اندیکاتور های تاخیری

خلاصه درس: اندیکاتور های پیشرو و پسرو

اندیکاتور های تکنیکال بخش مهمی از جعبه ابزار معاملاتی و تحلیل تکنیکال بسیاری از معامله گران فارکس را تشکیل می دهند.

ما بر اساس زمان بندی سیگنال هایی که اندیکاتور های تکنیکال فراهم می آورند ، دو نوع اندیکاتور را مرور کردیم.

در اینجا خلاصه ای از آنچه در درس های قبلی بحث شد ، ارائه می شود:

دو نوع اندیکاتور وجود دارد: پیشرو و پسرو.

1. اندیکاتور پیشرو یا یک اسیلاتور پشرو ، پیش از شکل گیری روند جدید یا برگشت روند ، سیگنال می دهد.
2. اندیکاتور پسرو یا یک اندیکاتور دنباله روی روند ، پس از شکل گیری یک روند سیگنال می دهد.

اندیکاتور های پیشرو

اندیکاتور های پیشرو در حالت عادی اسیلاتور هستند.

این اندیکاتور ها پیشرو در نظر گرفته می شوند زیرا آنها پیش از اینکه روند احتمالی برگشتی واقعاً رخ دهد ، به شما سیگنال می دهند.

یک مزیت اندیکاتور های پیشرو این است که آنها بالقوه می توانند شما را بسیار زود از یک بازگشت آگاه سازند.

نقطه ضعف آنها این است که این اسیلاتورها سیگنال های کاذب زیادی ارائه می دهند.

اندیکاتور های پیشرو ابزارهای مستقل خوبی در نظر گرفته نمی شوند. شما باید اندیکاتور های پیشرو را با سایر ابزارها همچون الگوهای شمعی ژاپنی کلاسیک و حمایت و مقاومت ترکیب کنید.

اگر بتوانید نوع بازاری که در آن معامله می کنید را شناسایی کنید ، می توانید مشخص کنید کدام اندیکاتور ها می توانند سیگنال های مفیدی ارائه دهند و کدام یک بی ارزش بوده و می توان آنها را نادیده گرفت.

اندیکاتور های پیشرو معروف عبارتند از: Stochastic ، شاخص مقاومت نسبی یا (RSI) ، Williams٪ R و شاخص Momentum

اندیکاتور های پسرو

اندیکاتور های تاخیری یا پسرو به عنوان اندیکاتور های دنباله روی روند یا تایید کننده روند نیز شناخته می شوند.

سیگنال های معاملاتی اندیکاتور های پسرو پس از آنکه حرکت روی نمودار رخ داد ، ظاهر می شوند.

یک نقطه ضعف اندیکاتور های پسرو این است که باعث می شوند که نسبتا دیر وارد معامله و بازار شوید. این بدان معناست که شما در حالت عادی مقدار نسبتاً زیادی از حرکت قیمت و روند را از دست داده اید.

اندیکاتور های تاخیری محبوب عبارتند از: میانگین های متحرک (ساده ، نمایی ، وزنی) ، پارابولیک سار و MACD

پس ، چگونه می توان فهمید که چه زمانی باید از اسیلاتورها و چه زمانی باید از اندیکاتور های دنبال روی روند یا هر دو استفاده کرد؟

این یک سوال یک میلیون دلاری است! به هر حال ، ما می دانیم که آنها همیشه موید و جفت هم کار نمی کنند.

یک میلیون دلار به شما می دهیم …بزودی..

صبر کنید! منظور ما جوابی به ارزش یک میلیون دلار بود!

فعلن ، فقط بدانید که بمحض اینکه نوع بازاری که در آن معامله می کنید را شناسایی کردید ، می دانید که کدام اندیکاتور ها سیگنال های صحیح و دقیقی را ارائه می دهند و کدام یک از آنها در آن زمان بی ارزش هستند.

خیلی ساده نیست. اما مهارتی است که به مرور و با افزایش تجربه کسب خواهید کرد.

شما تنها نیستید!

