شرط موفقیت در بازار رقابتی
وقتی سخن از کالا و تولید و صادرات به میان میآید، مشتری و مصرفکننده نیز سوی مقابل این فرآیند قرار میگیرند تا چرخه تولید تا مصرف در اقتصاد بازار تکمیل شود؛ بنابراین میتوان گفت برای دستیابی به صادرات موفق باید به مصرفکننده هم به اندازه تولیدکننده اهمیت دهیم.
در کشورهای گوناگون تعابیر گوناگونی از مصرفکننده ارائه میشود. به باور برخی «مصرفکننده به شخصی گفته میشود که در مقابل عرضهکننده قرار میگیرد و کالا یا خدماتی را دریافت میکند؛ چه به قصد مصرف شخصی باشد و چه به قصد مصرف شغلی»؛ برای مثال دندانپزشکی که موادی از بازار تهیه میکند تا با آن دندان بسازد، گرچه برای مصرف شخصی آن را نخریده و برای مصرف شغلی تهیه کرده، اما باز هم او مصرفکننده بهشمار میرود. با این حال در بیشتر کشورها معتقدند عنوان مصرفکننده به شخصی اطلاق میشود که کالا یا خدماتی را که دریافت میکند، مصرف شخصی او باشد؛ نه مصرف حرفهای. حال برمبنای این تعریف غالب، میتوان حقوق مصرفکننده را اینگونه تعریف کرد: در بازار با زنجیرهای به نام زنجیره تامین روبهرو هستیم. این زنجیره از ۳ رکن تشکیل شده است: ۱- تولیدکننده ۲- توزیعکننده ۳- مصرفکننده. حقوق مصرفکننده عبارت است از مجموعه قوانین و مقررات تنظیمکننده رابطه بین مصرفکننده در قبال تولیدکننده و توزیعکننده.
در این زنجیره، رعایت حقوق مصرفکننده متاثر از تامین خواستههای مصرفکننده در صدر شاخصهای موفقیت بازار قرار میگیرد، این در حالی است که با توسعه شهرنشینی و توسعه شبکههای ارتباطی، موفقیت زنجیره تولید تا مصرف در گستره جهانی در گرو رعایت الزامها و قوانین نانوشته خاصی است. در این چرخه «اعتمادسازی» کلید موفقیت مشتریمداری و حفظ بازار هدف است. شناخت درست مسئولیتهای متقابل تولیدکننده و مصرفکننده منجر به ایجاد اعتماد متقابل میشود که البته در این میان این تولیدکننده است که با تدوین سازکار لازم برای آسان کردن مسیر ارتباط و در نهایت انتقال شکایت مشتریان، حس «اعتماد» به کالای تولیدی را در مصرفکنندگان بهوجود میآورد. در دنیایی زندگی میکنیم که گسترش بکارگیری اینترنت، معرفی محصولات از طریق شبکههای ماهوارهای در سراسر جهان و افزایش ارتباطات جهانی سبب همگرایی و شباهت سبک زندگی مردم در کشورهای گوناگون جهان شده است؛ از این رو خواستههای مصرفکنندگان بهویژه در طیفهای یکسان، شروط موفقیت در بورس زمینه تولید محصولات با استانداردهای جهانی را فراهم آورده است؛ هرچند هنوز هم رفتار مصرفکنندگان در بازارهای گوناگون بهشدت متفاوت است. بنابراین تنظیم روابط بین تولیدکننده و مصرفکننده صرفنظر از قوانین مربوط و سازکار پیشگیرانه از طرف دولتها دارای اهمیت است. به همین دلیل است که شرکتهای پیشرو و موفق بینالمللی، در این زمینه تعهدات خود را محدود به اقدامهای دولتها در چارچوب قوانین کشور نمیدانند و همواره تلاشهایی بهمنظور رضایتمندی مصرفکنندگان خود انجام میدهند.
این به آن جهت است که این شرکتها، خود را متعهد به برآورده کردن نیازهای مشتریان با سلیقههای گوناگون در تمام نقاط جهان میدانند و در این میان تعهدات خود را فراتر از قوانین بازارهای هدف تصور میکنند. در این شرایط، شرکتهای متعهد و مسئول در قبال مصرفکننده، قلمرو تعهدات خود را آنقدر وسیع میکنند که مصرفکننده نیز حتی بدون اطلاع دقیق از هویت تولیدکننده، خود را تسلیم محض آن نام و نشان تجاری میداند و با وفادار بودن به برند مربوط، مسئولیت خود را به نحو احسن در مقابل تولیدکننده انجام میدهد. با این تعابیر میتوان گفت در بازارهای رقابتی، تنها توجه به خواستهها و نیازهای مشتریان است که ضامن بقای تولیدکنندگان است و آنها دریافتهاند که هزینههای از دست دادن مشتری بسیار بالاتر از هزینههای جبران خسارت مشتریان است. از سوی دیگر چنانچه شرکتهای بینالمللی خود را تنها مقید به برآورده کردن نیاز مشتریان در چارچوب قوانین بازار هدف کنند، به هیچ وجه نمیتوانند به فکر توسعه محصول در بازارهای جهانی باشند.
