان اجرای پــروژه باعث
- افزایش جرائم بانکی و بهای تمام شــده پروژه میشود
- فاینانس فقــط جذب ســرمایه فیزیکی است و انتقال دانش فنی و فناوری تلقی نمیگردد
- فاینانس باعث افزایش رقابت در معموال صنعت کشور نمیگردد.
- به دلیل ریســک باالی سرمایهگذاری در ایران (از نظــر بیگانگان)، هزینه بیمه وام هــای پرداختی به دولت و شــرکتهای ایرانی بالاتر از اســتانداردهای بینالمللی اســت و این فرآیند باعث افزایش بهای تمام شــده و نهایتا کاهش سود متعارف بنگاهها میگردد.
2-3- تسهیلات اعتباری خارجی کوتاه مدت (ریفاینانس)
اســتفاده ازخطوط اعتبــاری کوتاه مدت بین بانکی حداکثر یکســاله برای گشــایش عتبارات اســنادی بابــت واردات کاال را تأمین مالــی مجدد یا ریفاینانس میگویند. کلیه واردکنندگان کالا و خدمات میتوانند اقدام به گشایش اعتبارات اسنادی با اســتفاده از خطوط اعتبــاری بین بانکی نماینــد. تأمین مالی مجدد نوعی گشــایش اعتبار اســنادی میباشــد که فروشــنده یا ذینفع در زمان معامله، طبق شــرایط اعتبار وجه اســناد را بــه صورت نقــد از بانک کارگــزار دریافــت مینمایــد و خریدار با توجــه به قرارداد منعقده بــا بانک در زمان تعیین شــده در قرارداد اقــدام به پرداخت وجه اسناد مینماید.حداکثر مهلت خریدار برای پرداخت وجه اسناد یک سال میباشد
2-4- نسیه (یوزانس)
نسیه تضمین شده یا یوزانس معنی فرجه، مدت، بهره پول، مهلت و وعده پرداخــت آمده اســت و در عرف تجارت بینالملل به معنای نسیه تضمین شده است ودر اصطلاح سرمایهگذاری به معنی توافق بر پرداخت قیمت فناوری و تجهیزات دریافت شــده در قبال ارایه برات مدتدار میباشد.
فرمول محاسبه ارزش خالص فعلی (NPV) چیست؟
ارزش خالص فعلی (NPV) روشی است که برای تعیین ارزش فعلی همه جریانهای نقدی آتی (Future cash flows)، شامل سرمایه اولیه، حاصل از یک پروژه استفاده میشود. این روش به طور گستردهای در محاسبه بودجه یک سرمایه گذاری برای مشخص کردن این که کدام پروژه قابلیت بازگرداندن بیشترین سود را دارد، استفاده میشود.
ارزش خالص فعلی (Net present value) تفاوت بین ارزش فعلی جریان نقدی ورودی و ارزش فعلی جریان خروجی پول نقد در طی یک دوره زمانی است. NPV در بودجهبندی سرمایه برای تجزیه و تحلیل سودآوری یک سرمایهگذاری یا پروژه مطرح شده استفاده میشود. در روش ارزش خالص فعلی، ابتدا تمامی هزینهها و درآمدها بسته به اینکه در چه زمانی به وقوع خواهند پیوست، با نرخ بهره مناسبی طبق رابطه زیر تنزیل میشوند.
در این رابطه t زمان انجام هزینه یا واقع شدن درآمد، i نرخ بهره (حاصلضرب نرخ سود، نرخ ریسک و نرخ تورم قابل پیشبینی) و R_t مقدار کمی درآمد یا هزینه بر اساس جریان نقدینگی است.
سپس با تفریق هزینههای تبدیل شده از درآمدهای تبدیل شده، عدد خالصی بهدست خواهد آمد که به آن NPV گفته میشود. اگر این عدد مثبت باشد، طرح سودآور و قابل قبول بوده و اگر منفی باشد، طرح زیانده و غیر قابل اجرا (از نظر اقتصادی) است.
یکی از اصلیترین کاربردهای ارزش خالص فعلی، مطالعات اقتصاد مهندسی و ارزیابی توجیه فنی و اقتصادی پروژهها است. به عنوان مثال اگر یک کارخانه برای ایجاد خط تولید محصول جدیدی پیشبینی کند که در سال اول نیاز به ۱۰۰ میلیون تومان هزینه سرمایه (جهت راهاندازی خط تولید) داشته باشد خط تولید تا پایان سال به بهرهبرداری برسد و طی ۶ سال بعدی، از محل فروش محصول تولیدی درآمدی برابر سالانه ۳۰ میلیون تومان ایجاد شود و همچنین هزینههای جاری تولید و عرضه آن محصول (مانند مواداولیه، آب و برق و گاز، دستمزد، حمل و نقل، بازاریابی، . ) سالانه ۵ میلیون تومان باشد و نرخ بهره سالانه (شامل حاصلضرب نرخ تورم سالانه، نرخ سود و نرخ ریسک) نیز ۱۰٪ منظور شود، نحوه محاسبه ارزش خالص فعلی چنین خواهد بود.