در بخش های بعدی آموزش فارکس ، می خواهیم به شما یاد دهیم که چگونه می توانید محیط بازار فارکسی که معامله می کنید را به درستی شناسایی کنید تا از این اندیکاتور ها بهتر استفاده کنید!

منظور از اندیکاتور های پیشرو و تاخیری چیست؟

پیش از این در مقالات مختلف نمودارهای متفاوتی را معرفی کردیم. علاوه بر این اندیکاتورها و ابزارهای زیادی را پوشش دادیم که بررسی آنها در تجزیه و تحلیل روندهای بالقوه و فرصت‌های معاملاتی به شما کمک می‌کند. در این مقاله نیز می‌خواهیم استفاده از اندیکاتور های پیشرو و تاخیری را توضیح دهیم.

برای درک بهتر یک اندیکاتور ، لازم است که نقاط قوت و ضعف هر ابزار را به طور کامل درک کنید. در این شرایط می‌توانید تعیین کنید که کدام یک کارایی بهتری برای شما دارد. ابتدا باید چند مفهوم را بررسی کنیم.

دو نوع اندیکاتور اصلی داریم:

• اندیکاتور های پیشرو (Leading)
• اندیکاتور های تاخیری (Lagging)

یک اندیکاتور پیشرو (Leading)، سیگنال را قبل از وقوع روند جدید اندیکاتور های تاخیری یا معکوس ارائه می‌دهد. این اندیکاتور ها با پیش بینی اینکه قیمت‌ در آینده چگونه خواهد بود، به شما در کسب سود کمک می‌کند.

اندیکاتور های پیشرو یا لیدینگ با اندازه‌ گیری میزان «بیش خرید» یا «بیش فروش» کار می‌کنند. این کار با این فرض انجام می‌شود که اگر یک جفت ارز «بیش فروش» داشته باشد، بر می‌گردد.

یک اندیکاتور تاخیری (Lagging)، پس از شروع روند سیگنال را به شما ارائه می‌دهد. این اندیکاتور اساسا به شما می‌گوید که روند شروع شده است و باید از آن استفاده کنید.

زمانی که قیمت‌ها در روندهای نسبتا طولانی حرکت می‌کنند، اندیکاتور تاخیری یا لگینگ به خوبی عمل می‌کند.

اندیکاتورهای تاخیری به شما درباره تغییرات آینده در قیمت هشدار نمی‌دهند، آنها به سادگی به شما می‌گویند که قیمت چه عملکردی دارد (افزایش یا کاهش) تا بتوانید مطابق با آن معامله کنید.

استفاده از انواع اندیکاتور

با توجه به توضیحات داده شده ممکن است تصور کنید که استفاده از اندیکاتور پیشرو بهتر است و می‌توان با استفاده از آن ثروتمند شد. حق با شماست!

اگر اندیکاتور پیشرو همیشه عملکرد درستی داشته باشد، هر بار که از آن استفاده می‌کنید؛ می‌توانید روند را تشخیص داده و از این طریق کسب سود کنید. اما این اندیکاتور همیشه عملکرد خوبی ندارد.

هنگامی که از شاخص‌های پیشرو استفاده می‌کنید، فیک‌ اوت (fakeout) زیادی را تجربه خواهید کرد. اندیکاتور های پیشرو به دلیل دادن سیگنال‌های جعلی بدنام هستند و می‌توانند شما را گمراه کنند.

گزینه دیگر، استفاده از اندیکاتور های تاخیری است که مستعد سیگنال‌های جعلی نیستند. اندیکاتورهای تاخیری فقط پس از اینکه تغییر قیمت به وضوح روند را شکل داد سیگنال می‌دهد. نکته منفی در این اندیکاتورها این است که شما در وارد شدن به یک پوزیشن معاملاتی کمی دیر عمل خواهید کرد.

اغلب بیشترین سودها در کندل‌های ابتدایی روند رخ می‌دهد، بنابراین با استفاده از یک اندیکاتور تاخیری ممکن است بسیاری از سود را از دست بدهید.