در دهکده جهانی امروز باتوجه به کاربرد قوانین، شرکتهای مشتریمدار فراتر از قوانین بازارهای هدف حرکت میکنند و در مواردی که عملکردشان پاسخگوی خواسته و نیاز مشتریان نباشد پیش از اینکه مشتری متوجه این کاستی شود، با انجام فراخوان بدون هیچ محدودیتی، نسبت به رفع مشکل اقدام میکنند.
در نهایت باید به این نکته توجه ویژه داشت که با رعایت اصل رضایتمندی مشتری نهتنها میتوان از مزایای ایجاد فرصتهای شغلی در جهت سودآوری، افزایش سهم بازار و کاهش ریسک وابستگی به یک بازار خاص بهرهمند شد، بلکه میتوان در آمار صادرات و تولید ناخالص داخلی نیز اثرگذار بود؛ هرچند برای ورود به بازارهای جهانی مطالعه ویژگیهای بازارهای هدف ضروری است و در حقیقت میتوان از دیپلماسی خارجی در جهت ورود به بازارهای جهانی بهره برد.
شاخص ROA در بورس چیست؟ | نحوه محاسبه + نکات کلیدی
در این مقاله از وب سایت مهد سرمایه می خواهیم بدانیم که مفهوم شاخص ROA در بورس چیست؟ در بازار سرمایه آگاهی از مفاهیم و اطلاعات اقتصادی یکی از اصلی ترین شرایط موفقیت می باشد. یکی از مؤلفه بسیار مهم در تحلیل بنیادی شاخص ROA می باشد. اما معنی و مفهوم این شاخص چیست؟ ROA شاخصی از چگونگی سود آوری یک شرکت وابسته به کل دارائی های آن شرکت می باشد. در ادامه در مقاله پیش رو در مورد آن توضیحاتی خواهیم داد. اگر تمایل به کسب اطلاعات دقیق در ارتباط با آموزش سرمایه گذاری در بورس و آموزش بورس جهانی دارید با متخصصان مهد سرمایه در ارتباط باشید.
شاخص چیست؟
قبل از اینکه در مورد شاخص ROA در بورس صحبتی کنیم بهتر است در مورد واژه شاخص توضیح مختصری بدهیم. شاخص یعنی چه؟ در فرهنگ معین شاخص بدین صورت تعریف شده است. عددی است که میانگین ارزش مجموعه از اقلام مرتبط با یکدیگر بر حسب درصدی از همان میانگین در فاصله زمانی دو تاریخ را بیان کند، شاخص می گویند. طبق این تعریف شاخص نماینده مجموعه ای از متغیر های هم خانواده و هم شکل است. در معاملات بورس از آنجایی که دارایی اصلی مورد مبادله سهام است بنابراین قیمت سهام به عنوان متغیراصلی تعریف می شود.
شاخص ها در بورس انواع متفاوتی دارند که عبارتند از: شاخص کل قیمت، شاخص قیمت و بازده نقدی، شاخص نقدی، شاخص صنعت و شاخص مالی، شاخص آزاد سهام شناور، شاخص بازار اول و شاخص بازار دوم که هر کدام اصول و قوائد خاص خود را دارند. در ادامه به شاخص ROA که یکی از شاخص های بازار بورس می باشد پرداخته و در مورد آن توضیحاتی خواهیم داد.
نکاتی پیرامون شاخصROA
این شاخص یا بازده کل دارایی ها معیاری دقیق از عملکرد مدیران یک شرکت می باشد. در واقع این شاخص ROA در بورس نمایانگر مقدار سودی است که یک شرکت از هر واحد از دارایی هایش بدست می آورد. البته در اینجا بایستی یادآوری کنیم دارایی های یک شرکت شامل نقدینگی حساب های دریافتی شرکت ملک و مستغلات زمین و انواع تجهیزات می باشد. البته بعضی از سرمایه گذاران در موقع محاسبه هزینه بهره را به درآمد شرکت اضافه می کنند. شاخصROA به شما می گوید که سود حاصل از دارایی های سرمایه گذاری شده چه مقدار می باشد. این شاخص به شدت وابسته به صنعت و گروه می باشد. به همین دلیل زمانی که از این شاخص به عنوان مقیاسی برای محاسبه استفاده می شود بهتر است از شاخص های ROA سال های گذشته شرکت یا شرکت های مشابه هم صنعت یا هم گروه نیز استفاده شود.
چگونه شاخص ROA در بورس مناسب جهت سرمایه گذاری را تشخیص دهیم؟
این شاخص نشان دهنده آن است که شرکت تا چه حد در تبدیل پولی که سرمایه گذاری کرده است به سود خالص موفق شده است. میزان ROA هر شرکتی به صورت درصد محاسبه می شود. پس هر چه در صد این شاخص بالا تر باشد نشان دهنده سودآوری بیشتر از یک پایه دارایی ثابت می باشد. همین امر باعث می شود تا سرمایه گذاران یک شرکت باشاخص ROA بالاتر را بر شرکتی با شاخصه پایین تر ترحیح دهند.
نحوه محاسبه شاخص ROA در بورس
این محاسبه بدین صورت است که بازده دارایی ها یا همان شاخص ROA در بورس مساوی است با سود خالص تقسیم بر کل دارایی ها. ROA =سود خالص÷ کل دارایی ها.