فرمول ارزش خالص فعلی (NPV) بسته به تعداد و ثبات جریانهای نقدی آتی متفاوت است. اگر یک جریان پول از یک پروژه وجود دارد که بعد از گذشت یک سال از الان پرداخت خواهد شد، ارزش خالص فعلی طبق فرمول زیر محاسبه میشود:
- i=نرخ ثابت نزول بانکی یا مقدار سود درخواستی
- t=تعداد دوره های زمانی
اگر یکپروژه بلند مدت تر با چندین جریان پولی در حال بررسی باشد، فرمول ارزش خالص فعلی یک پروژه این چنین است:
- Rt= جریان پول خالص ورودی – جریان پول خروجی در یک دوره
- i =نرخ نزول بانکی یا سودی که بهره ساده چیست؟ میتوانست در در سرمایه گذاری جایگزین به دست بیاید
- t =تعداد دوره های زمانی
اگر شما با علامت جمع نا آشنا هستید، در اینجا یک راه ساده تر برای به یاد داشتن مفهوم NPV وجود دارد:
NPV =(ارزش امروز پول سرمایه گذاری شده)- (ارزش امروزی جریان پول مورد انتظار)
بسیاری از پروژهها در طول زمان با نرخ های مختلفی سود دهی میکنند. در این مورد، فرمول NPV میتواند برای هر جریان پول به طور انفرادی محاسبه شود. به عنوان مثال، پروژهای را در نظر بگیرید که ۱۰۰۰ دلار هزینه دارد و سه جریان پولی ۵۰۰ و ۳۰۰ و ۸۰۰ دلاری را در سه سال اینده فراهم می کند. فرض کنید ارزش بازیافتنی در پایان پروژه وجود ندارد و نرخ درخواستی سود بازگرداندن وجه ۸٪ است.NPV این پروژه این گونه محاسبه میشود:
نرخ سود بازگرندان وجه به عنوان نرخ ثابت نزول بانکی برای جریان های نقدی آتی استفاده می شود تا ارزش روز پول را محاسبه کند. یک دلار امروز ارزش بیشتری از یک دلار فردا دارد چون یک دلار میتواند امروز برای بدست آوردن سود سرمایه گذاری شود. بنابراین زمانی که ارزش فعلی درآمدهای آتی را حساب میکنیم، جریان پولی که در آینده بدست خواهد آمد، متناسب با مقدار دیرکرد باید کم شود.
NPV در محاسبه بودجه سرمایه گذاری استفاده میشود تا پروژهها بر اساس سود بازگشتی مورد انتظار، سرمایه مورد نیاز و سود پیش بینی شده در طول زمان با هم مقایسه شوند. معمولا پروژههای با NPV بیشتر مورد توجه قرار می گیرند. به عنوان مثال دو پروژه بالقوه را برای کمپانی ABC در نظر بگیرید:
پروژه X یک سرمایه اولیه ۳۵۰۰۰ دلاری نیاز دارد، اما انتظار میرود سودی معادل ۱۰۰۰۰ ،۲۷۰۰۰ و ۱۹۰۰۰ دلار به ترتیب برای سالهای اول، دوم و سوم داشته باشد. سود بازگرداند وجه ۱۲٪ است. از آن جایی که جریانهای پول مساوی نیستند، فرمول NPV برای هر جریان پول یه صورت جدا گانه حساب میشود:
هم چنین پروژه Y یک سرمایه اولیه ۳۵۰۰۰ دلاری نیاز دارد و در هر دو سال اول سودی معادل ۲۷۰۰۰ دلار به همراه خواهد داشت. سود بازگرداندن وجه هدف ۱۲٪ باقی می ماند. به خاطر اینکه هر دو دوره سود یکسانی را حاصل میکنند، فرمول اولیه بالا قابل استفاده است:
هر دو پروژه میزان سرمایه اولیه یکسانی نیاز دارند، اما پروژه X مجموع درآمد بیشتری نسبت به پروژه Y دارد، هر چند پروژه Y، NPV بیشتری دارد چون این در آمد سریع تر حاصل شده است (این به این معناست که نرخ ثابت نزول بانکی تاثیر کمتری دارد).
به طور خلاصه چگونه ارزش خالص فعلی را حساب کنیم ؟
ارزش خالص فعلی همه جریان های نقدی آتی یک پروژه را از قبل محاسبه میکند و از مقدار سرمایه مورد نیازش کم می کند. این تجزیه و تحلیل در بودجه بندی سرمایه برای مشخص کردن اینکه آیا یک پروژه باید اجرا شود، استفاده و با استفادههای جایگزین از سرمایه مورد نظر یا با پروژههای دیگر مقایسه میشود.
دیدگاه شما