اندیکاتورهای تاخیری باعث می‌شوند شما دیر خرید و فروش کنید. اما در ازای از دست دادن هر فرصت اولیه، با نگه داشتن شما در مسیر درست بازار، ریسک شما را تا حد زیادی کاهش می‌دهند.

بیایید به طور کلی همه اندیکاتور ها را به دو دسته طبقه بندی کنیم:

1. اندیکاتورهای پیشرو یا اوسیلاتور ها
2. اندیکاتور های تاخیری یا اندیکاتور های دنبال کننده روند

در حالی که این دو می‌توانند از یکدیگر حمایت کنند، احتمال تضاد آنها با یکدیگر بیشتر است. اندیکاتور های تاخیری، برخلاف اندیکاتور های پیشرو، در بازارهای جانبی عملکرد خوبی ندارند.

جمع بندی

رویکرد کلی این است که شما باید از اندیکاتور های تاخیری در بازارهای پرطرفدار و اندیکاتور های پیشرو در بازارهای جانبی استفاده کنید.

لازم به ذکر است که هیچکدام از این دو اندیکاتور به تنهایی عملکرد خوبی ندارند؛ اما برای استفاده بهتر از آنها باید از مشکلات احتمالی اطلاع داشته باشید.

مقایسه اندیکاتور Leading با Lagging

ما قبلاً ابزارهای زیادی را معرفی کرده ایم که می توانند به شما در تحلیل روند بالقوه یا دامنه رنج کمک کنند. به همین دلیل نیاز است که به مقایسه اندیکاتور Leading با Lagging با هم بپردازیم تا تفاوت این دو به خوبی مشخص شود.

اگر سرزده به این مطلب آمده‌اید توصیه می‌کنیم مطالب را از پایه مطالعه کنید.

در این درس، ما قصد داریم استفاده از این شاخص های نمودار را ساده کنیم. ما می خواهیم نقاط قوت و ضعف هر یک از ابزارها را کاملاً بشناسید، تا بتوانید تعیین کنید که کدامیک برای شما مناسب هستند و کدام یک نه. ابتدا در مورد برخی مفاهیم بحث می‌کنیم. دو نوع اندیکاتور وجود دارد: پیشرو (Leading) و با‌ تاخیر (Lagging).

یک اندیکاتور پیشرو قبل از اینکه روند جدید رخ دهد یا وارونه شود، سیگنال می دهد. این اندیکاتور‌ها با پیش بینی اینکه قیمت در قدم بعدی چه خواهد کرد، به شما کمک می‌کنند. اندیکاتور‌های Leading معمولاً با اندازه گیری میزان “اشباع خرید” یا “اشباع فروش” کار می کنند.

به عنوان مثال؛ این کار با این فرض انجام می شود که اگر یک نماد “بیش از حد فروخته شود” ، دوباره برگشت خواهد کرد.

یک اندیکاتور تاخیری پس از شروع روند، سیگنال می دهد و اساساً به شما اطلاع می دهد “سلام رفیق، توجه کن، روند شروع شده، قافله را از دست نده.”

اندیکاتور‌های با تاخیر وقتی قیمت روند‌های بلندی را طی می‌کند خوب کار می‌کنند.

هرچند که آنها به شما در مورد هرگونه تغییر در آینده قیمت ها هشدار نمی دهند، آنها فقط به شما می گویند که قیمت ها چه کاری انجام می دهند (افزایش یا کاهش) تا بتوانید بر این اساس ترید کنید. شما احتمالاً فکر می کنید ، “اوه ، من با اندیکاتورهای پیشرو ثروتمند خواهم شد! چون از ابتدای روند به من سیگنال می‌دهند.

شما هر روند را هربار خواهید گرفت، البته اگر هربار سیگنال درست توسط اندیکاتور بگیرید؛ که این اتفاق نخواهد افتاد. هنگامی که از شاخص های پیشرو استفاده می کنید، Fakeout های زیادی را تجربه خواهید کرد. اندیکاتورهای پیشرو به دلیل دادن سیگنالهای ساختگی که می توانند شما را “گمراه کنند” مشهور هستند.