مقدار شاخص ROA در بورس این ایده را به سرمایه گذار می دهد که شناخت دقیقی از سود خالص شرکت مورد نظر داشته باشد تا تصمیم صحیح و نهایی خود را بگیرد. به عنوان مثال اگر درآمد خالص یک شرکت ۲۰ میلیون ریال باشد و دارایی های آن برابر با۱۰۰ میلیون ریال باشد، شاخص ROA آن سود ۲۰ درصدی را نشان می دهد.
حال اگر شرکت دیگری با دارایی ۲۰۰ میلیون ریال با شاخص ROAهمان سود ۲۰ درصدی را داشته باشد مسلما شرکت اولی در تبدیل وجوه سرمایه گذاری شده به سود موفق تر بوده است. در اینجا به این مسئله می رسیم که مدیریت خردمندانه تلاش خواهد کرد تا انتخاب خوبی را در جمع آوری منابع مالی به عنوان سرمایه داشته باشد. هرکسی می تواند با سرمایه زیاد سودآوری مناسب و زیادی داشته باشد. اما برای مدیر موفقیت در آن است که با سرمایه کم به سودآوری زیاد برسد. شاخص ROA در بورس این کمک را به افراد می کند.
سبدگردانی چیست؟ راهنمای جامع سبدگردانی
سبدگردانی چیست و چه مزایایی دارد؟ حداقل سرمایه برای سبدگردانی چقدر است؟ مزایا و معایب سبدگردانی چیست؟ پاسخ به تمامی این سوالات در این مطلب از sdbroker.
اگر به بازار سرمایه وارد شدهاید و یا قصد دارید در سال 140۱ قدم در این راه بگذارید، احتمالا با واژه سبدگردان و سبدگردانی مواجه شدهاید. اگر در این زمینه نیاز به اطلاعاتی دارید تا دانستههای خود در این مورد را کامل کنید، پیشنهاد میشود این مقاله از کارگذاری سرمایه و دانش را بهخوبی مطالعه کنید تا بدانید سبدگردانی چیست؟ سبدگردان کیست؟ مزایا و معایب آن کدام است و سوالات دیگری که ممکن است برای شما پیش بیاید پاسخ داده شود.
سبدگردانی چیست؟
سبدگردانی یا مدیریت پرتفو همان اصطلاح آشنای همهی تخممرغها را در یک سبد نگذار! است. در بازار سرمایه سبدگردانی به این معناست که تمام سرمایه را صرف خرید و سرمایهگذاری بر روی یک سهام خاص نکرده و درعوض سبدی از سهامهای قابل اعتماد تشکیل دهیم تا ریسک سرمایهگذاری را به حداقل برسانیم.
به طور کلی و حرفهای میتوان گفت سبدگردانی فرآیندی است که طی آن افرادی حرفهای و متخصص در این زمینه با توجه به میزان سرمایه و ریسکپذیری فرد سرمایهگذار، شروع به خرید و فروش گروهی از سهامها میکند و به صورت مداوم بر آن نظارت و مدیریت دارد تا به حداکثر سود برسد.
طبق تعریف ارائه شده از طرف سازمان اوراق بهادار سبدگردانی عبارت است از تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار به نام سرمایهگذار معین توسط سبدگردان در قالب قراردادی مشخص، بهمنظور کسب انتفاع برای سرمایهگذار.
سبد گردان به چه کسی میگویند؟
سبدگردانها افرادی حقوقی هستند که مدیرت سرمایه اشخاص حقیقی و یا حقوقی را برای کسب بیشترین سود، برعهده میگیرند. این افراد باید به وضعیت بازار کاملا مشرف بوده و توان پیشبینی شرایط آینده را نیز داشته باشند که در این زمینه میتوانند از مشاوران و متخصصانی که مدرک تحلیلگری بورس را دارند، بهره بگیرند.
سبدگردانها، کار خود را در قالب یک قرارداد آغاز میکنند که در آن کارمزد سبدگردان، میزان توانایی و دسترسی او به سرمایهی سرمایهگذار و محدودیتهای معاملاتی کاملا مشخص میشود.
سبدگردانی را میتوان یک بازی برد برد به حساب آورد، زیرا در صورتی که سبدگردان، سرمایهگذار را به سود برساند، خودش هم به سود میرسد و هرچه میزان این سود بیشتر باشد، برای خود او هم میتواند بهتر و رضایتبخشتر باشد.
شرایط و قوانین سبدگردانی
تمام شرکتهایی که قصد مبادرت به سبدگردانی را دارند باید از سازمان اوراق بهادار مجوزهای لازم را اخذ کنند. این مجوزها به صورت دورهای با توجه به بازدهی مناسب و عدم خطاهای قانونی سبدگردان، برخورداری از افراد متخصص، بهرهمندی از امکانات نرمافزاری مناسب و سایر ملاکها، توسط این سازمان تمدید میشود.
طبق قانون برای شرکتهایی که بدون مجوز اقدام به این عملیات کنند تنبیهاتی درنظر گرفته شده است. این شرکتها سالانه مبلغی را به عنوان حق نظارت به سازمان اوراق بهادار میپردازند و بنابراین میتوان گفت با توجه به نظارت سازمان و نیز لزوم ارائه بازدهی مناسب برای دریافت مجدد مجوز، این شرکتها سعی خود را به حفظ و سودآور کردن سرمایهی سرمایهگذار قرار میدهند.
شرایطی که بین سرمایهگذار و سبدگردان وجود دارد به صورت توافقی و طی یک قرارداد مشخص میشود تا میزان کارمزد، حداقل سودی که باید نصیب سرمایهگذار شود، اختیارات سبدگردان و سایر شرایط کاملا روشن و قابل استناد باشد.
مزایای سبدگردانی
میتوان گفت سبدگردانی مزایای زیادی دارد چرا که روشی مطمئن و با حداقل ریسک بوده و نیاز به صرف وقت زیادی ندارد و همچنین در این روش لازم نیست دانش خاصی در زمینه بازار سرمایه داشت. چرا که روشی غیرمستقیم برای سرمایهگذاری است. از میان مزایای بسیار سبد گردانی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در این روش خرید و فروش سهام و سرمایهگذاری به صورت اختصاصی برای هر سرمایهگذار و به میزان سرمایه و سطح ریسکپذیری او انجام میگیرد.
این روش از انعطافپذیری بالایی برخوردار است به این گونه که شخص سرمایهگذار توانایی رصد روزانه و دسترسی کامل به سرمایه خود را دارد و نوع سرمایهگذاری طبق استراتژی او انجام میپذیرد.
سبد سرمایهگذار محدود به سهام نیست و میتواند ترکیبی از سایر اوراق بهادار، صندوقهای طلا و گواهی کالا نیز باشد و به این طریق ریسک سرمایهگذاری به حداقل میرسد.
در این روش نیازی به داشتن وقت و نیز دانش خاصی نیست و هر فرد با هر مقدار دانشی که از بازار سرمایه دارد میتواند در این بازار وارد شود.
سبدگردانی بر پایه علم و دانش و نیز مهارت افرادی متخصص در این زمینه است که مدام در حال تحلیل بازار هستند، بنابراین درصد اطمینان در این روش بسیار بالاتر از روش سرمایهگذاری مستقیم است.
از دیگر مزایای روش سبدگردانی، معاف از مالیات بودن سود سرمایهگذار است که یک روش انگیزشی برای سوق دادن سرمایه به سمت بازار سرمایه از سوی دولت است.
در این روش سبدگردان و نیز سرمایهگذار، هردو به دنبال کسب سود هستند و همین دلیل نیز قابل اعتماد بودن این روش را بیشتر میکند.
معایب سبدگردانی
هر امری ممکن است در کنار مزایایی که دارد، معایبی نیز بههمراه داشته باشد. در مورد سبدگردانی نیز این موضوع صادق است و سبدگردانی نیز معایبی دارد که بیان خواهد شد اما لازم است این نکته بیان شود که مزایای آن خصوصا با انتخاب سبدگردانانی مجرب و حرفهای بسیار بیشتر از معایب آن است.
یکی از عیب هایی که در این روش وجود دارد آن است که ممکن است با انتخاب نادرست سبدگردان، ضرر زیادی شامل حال سرمایهگذار شود. بنابراین انتخاب درست و آگاهانه از شرایط موفقیت در این نوع از سرمایهگذاری است.
در روش سرمایهگذاری به روش سبدگردانی یک حداقل سرمایه مشخص میشود که معمولا رقم بالایی است و شاید دسترسی به این حد از سرمایه برای هرکسی مقدور نباشد.
حداقل سرمایه برای سبدگردانی
حداقل سرمایه برای سرمایهگذاری در سبدگردانی، توسط خود شرکت مشخص میشود و میتواند میزان مختلفی از 100 میلیون و حتی 1 میلیارد تومان باشد. با این حال برخی شرکتها برای جذب مشتریان بیشتر دراین زمینه گاها تخفیفهایی در حداقل سرمایه قائل میشوند و این عدد را حتی تا حدود 50 میلیون و یا بیشتر کاهش میدهند. بنابراین حداقل سرمایه یک عدد مشخص و ثابت نیست و بنا به سیاستگذاریهای شرکت معین میشود.
معیارهای انتخاب بهترین شرکت سبدگردان
با توجه به این که عیب عمده سبدگردانی زمانی است که سبدگردان به درستی انتخاب نشود، اهمیت این موضوع روشن میشود. بنابراین لازم است تا در زمان انتخاب سبدگردان معیارهایی را در نظر داشته باشید که مهمترین آنها میتواند به شرح ذیل باشد.
اولین قدم در انتخاب سبدگردان اطمینان حاصل کردن از دریافت تمام مجوزهای لازم از سازمان اوراق بهادار توسط شرکت است.
نگاهی به سابقه و خوشنامی شرکت در طول ادوار مختلف میتواند بسیار راهگشا باشد. طول سابقه شرکت حاکی از تجارب بالای آن است و همچنین اگر دراین دوران نام خوشی از خود به گوشها رسانده باشد نیز نشانگر تخصص و بازدهی بالای شرکت سبدگردان خواهد بود.
سنجش میزان بازدهی شرکت در دورههای پیش، یک روش بسیار مطمئن برای انتخابی آگاهانه است، چراکه میتواند نشاندهنده خط مشی شرکت باشد. برای این منظور بهتر است عملکرد حداقل 5 شروط موفقیت در بورس سال شرکت مورد بررسی قرار بگیرد.