فهمیدید چه شد؟ اندیکاتور‌های پیشرو که شما را “گمراه” می کنند؟

گزینه دیگر استفاده از شاخص های تاخیری هستند. این است که به اندازه کافی مستعد سیگنال های ساختگی نیستند. اندیکاتور‌های با تاخیر تنها پس از تغییر روند قیمت به وضوح سیگنال می دهند. نکته منفی این است که شما در ورود به یک پوزیشن کمی تاخیر خواهید داشت. اغلب بزرگترین سود‌های یک روند در چند میله (کندل) اول اتفاق می افتد، بنابراین با استفاده از یک اندیکاتور Lagging می توانید به طور بالقوه سود زیادی را از دست بدهید. (باز هم جا دارد از مزایای پرایس اکشن بگوییم)

• این مثل این است که در دهه ۶۰ با مانتو جلوباز (برای خانم‌ها😂) به خیابان بروید و فکر کنید خیلی خوشتیپ هستید.
• این مثل کشف فیس بوک برای بار اول است وقتی که همه رفقای شما از قبل در تلگرام هستند.
• این موضوع شبیه این است که وقتی آخرین مدل گوشی سامسونگ یا اپل آمده از اینکه گوشی تاشو‌ای خریدید که عکس می‌گیرد، هیجان زده شوید.

Lagging indicators از شما می‌خواهد که دیر خرید یا فروش کنید. اما در ازای از دست دادن فرصت های اولیه، با قرار دادن شما در سمت درست بازار، خطر ریسک شما را تا حد زیادی کاهش می دهند.

برای هدف این درس ، بیایید همه اندیکاتور‌های تکنیکالی خود را به طور گسترده در یکی از دو دسته طبقه بندی کنیم:

۱. اندیکاتور‌ها یا نوسان‌نماهای پیشرو

۲. اندیکاتور‌ها یا نوسان‌نماهای با تاخیر

گرچه این دو می توانند از یکدیگر حمایت کنند، اما به احتمال زیاد با یکدیگر در تعارض هستند.

اندیکاتور‌های تاخیری در بازارهای خنثی به خوبی کار نمی کنند.

آیا می دانید کدام اندیکاتور‌ها کار می‌کنند؟ پیشرو‌ها!

بله، اندیکاتور‌های پیشرو بهترین عملکرد را در بازارهای “خنثی” دارند.

رویکرد کلی این است که شما باید در طول بازارهای رونددار از Lagging Indicator و در بازارهای خنثی از Leading Indicator استفاده کنید. این خلاصه مقایسه اندیکاتور Leading با Lagging است.

ما نمی گوییم که روی این یا آن تعصب داشته باشید، فقط نتیجه می‌گیریم که هر کدام مشکلات احتمالی خاص خود را دارند.

10 ایندیکیتور یا اندیکاتور (Indicator) بسیار مهم و کاربردی

برای موفقیت در بازارهای مالی و تبدیل شدن به یک تریدر حرفه ای باید به تکنیک ها و اصول تحلیل اینگونه بازارها تسلط کافی داشته باشید. امروز در داناپ پس از بررسی مفهوم ایندیکیتور یا اندیکاتور (Indicator)، ده مورد از انواع گوناگون آن را نیز به شما معرفی خواهیم کرد.

اندیکیتور یا اندیکاتور چیست؟

اندیکاتور یک شاخص آماری محسوب می شود که برای اندازه گیری وضعیت فعلی سهام یا پیش بینی روند قیمتی آن در آینده مورد استفاده تحلیل گران بورس قرار می گیرد.

اندیکاتورها را می توان به دو دسته کلی اقتصادی (Economic) و تکنیکال (Technical) تقسیم کرد. اندیکاتور اقتصادی یک معیار آماری است که برای اندازه گیری رشد یا رکود اقتصادی در تحلیل فاندامنتال مورد استفاده قرار می گیرد.

اندیکاتور تکنیکال نیز برای پیش بینی تغییرات روند قیمتی سهام در تجزیه و تحلیل تکنیکال استفاده می شود. دسته بندی های دیگری نظیر اندیکاتور پیشرو (Leading) و تاخیری (Lagging) نیز وجود دارند، اندیکاتور پیشرو قیمت آتی سهام را پیش بینی می کند در حالی که اندیکاتور تاخیری، روند قیمتی سهام در گذشته را مورد بررسی قرار می دهد. در ادامه 10 مورد از مهم ترین اندیکاتورهای موجود را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

معرفی 10 اندیکاتور بسیار مهم و کاربردی

ایندیکیتورهای تجاری اگر در کنار ابزارهای مدیریت ریسک استفاده شوند تاثیرات بسیار مفیدی بر روی تحلیل و پیش بینی شما از روند قیمتی سهام خواهند داشت. بنابراین می توان از اندیکاتور در بازارهای مالی نظیر بازار فارکس (Forex)، بورس کالا و بورس سهام استفاده کرد. به عبارت دیگر معامله کنندگان می توانند با بررسی اندیکاتورها، روند و سیگنال های بازار را شناسایی کنند. بهترین ایندیکیتورهای موجود عبارتند از :

1. میانگین متحرک (MA)
2. میانگین متحرک نمایی (EMA)
3. اسیلاتور تصادفی (Stochastic Oscillator)
4. میانگین متحرک همگرا واگرا (MACD)
5. باند بولینگر (Bollinger Bands)
6. شاخص قدرت نسبی (RSI)
7. فیبوناچی اصلاحی
8. ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud)
9. انحراف معیار
10. شاخص میانگین جهت دار

در ادامه هر کدام از اندیکاتورهای ذکر شده را به طور مختصر توضیح خواهیم داد.

1- میانگین متحرک (MA)

اندیکاتور میانگین متحرک (Moving Average) اندیکاتوری است که با حذف نوسانات قیمتی کوتاه مدت (نویز)، امکان شناسایی جهت (صعودی یا نزولی) روند قیمت سهام را در اختیار تحلیل گران قرار می دهد. این شاخص در واقع میانگین قیمت سهام را در یک بازه زمانی مشخص محاسبه می کند. داده های استفاده شده در این ایندیکیتور بستگی به زمان اجرای آن دارد، برای مثال محاسبه یک اندیکاتور بلند مدت مستلزم جمع آوری اطلاعات در بازه زمانی 200 روزه است.

محاسبه شاخص MA به شما در مطالعه سطوح حمایت و مقاومت (Support & Resistance) قیمت یک سهم و تاریخچه بازار کمک خواهد کرد، به عبارت دیگر از طریق آن می توان تا حدودی الگوی قیمت سهام در آینده را نیز پیش بینی کرد.

2- میانگین متحرک نمایی (EMA)

میانگین متحرک نمایی در واقع یک شاخص MA است که تمرکز خود را بر روی قیمت های اخیر می گذارد و در نتیجه به اطلاعات جدید بهتر پاسخ می دهد. استفاده همزمان این اندیکاتور با شاخص های دیگر به معامله گران کمک می کند تا تحرکات مهم بازار را شناسایی کرده و درستی آنها را مورد ارزیابی قرار دهند. برای ارزیابی نوسانات قیمتی کوتاه مدت از نسخه 12 یا 26 روزه و برای بازه طولانی از نسخه 50 یا 200 روزه این ایندیکیتور استفاده می شود.

3- اسیلاتور تصادفی (Stochastic Oscillator)

اسیلاتور تصادفی یک اندیکاتور است که قیمت تمام شده یک دارایی را با بازه قیمتی آن در دوره های دیگر مقایسه می کند و برای تعیین نرخ شتاب قیمت (Momentum) و قدرت روند مورد استفاده قرار می گیرد. این اندیکاتور در مقیاس عددی بین 0 تا 100 نوسان دارد؛ اعداد زیر 20 در واقع نشان دهنده اشباع فروش (Oversold) و اعداد بالای 80 نیز نشانگر اشباع خرید (Overbought) در بازار هستند. با این حال یک روند قدرتمند همیشه اصلاح یا اوج گیری مجدد قیمت را در پی نخواهد داشت.