برخورداری شرکت از یک تیم متخصص و حرفهای در امر سبدگردانی نشاندهنده درصد بالای موفقیت در آینده خواهد بود.
میزان شفافیت و در اختیار قراردادن اطلاعات نیز نشاندهنده حسن سابقه شرکت است.
نحوه سرمایهگذاری در شرکتهای سبدگردانی
اولین قدم سرمایهگذاری در شرکتهای سبدگردان، انتخاب یک شرکت سبدگردان توسط سرمایهگذار با توجه به حداقل سرمایه لازم برای شروع و تحقیقهای او در این زمینه است. این انتخاب در میزان موفقیت سرمایهگذار بسیار تاثیرگذار خواهد بود بنابراین مهمترین قدم، انتخابی آگاهانه است.
پس از انتخاب شرکت سبدگردان باید به شعبهی آن در شهر خود با در دست داشتن مدارک شناسایی مانند شناسنامه و کارت ملی هوشمند، مراجعه کرده و پرونده سبدگردانی تشکیل داد. در این مرحله فرمهای لازم توسط سرمایهگذار تکمیل میشود و پیشنهاد ما این است که تمام بندها به دقت مطالعه شود تا با تمام مراحل و قوانین آشنایی کامل صورت پذیرد.
پس از ثبت نام سرمایهگذار، سبدگردان میزان سرمایه و نیز سطح ریسکپذیری سرمایهگذار را طی یک جلسه میسنجد. تمام فرآیند سرمایهگذاری با توجه به سطح ریسکپذیری سرمایهگذار صورت میگیرد.
در مرحله بعد سرمایه لازم به حساب شرکت سبدگردان واریز میشود.
بعد از واریز سرمایه توسط سرمایهگذار، شرکت با ارسال مدارک به سازمان بورس و اوراق بهادار یک کد سبد برای سرمایهگذار دریافت کرده و شروع به تشکیل سبد اختصاصی او میکند و باید تمام تخصص خود را به کار بگیرد تا بهترین نتیجه را حاصل کند.
در مرحله آخر باید اقدام به تنظیم قرارداد متمم کنید. قرارداد متمم قراردادی است که تمامی شرایط فسخ، برداشت، واریز و نیز تمام آنچه که در قرارداد اصلی ذکر نشده و شما لازم میدانید که آنها را نیز به قرارداد اضافه کنید، در آن قابل بیان است.
درصد سود سبدگردانی
سود سبدگردانی نمیتواند میزان معین و مشخصی باشد و این مبلغ از قبل پیشبینی شده نیست، چراکه بازار سرمایه بازاری قابل پیشبینی نبوده و امکان تعیین سود مشخص شروط موفقیت در بورس وجود ندارد. اما با این حال برای اطمینان سرمایهگذار، سبدگردان حداقل سودی را تعیین میکند و تا پیش از کسب آن برای خود حق سودی تعیین نمیکند و فقط کارمزد مدیریتش را کسر میکند.
به عنوان نمونه قرار بر این میشود که اگر سود سرمایهگذار به 30 درصد نرسد، سبدگردان فقط کارمزد مدیریت را کسر کند که معمولا درصد اندکی مثل یک تا دو درصد است، و اگر سود سرمایهگذار به 30 درصد و بیشتر برسد، حق سود شرکت 20 درصد آن 30 درصد، یعنی سود حاصله، باشد.
کارمزد سبدگردانی
میزان کارمزد سبدگردانی نیز طبق مصوبات شرکت تعیین میشود و معمولا از دو بخش کارمزد مدیریت که درصدی ثابت است و با هرمیزان سود کسر میشود و نیز کارمزد عملیات که طبق میزان سودی مشخص کسر خواهد شد، تشکیل میشود. برای روشن شدن این قضیه به مثال زیر توجه کنید:
به عنوان مثال شما یک میلیارد سرمایه در اختیار سبدگردان قرار دادهاید. برای این عملیات سودی ثابت و به عنوان مثال 2 درصد تعیین میشود که همان کارمزد مدیریت است و مقرر میشود که اگر و تنها درصورتی که سودی بالغ بر 40 درصد و بیشتر کسب شود، 30 درصد آن علاوه بر کارمزد مدیریت به عنوان کارمزد عملیات کسر شود. به این صورت سبدگردان و نیز سرمایهگذار در یک راستا و همهدف هستند و شرکت سبدگردان برای کسب سود بیشتر، بیشترین تلاش خود را میکند.
تفاوت سبدگردانی و صندوقهای سرمایهگذاری
در روش سرمایهگذاری در صندوق، سرمایهگذار میزان مشخصی از سرمایه را دراختیار صندوق قرار میدهد و آنها با جمع این سرمایهها به فعالیت در بازارهای مالی میپردازند. روش سرمایهگذاری در صندوق و سبدگردانی با وجود شباهتهایی که دارد، تفاوت هایی نیز با هم دارند که به ذکر آنها میپردازیم:
اولین تفاوت موجود، تفاوت در مالکیت است. در روش سبدگردانی، سرمایهگذار مالکیت مستقیم سهام را دارد و سبدگردان از طرف او مبادرت به فعالیت میکند و تمام داراییها به نام شخص سرمایهگذار است. در روش صندوق سرمایهگذاری کاملا برعکس است و صندوق مالک مستقیم بوده و سرمایهگذار مالک غیرمستقیم.