4- میانگین متحرک همگرا واگرا (MACD)

میانگین متحرک همگرا واگرا (Moving Average Convergence Divergence) ایندیکیتوری است که تغییرات قیمتی یک دارایی را از طریق مقایسه دو میانگین متحرک شناسایی می کند. اندیکاتور MACD به تریدرها کمک می کند تا فرصت های خرید و فروش موجود در نزدیکی سطوح حمایت و مقاومت را شناسایی کنند.

همگرایی (Convergence) به معنای نزدیک شدن دو میانگین متحرک به یکدیگر و واگرایی (Divergence) نشانگر دور شدن آن دو خط متحرک از یکدیگر است. اگر دو میانگین متحرک به سمت یکدیگر کشیده شوند، سیگنال کاهش قیمت صادر می شود و در صورتی که خطوط میانگین متحرک از یکدیگر دور شوند، آنگاه می توان نتیجه گرفت که نرخ سهام افزایش خواهد یافت.

5- باند بولینگر (Bollinger Bands)

ایندیکیتور باند بولینگر دامنه قیمتی یک سهام در معاملات را به تحلیل گران ارائه می دهد، در حقیقت عرض باند برای نشان دادن نوسانات اخیر افزایش یا کاهش می یابد. زمانی که باند بولینگر باریک می شود نشان دهنده این است که نوسانات قیمتی یک دارایی در حال کاهش یافتن است در حالی که عریض شدن باندها بیانگر افزایش نوسانات قیمتی خواهد بود.

استفاده از اندیکاتور باند بولینگر برای شناسایی اینکه یک دارایی در خارج از سطح معمول خود معامله می شود، بسیار کاربردی است. علاوه بر این معمولا برای پیش بینی تحرکات قیمتی بلند مدت مورد استفاده قرار می گیرد. به عبارت دیگر اگر روند قیمت سهام همواره به سمت باند بالایی حرکت کند می توان پیش بینی کرد که بازار در وضعیت اشباع خرید قرار دارد و حرکت مستمر روند قیمت به سمت باند پایینی بیانگر اشباع فروش بازار خواهد بود.

6- شاخص قدرت نسبی (RSI)

شاخص قدرت نسبی (Relative Strength Index) اغلب برای شناسایی شتاب قیمت (Momentum)، وضعیت بازار و سیگنال های هشدار دهنده مربوط به تحرکات قیمتی خطرناک مورد استفاده تحلیل گران قرار می گیرد. شاخص RSI همانند اسیلاتور تصادفی بین دو سطح 0 تا 100 در حال نوسان است که سطح بالای 70 نشان دهنده خرید های افراطی (اشباع خرید) و سطح پایین تر از 30 نمایانگر فروش های افراطی (اشباع فروش) خواهد بود.

سیگنال اشباع خرید در یک سهام حاکی از آن است که افزایش قیمت کوتاه مدت احتمالا به یک نقطه بلوغ می رسد و دارایی در مسیر اصلاح قیمت قرار خواهد گرفت و در مقابل، سیگنال اشباع فروش به معنی این است که کاهش قیمت در بازه زمانی کوتاه مدت به یک نقطه اوج خواهد رسید و دارایی مجددا با افزایش قیمت روبرو خواهد شد.

7- فیبوناچی اصلاحی

تحلیل گران با استفاده از اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی می توانند درجه حرکت یک بازار در مقایسه با روند فعلی آن را مشخص کنند. اصلاح نیز زمانی اتفاق می افتد که بازار با افت موقتی مواجه شده باشد که به اصطلاح به آن پولبک (Pullback) گفته می شود.

تریدرهایی که اعتقاد دارند بازار سهام در شرف حرکت است معمولا از اندیکاتور فیبوناچی برای اثبات ادعای خود استفاده می کنند. این شاخص در شناسایی سطوح حمایت و مقاومتی که روند نزولی یا صعودی سهام را نشان می دهد به تحلیل گران کمک زیادی خواهد کرد. در حقیقت تحلیل گران از این طریق متوجه می شوند که در کجا باید محدودیت اعمال کرده یا اینکه در چه زمان پوزیشن معاملاتی را باز و بسته کنند.

8- ابر اندیکاتور های تاخیری ایچیموکو (Ichimoku Cloud)

ایندیکیتور ایچیموکو همانند بسیاری از شاخص های دیگر، سطوح حمایت و مقاومت (Support & Resistance) را شناسایی می کند. واژه ایچیموکو به زبان انگلیسی به One-look Equilibrium Chart ترجمه شده است بدین معنی که تحلیل گران در یک نگاه می توانند اطلاعات زیادی از این نمودار کسب کرده و روند قیمتی سهام را متوجه شوند. به عبارت دیگر این اندیکاتور روند بازار و سطوح حمایت و مقاومت فعلی سهام را شناسایی کرده و روند قیمتی آن دارایی در آینده را نیز پیش بینی خواهد کرد.

9- انحراف معیار (Standard Deviation)

اندیکاتور انحراف معیار به تریدرها کمک می کند تا حجم تحرکات قیمتی یک دارایی را اندازه گیری کنند، همچنین آنها می توانند از طریق شاخص SD، میزان تاثیرگذاری نوسانات در قیمت های آتی آن دارایی را نیز مشخص کنند. این اندیکاتور قادر نیست که روند صعودی یا نزولی قیمت سهام را پیش بینی کند ولی در شناسایی تاثیر نوسانات به معامله گران کمک بزرگی خواهد کرد.

انحراف معیار در واقع تحرک قیمت فعلی یک دارایی را با تاریخچه قیمتی آن مقایسه می کند. برخی از معامله گران بر این باورند که تحرکات قیمتی بزرگ همواره تحولات قیمتی کوچک را دنبال می کنند و تحرکات قیمتی ناچیز نیز عموما به دنبال تحرکات قیمتی قابل توجه و بزرگ اتفاق می افتد.

10- شاخص میانگین جهت دار (ADX)

شاخص میانگین جهت دار (Average Directional Index) قدرت یک روند قیمتی را در مقیاس 0 تا 100 مشخص می کند. اگر این شاخص بالاتر از تراز 25 باشد به معنی این است که روند قیمتی قدرتمند خواهد بود، در حالی که عدد کمتر از 25 نمایانگر روند قیمتی ضعیف است. معامله گران از طریق این اندیکاتور های تاخیری اطلاعات می توانند از استمرار روند نزولی یا صعودی قیمت یک دارایی اطمینان حاصل کنند.

شاخص ADX معمولا بر اساس میانگین تحرک قیمت در یک بازه زمانی 14 روزه و وابسته به فرکانس ترجیحی معامله گران محاسبه می شود. به خاطر داشته باشید که شاخص ADX هرگز پیشرفت احتمالی یک روند را نشان نمی دهد بلکه فقط قدرت روند را بیان خواهد کرد. کاهش قیمت یک دارایی موجب افزایش میزان شاخص میانگین جهت دار می شود که نشان دهنده روند نزولی شدید است.

نکات مهمی که قبل از استفاده از اندیکاتور باید بدانید

اولین قانون در استفاده از اندیکاتورهای معاملاتی این است که شما نباید به یک اندیکاتور اکتفا کنید و یا اینکه از تعداد زیادی ایندیکیتور به صورت همزمان استفاده کنید، در عوض شما می توانید در راستای اهداف خود چند گزینه معدود را انتخاب کرده و روی آنها تمرکز کنید. شما همچنین باید در کنار ارزیابی تحرکات قیمتی در طول زمان، اندیکاتورهای تکنیکال را نیز مورد استفاده قرار دهید.

این نکته را به خاطر بسپارید که همواره یک سیگنال مشخص را باید از چند جهت مورد بررسی قرار داد. برای مثال فرض کنید که از یک اندیکاتور سیگنال خرید و از اطلاعات قیمت (Price Action) سیگنال فروش را دریافت کرده اید، در این صورت باید برای تایید نهایی سیگنال از اندیکاتورهای مختلف در بازه های زمانی گوناگون استفاده کنید. نکته پایانی که باید مدنظر قرار دهید این است که در زمان استفاده از اندیکاتور نباید از استراتژی تجاری و اهداف شخصی خود منحرف شوید.