تفاوت بعدی در میزان کارمزد و هزینههای دریافتی توسط شرکتهاست،که در مورد سبدگردانی به علت تخصصی بودن سبد این هزینه بیشتر بوده و با افزایش سود باز هم بیشتر میشود.
حجم سرمایهگذاری نیز در این شروط موفقیت در بورس دو مدل سرمایهگذاری متفاوت است. به این صورت که در سبدگردانی معمولا حداقل سرمایهی بالایی درنظر گرفته میشود، اما در صندوقها با توجه به جمع شدن سرمایههای مختلف این عدد بسیار پایین تر بوده و شاید با یک میلیون تومان و کمتر هم بتوان وارد صندوق سرمایهگذاری شد.
در روش سبدگردانی، سرمایهگذار نظارت مستقیم بر دارایی خود دارد و دقیقا میداند چه چیزی خرید و فروش میشود اما در روش صندوق با اجماع سرمایه، مبادرت به خرید و فروش میشود و عملا این امکان وجود ندارد.
تفاوت دیگر و مهم این دو، میزان تنوع در سرمایهگذاری و کاهش ریسک سرمایهگذار است که این موضوع با اختصاصی بودن سبد و توانایی بالا در ایجاد تنوع، در مورد سبد بیشتر وجود دارد. علاوه بر این که در صندوقهای سرمایهگذاری میزان زیادی از سرمایه صرف یک نوع از سرمایهگذاری میشود و همین موضوع احتمال ضرردهی را بالاتر میبرد.
تفاوت دیگری که وجود دارد برخورداری سبدگردانها از افراد متخصص و ماهر در این زمینه است که به صورت اختصاصی بر روی یک سرمایه کار میکنند و در شرایط پیچیده بازار سرمایه، این نوع سرمایهگذاری قابل اطمینانتر است.
نکات مهم در سبدگردانی
تا به این جا سعی شد تمام نکات مهم و کاربردی در مورد سبدگردانی ذکر شود که اگر بخواهیم به طور خلاصه به آنها اشاره کنیم، موارد زیر از مهمترین نکات است:
سبدگردانی به منطور سپردن سرمایه به شخصی متخصص برای سرمایهگذاری در بخشهای مختلف است.
روش سبدگردانی ریسک و ضرر را به حداقل خود میرساند.
این روش به دانش و علم خاصی نیاز ندارد و با صرف کمترین وقت، بهترین سرمایهگذاری را ممکن میسازد.
در این روش انتخاب سبدگردان بسیار حائز اهمیت و سرنوشتساز است.
سود، کارمزد و حداقل سرمایه مقدار معینی نیست و از مصوبات خاص هر شرکت به حساب میآید.
این روش شباهتهای زیادی به روش سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری دارد اما با این حال تفاوتهایی نیز دارد.
در حالت رو به رشد و قابلاطمینان بودن بازار صندوقهای سرمایهگذاری با کارمزدی کمتر، سودآورتر است.
در شرایط پیچیده و نوسانی بازار، سبدگردانی بهترین روش سرمایهگذاری محسوب میشود.
در این مقاله با روش سبدگردانی و هرآنچه در این زمینه لازم است بدانید آشنا شدید. اگر با وجود مطالعه این مقاله هنوز هم سوالاتی در این خصوص برای شما باقی مانده است و یا قصد یک سرمایهگذاری مطمئن و سودآور در سال 140۱ را دارید، میتوانید با اطمینان و استفاده از خدمات شرکت کارگزاری سرمایه و دانش به بیشترین بازده برسید و قدم اول در موفقیت را بردارید.
صرف سهام در بازار بورس
صرف سهام در بازار بورس بخش های اصلی صرف سهام در بازار بورس مصارف صرف سهام۱- تقسیم نقدى صرف سهام بین سهامداران قبلى:۲- توزیع سهام جدید میان سهامداران جدید به ازاى صرف سهام :۳- انتقال صرف سهام به اندوخته شرکت :تامین نیاز مالی شرکتها:ذى نفعان صرف سهام۱- شرکت :۲- سهامدار عمده…
صرف سهام در بازار بورس
صرف سهام در بازار بورس به معنای تفاوت قیمت اسمى و قیمت فروش یک سهم توسط شرکت است.
هنگامى که پذیره نویسى افزایش سرمایه بر اساس قیمت بازار سهم انجام مى شود اصطلاحاً گفته مى شود افزایش سرمایه از طریق صرف سهام انجام شده است.
در این صورت این اضافه ارزش حاصل شده (مازاد قیمت بازار به قیمت اسمى) در ترازنامه ذیل حسابى تحت عنوان صرف سهام نشان مى دهد.
بنابراین صرف سهام از محل افزایش سرمایه و انتشار سهام جدید به قیمتى بیش از قیمت اسمى حاصل مى شود و از دیدگاه شرکت، جزء منابع تامین مالى محسوب مى شود.
در ماده ۱۶۰ قانون تجارت آمده است ،شرکت مى تواند سهام جدید را برابر مبلغ اسمى بفروشد یا اینکه مبلغى علاوه بر مبلغ اسمى سهم به عنوان اضافه ارزش سهم از خریدار دریافت کند.
شرکت مى تواند عواید حاصل از اضافه ارزش سهام فروخته شده را به اندوخته منتقل سازد یا نقداً بین صاحبان سهام سابق تقسیم کند یا در ازاى آن سهام جدید به صاحبان سهام سابق بدهد.
افزایش سرمایه با صرف سهام مى تواند با صدور حق تقدم خرید سهام یا سلب حق تقدم از سهامدار موجود و عرضه عمومى سهم همراه باشد .
معمولاً براى ایجاد جذابیت در پذیره نویسى، قیمت پذیره نویسى تا حدى کمتر از قیمت بازار یا همراه با تخفیف نسبت به قیمت بازار تعیین مى شود.
اما به هرحال به منظور تحقق کامل برنامه افزایش سرمایه با صرف،شرکت بایستى براى باقیمانده احتمالى سهام پذیره نویسى نشده شخص یا اشخاص حقیقى یا حقوقى را که قبلاً متعهد شده اند،معرفى کند.
پذیره نویسى سهام جدید در خارج از بورس انجام مى شود و به آن کارمزد تعلق نمى گیرد.
مصارف صرف سهام
مصارف صرف سهام توسط شرکت ها مطابق ماده ۱۶۰ قانون تجارت به شرح زیر است:
۱- تقسیم نقدى صرف سهام بین سهامداران قبلى:
در این ارتباط لازم است شرکت به اطلاع صاحبان سهام برساند که سود نقدى توزیع شده از محل صرف سهام یا بازده سرمایه است نه از محل فعالیت عملیاتى و بازرگانى شرکت و با توزیع نقدى صرف سهام میان سهامداران قبلى چیزى جز افزایش سرمایه به قیمت اسمى نصیب شرکت نخواهد شد.
۲- توزیع سهام جدید میان سهامداران جدید به ازاى صرف سهام :
در این مورد برابر حساب صرف سهام، سهام جدید به قیمت اسمى منتشر و به سهامداران قبلى داده مى شود.
به نظر مى رسد پس از توزیع سهام جدید، نتیجه این نوع افزایش سرمایه براى شرکت برابر با افزایش سرمایه به قیمت اسمى است.
۳- انتقال صرف سهام به اندوخته شرکت :
در این مورد صرف سهام همانند سایر حساب هاى اندوخته شرکت ، ذیل حقوق صاحبان سهام قرار مى گیرد و متعلق به کلیه سهامداران اعم از قبلى و جدید مى شود.
این نوع مصرف صرف سهام مورد نظر و توجه شرکت ها و سازمان بورس است که با تامین مالى صرف سهام پشتوانه و بنیه مالى شرکت براى انجام طرح ها و پروژه ها و سرمایه گذارى قوى مى شود.
در گذشته در بازارهاى توسعه یافته مالى شرکت ها براى تامین مالى بلندمدت مورد نیاز براى اجراى طرح ها و پروژه هاى خود اقدام به افزایش سرمایه و انتشار سهام به قیمت اسمى مى کردند که از این رهگذر تنها به میزان قیمت اسمى هر سهم نصیب شرکت مى گردید و مازاد قیمت اسمى تا قیمت بازار نصیب سهامداران مى شد.
تامین نیاز مالی شرکتها:
از این رو شرکت ها براى تامین نیاز هاى مالى خود مجبور به افزایش پى در پى سرمایه و انتشار سهام در حجم زیاد بودند که این امر سبب کاهش EPS و رقیق شدن بیش از حد قیمت سهم در بازار مى شود.
طى دو دهه گذشته اکثر شرکت ها در بازارها به سمت افزایش سرمایه از طریق صرف سهام رفته اند تا تامین نیازهاى سرمایه اى خود را با کمترین افزایش تعداد سهام انجام دهند.
امروزه با توجه به مزیت ها و منافع افزایش سرمایه از طریق صرف سهام در بازار هاى توسعه یافته کمتر شرکتى یافت مى شود که افزایش سرمایه از طریق قیمت اسمى انجام دهد.
در ایران هرچند در قانون اصلاحیه مالیات ها مصوب ۱۳۸۰/۱۱/۲۷ اندوخته صرف سهام را مشمول مالیات مقطوع نیم درصدى کرده است اما تمام شرکت ها افزایش سرمایه را همچنان با قیمت اسمى انجام مى دهند.
به نظر مى رسد این اقدام به دلیل عدم آگاهى و شناخت شرکت ها از این نوع افزایش سرمایه و بعضاً ملاحظات خاص سهامدار عمده اصلى شرکت ها است که بعداً بیشتر به آن مى پردازیم.
با توجه به اینکه سهامداران عمده اغلب شرکت هاى حاضر در بورس اوراق بهادار تهران را اشخاص حقوقى شامل شرکت هاى سرمایه گذارى، سازمان ها، نهادها و… تشکیل مى دهند معمولاً اشخاص حقوقى کمتر با افزایش سرمایه از محل آورده نقدى به طور مطلق را در دستور کار قرار مى دهند.