تفاوت بین اندیکاتورهای پیشتاز (leading) و تاخیری (lagging)

تابه حال ابزارهای زیادی را پوشش داده‌ایم که می‌توانند به شما در تحلیل روند احتمالی و مرز محدوده فرصت‌های معاملاتی کمک کنند. آیا تا کنون موفق بوده‌اید؟ عالی است! پس حرکت می‌کنیم.

در این درس، قصد داریم استفاده از این اندیکاتور های نموداری را برای شما ساده‌تر کنیم. البته که این مبحث به صورت ویدئویی در قسمت آموزش فارکس توضیح داده شده است.

ما می‌خواهیم که شما کاملاً نقاط قوت و ضعف هر ابزار را درک کنید تا بتوانید آنهایی که برای شما مناسب هستند و نیستند را تشخیص دهید.

بگذارید ابتدا چند مفهوم را مطرح کنیم. دو نوع اندیکاتور وجود دارد:

پیشتاز (leading) و تاخیری (lagging)

یک اندیکاتور پیشتاز، قبل از اتفاق افتادن روند جدید یا واژگونی علامت می‌دهد.

یک اندیکاتور کند، پس از شروع روند علامت می‌دهد و صرفاً به شما اطلاع می‌دهد که "هی رفیق، توجه کن، روند اندیکاتور های تاخیری شروع شده و تو داری جا میمونی."

ممکن است الان فکر کنید که، "اوووه، من با اندیکاتورهای پیشتاز پولدار میشم!" چرا که می‌توانید درست در شروع یک روند از آن سود کسب کنید.

شما می‌توانید در هر بار کل روند را "بگیرید"، اگر اندیکاتور پیشتاز در هر بار صحیح می‌بود. اما اینطور نیست.

زمانی که شما از اندیکاتورهای پیشتاز استفاده می‌کنید، دفعات زیادی اشتباه را تجربه می‌کنید. اندیکاتورهای پیشتاز بعلت دادن سیگنال‌های ساختگی بدنام هستند که می‌توانند شما را "گمراه" کنند.

متوجه می‌شوید؟ اندیکاتورهای پیشتازی که شما را "گمراه" می‌کنند؟

هاها. ما آنقدر با مزه هستیم که به جوک‌های خودمان هم بلند می‌خندیم.

گزینه بعدی استفاده از اندیکاتورهای تاخیری است، که آنقدر هم متمایل به دادن سیگنال‌های ساختگی نیستند. این اندیکاتورها حتی به خبرها هم دیر واکنش می دهند. خبر ها که مبنای اصلی تحلیل فاندامنتال هستند. شما می توانید برای دسترسی به این اخبار از تقویم اقتصادی فارکس استفاده کنید.

اندیکاتورهای کند تنها پس از آنکه تغییر قیمت به وضوح در حال تشکیل یک روند باشد سیگنال می‌دهند. نکته منفی این است که شما اندکی دیر به پوزیشن وارد می‌شوید.

اغلب بیشترین صعودهای یک روند در اولین میله‌های نمودار اتفاق می‌افتند، بنابراین با استفاده از یک اندیکاتور کند احتمالا بیشتر سود را از دست خواهید داد. و این اصلا خوب نیست.

برای هدف این درس، بگذارید تا بطور گسترده تمامی اندیکاتورهای تکنیکال خود را در یکی از این دو دسته، طبقه بندی کنیم:

1. اندیکاتورها یا اسیلاتورهای پیشتاز
2. اندیکاتورهای تاخیری، به دنبال روند، یا حرکتی

در حالیکه این دو می‌توانند حامی یکدیگر باشند، بیشتر در تضاد یکدیگرند. ما نمیگوییم تنها یکی از آنها باید استفاده شود، اما شما باید دام‌های هر کدام را درک کنید.