مگر اینکه شرکت سرمایه پذیر فرصت هاى مطلوبى براى رشد دارا باشد یا نیازمند اصلاح ساختار مالى باشد. افزایش هاى سرمایه عمدتاً از محل مطالبات سهامداران نزد شرکت که همانا DPS است انجام مى شود.
ذى نفعان صرف سهام
انجام افزایش سرمایه از طریق صرف سهام جداى از روش هاى اجرایى و حسابدارى آن نیازمند وجود شرایط مناسب بازار، تامین نظر و منافع سهامداران و ویژگى ها و جذابیت هاى شرکت مربوط است به عبارت دیگر امکان پذیرشدن افزایش سرمایه با صرف سهام مستلزم تامین خواسته هاى ذى نفعان مربوط است که عبارتند از :
۱- شرکت :
شرکت ها علاقه مند هستند با کمترین سهام منتشره بیشترین تامین مالى بلندمدت بدون سررسید را انجام دهند و با اینکار بدون افزایش ریسک سهام شرکت، بر سودآورى و اعتبار شرکت بیفزایند.
۲- سهامدار عمده اصلى :
سهامدار اصلى شرکت که کنترل و مدیریت شرکت را در دست دارد بسیار علاقه مند است کنترل شرکت را همچنان حفظ کند و درصد سهام مدیریتى اش کاهش نیابد ،به ویژه زمانى که درصد سهام مدیریتى آنها شکننده و در حداقل ممکن براى مدیریت است.
ضمناً با افزایش سرمایه از طریق صرف سهام در اغلب موارد مجبور به آورده نقدى به شرکت نباشد.
۳- بازار سهام :
سهام مورد نظر باید در شرایط پذیره نویسى مورد اقبال بازار باشد. افزایش سرمایه با صرف سهام باید فرصتى را پیش روى بازار بگذارد .
شروط موفقیت در بورس
معاون تامین مالی لوتوس پارسیان خبر داد؛
ایرانخودرو "دنا" را به بورس کالا میبرد
عصر خودرو- در آخرین روز کاری هفته گذشته، مبلغ ۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال اوراق اجاره شرکت خودروسازی سایپا در بورس اوراق بهادار تهران عرضه شد و با موفقیت به فروش رسید. در همین راستا ابوالفضل شهرآبادی، معاون تامین مالی تامین سرمایه لوتوس پارسیان، بهعنوان عضو پیشرو این تأمین مالی توضیحاتی ارائه داده است.
به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو» به نقل از سنا، ابوالفضل شهرآبادی درباره عرضه اوراق اجاره شرکت خودروسازی سایپا در بورس اوراق بهادار تهران گفت: شرکت خودروسازی سایپا از جمله شرکتهای بزرگی است که تا کنون از لحاظ تأمین مالی در بازار سرمایه سابقه خوبی داشته است و اینبار نیز اوراق اجاره این شرکت به رقم 3 هزار و 500 میلیارد ریال در بازار عرضه شد و به فروش رفت.
وی ادامه داد: شرکت سایپا در مجموع تا کنون 10 هزار میلیارد ریال تامین مالی از طریق بازار سرمایه انجام داده است که شامل سه فقره اوراق مشارکت، مرابحه و اجاره بوده است. از این حجم اوراق تا کنون یک هزار و 500 میلیارد ریال آن سررسید و با موفقیت تسویه شده است.
معاون تامین مالی لوتوس پارسیان یادآور شد: در عرضه یاد شده، که اولین انتشار اوراق تأمین مالی بازار سرمایه در سال 96 بوده است، تامین سرمایه لوتوس پارسیان به عنوان مشاور عرضه و عضو پیشرو بوده است و تعهد پذیرهنویسی و بازارگردانی 175 میلیارد تومان از این اوراق را برعهده داشته است.
این مدیر سابق شرکت بورس همچنین با اشاره به پذیرش خودروی سراتو شرکت سایپا در بورس کالای ایران، خبر داد: به زودی در هفته جاری عرضه این خودرو از بورس کالا صورت می گیرد و لازم به ذکر است که شرکت تأمین سرمایه لوتوس پارسیان مشاور پذیرش شرکت سایپا در خصوص پذیرش خودرو در بورس کالا بوده است. همچنین خودروی دنا نیز در هفته های اخیر با مشاوره تامین سرمایه لوتوس پارسیان توسط شرکت ایران خودرو در بورس کالا پذیرش شد و به زودی عرضه آن هم انجام میشود.
شهرآبادی خاطر نشان کرد: تامین سرمایه لوتوس پارسیان تا کنون 18 هزار و 900 میلیارد ریال تأمین مالی در بازار سرمایه (بورس و فرابورس) انجام داده است و در حال حاضر بازارگردانی 36 هزار و 250 میلیارد ریال اوراق نیز در دست دارد.
این فعال بازار سرمایه از برنامههای آینده این شرکت در راستای تامین مالی شرکتها خبر داد و گفت: در حال حاضر همکاران ما در حال بررسی بهترین روش تأمین مالی برای چند شرکت هستند که در صورت اجرایی شدن، رقم 10 هزار میلیارد ریال اوراق در بازار سرمایه منتشر خواهد شد.
دانلود با کیفیت
برای آگاهی از تازه های جهان خودرو، جدیدترین قیمت ها و بازار خودرو ایران اینستاگرام خودرو امروز را دنبال کنید
دیدگاه شما